ILPB1/415-762/08-2/AA - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu zakupu wyrobów rękodzieła artystycznego, witraży itp. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma będzie świadczyła usługi turystyczne dla zgłaszających się grup lub osób indywidualnych (w tym głównie usługi organizacji czasu wolnego) z opracowaniem indywidualnego programu usług na życzenie, np. wypoczynek, zwiedzanie ciekawych miejsc w poszczególnych regionach kraju.

W ramach prowadzonych usług firma chciałaby również zaproponować turystom ciekawe rzeczy - "drobiazgi" kojarzące się z danym regionem, byłyby to np.:

Wnioskodawczyni podaje, iż tego rodzaju oferta miałaby uatrakcyjnić promowane usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup tego rodzaju artykułów może stanowić koszt uzyskania przychodów firmy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie musi zmieniać zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Zainteresowana uważa, iż tego rodzaju ofertę ma wpisaną w folderach i jeśli te zakupy są przedmiotem świadczonych usług to mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Ponadto Wnioskodawczyni podaje, że będzie oferowała te ciekawe rzeczy w ramach działalności handlowo-promocyjnej i wtedy powinna uzupełnić zaświadczenie o wpisie do działalności gospodarczej o usługę handlowo-promocyjną, a zakupy tych rzeczy będą kosztem uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawczyni, która wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności handlowo-promocyjnej w celu poprawienia atrakcyjności świadczonych usług turystycznych oferowałaby klientom-turystom "drobiazgi" kojarzące się z danym regionem, np. wyroby rękodzieła artystycznego, porcelanę ręcznie malowaną, witraże, wyroby wikliniarskie i ceramiczne, zdrową żywność (np. sery, miody, chleby wiejskie) oraz gorzałkę staropolską, miody pitne itp.

Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionych we wniosku informacji stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na nabycie powyższych przedmiotów mają charakter wydatków poniesionych na zakup towarów, gdyż są przeznaczone do dalszej odsprzedaży.

Należy podkreślić, że o zakwalifikowaniu poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który w swoim własnym interesie winien wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskiwanymi przychodami.

Należy również zwrócić uwagę, że poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania.

Jeżeli więc poniesione wydatki spełniają wszystkie wymienione powyżej warunki, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednak należy zauważyć, iż jeśli powyższe wydatki mają być poniesione na reklamę, a zakupione wyroby rękodzieła artystycznego, porcelana ręcznie malowana, witraże, wyroby wikliniarskie i ceramiczne, zdrowa żywność (np. sery, miody, chleby wiejskie) nie mają znamion okazałości, czy też wystawności i nie wystąpią przesłanki kwalifikujące je do wydatków na cele reprezentacyjne, to wydatki poniesione na ich nabycie z wyjątkiem wydatków poniesionych na zakup artykułów alkoholowych, tekst jedn. gorzałki i miodu pitnego można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jako wydatki na reklamę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie konieczności dokonania zmian we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej nie ma zastosowania ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z czym pytanie w tym zakresie nie podlega rozpatrzeniu przez tut. Organ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.