ILPB1/415-752/09-3/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 13 sierpnia 2009 r., znak ILPB1/415-752/09-2/AA, na podstawie art. 169 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, jednocześnie informując, iż w przypadku nieuzupełnienia wniosku w wyznaczonym terminie, wniosek będzie podlegał rozpatrzeniu jako zaistniały stan faktyczny.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 26 sierpnia 2009 r., natomiast do dnia dzisiejszego nie wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie. W związku z powyższym wniosek został rozpatrzony jako zaistniały stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, 30 kwietnia podpisał kontrakt z firmą na usługi doradcze. Zainteresowany podaje, iż prywatne wakacje zaplanował w dniach od 15 do 30 lipca i zakupił dla siebie i rodziny wycieczkę do Grecji. Jednak z uwagi na podpisaną umowę, w dniach 19-24 musiał przerwać urlop i udać się do Warszawy, a następnie powrócić do Grecji, aby kontynuować wakacje.

Ponadto Wnioskodawca zauważa, iż nie jest to powrót z wakacji dla przyjemności, ale podróż która umożliwi 100% wywiązanie się z umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy bilet Grecja-Warszawa oraz Warszawa-Grecja można zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, może być to kosztem uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W dniach od 15 do 30 lipca zaplanował wakacje z rodziną w Grecji, lecz w związku z podpisaną umową w dniach od 19 do 24 Zainteresowany przerwał urlop i wrócił do Warszawy, a następnie wrócił z powrotem do rodziny na wakacje w Grecji.

Przy ustalaniu co jest, a co nie jest kosztem uzyskania przychodów, znaczenie ma okoliczność czy pomiędzy tym wydatkiem a przychodem zachodzi bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy wskazujący, iż wydatek przyczynił się do powstania lub zwiększenia tego przychodu, ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że wydatki poniesione na zakup biletów lotniczych nie mogą zostać zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności, gdyż zostały poniesione na zaspokojenie osobistych potrzeb Wnioskodawcy, tj. na przelot z wakacji, które Zainteresowany spędzał z rodziną w Grecji i nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Zatem wydatki poniesione na bilety lotnicze Grecja-Warszawa i Warszawa-Grecja nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, bowiem nie istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem tych wydatków a możliwością osiągnięcia przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.