ILPB1/415-75/07-4/PW
Pismo z dnia 26 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-75/07-4/PW
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani J. K., przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2007 r. (data wpływu 4 września 2007 r.), uzupełnionym w dniu 27 września 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ograniczonego obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ograniczonego obowiązku podatkowego.
Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie przedstawił we wniosku własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz nie wskazano jednoznacznie zakresu tematycznego przedstawionej problematyki, pismem z dnia 17 września 2007 r. nr ILPB1/415-75/07-2/AP, działając na podstawie art. 169 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 września 2007 r., wniosek uzupełniono w dniu 27 września 2007 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą o charakterze agencji koncertowej, której obszarem działalności jest Polska oraz państwa należące do Unii Europejskiej, jak i spoza niej. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawiera stosowne kontrakty z zagranicznymi agencjami koncertowymi, instytucjami oraz stowarzyszeniami, każdorazowo otrzymując od tych podmiotów za wykonane usługi koncertowe odpowiednie rachunki lub faktury.
Sporadycznie Wnioskodawca zawiera z zagranicznymi artystami umowy o dzieło, od których odprowadza w Polsce stosowne podatki.
Wnioskodawca podał, że podmiotami, z którymi zawiera kontrakty są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca zobowiązany jest żądać od swoich kontrahentów przedstawienia przez nich certyfikatów rezydencji.
Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany żądać od swoich zagranicznych klientów, jako załącznika do umów lub rachunków (faktur) certyfikatu rezydencji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie natomiast do art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:
z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu,
z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu,
z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów,
uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów,
z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
Obowiązek poboru zryczałtowanego podatku, o którym mowa w ww. przepisie nakłada na płatników art. 41 ust. 4 ww. ustawy. Zgodnie z nim płatnicy, o których mowa w ust. 1 tego artykułu, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że na Wnioskodawcy jako płatniku ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych na rzecz swoich zagranicznych kontrahentów wypłat, w wysokości określonej w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują natomiast obowiązku występowania przez Wnioskodawcę (płatnika) w stosunku do swoich kontrahentów z żądaniem przedstawienia przez nich certyfikatu rezydencji.
Należy tu zaznaczyć, że certyfikat taki będzie niezbędny Wnioskodawcy w przypadku, gdy zechce on zastosować korzystniejszą dla swojego klienta stawkę podatku wynikającą z umowy międzynarodowej lub zdecyduje się odstąpić od pobrania podatku, bowiem w treści w art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca określił, że przepis art. 29 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
Certyfikat rezydencji będzie stanowił wówczas dowód tego, że Wnioskodawca ma prawo zastosować korzystniejsze dla swojego kontrahenta regulacje wynikające z odpowiedniej umowy międzynarodowej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.