ILPB1/415-711/12-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 22 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 października 2012 r. znak ILPP4/443-325/12-2/EWW, ILPB1/415-711/12-2/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 października 2012 r., a w dniu 22 października 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 19 października 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w kwietniu 2002 r. wraz żoną, działając jako przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą na imię obojga, nabyli udziały w nieruchomości bez zabudowań od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Udziały w tej nieruchomości małżonkowie kupili w ramach kompensaty za sprzedane materiały budowlane w celu odzyskania należności. Nabyty grunt został z dniu 30 kwietnia 2002 r. wprowadzony do firmy małżonków, jako środek trwały. Nabycie gruntu było zwolnione z VAT-u.

Po dwóch latach, tj. 30 kwietnia 2004 r. małżonkowie wycofali grunt ze środków trwałych firmy, przejmując go na własne potrzeby. Od wyprowadzenia minęło 8 lat.

Na dzień dzisiejszy, małżonkowie jako osoby fizyczne zamierzają sprzedać grunt deweloperowi pod budowę domków jednorodzinnych.

Wnioskodawca nadmienił, że dalej prowadzi wraz z żoną działalność gospodarczą w formie spółki jawnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeprowadzona sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gruntu nie podlega podatkowi dochodowemu, ponieważ:

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż tego gruntu będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. organ zaznacza, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W interpretacji tej organ nie dokonał oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej w podatku od czynności cywilnoprawnych, albowiem Zainteresowany wskazał, iż wniosek dotyczy podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, a kwestia dotycząca opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie była przedmiotem zapytania.

Przepisy zawarte w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) określają źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jednym z nich jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Innym ze źródeł przychodów jest - na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-d) ww. ustawy - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Natomiast w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Powyższy przepis znajduje potwierdzenie w treści art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Wspomniany wyżej przepis, zawarty w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, iż przychodem z działalności gospodarczej są również:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 2002 r. nabył wraz z małżonką w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udziały w nieruchomości bez zabudowań. Udziały w tej nieruchomości małżonkowie kupili w ramach kompensaty za sprzedane materiały budowlane w celu odzyskania należności. Nabyty grunt został w 2002 r. wprowadzony do firmy małżonków, jako środek trwały. Po dwóch latach, tj. w 2004 r., małżonkowie wycofali grunt ze środków trwałych firmy, przejmując go na własne potrzeby. Na dzień dzisiejszy, małżonkowie jako osoby fizyczne zamierzają sprzedać grunt deweloperowi pod budowę domków jednorodzinnych.

Mając zatem na uwadze powyższe przepisy należy przyjąć, iż dla ustalenia zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży gruntu, który stanowił środek trwały w prowadzonej działalności, a następnie został z niej wycofany, zastosowanie będzie miał art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, a nie jak podał Wnioskodawca art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowego gruntu, z uwagi na upływ określonego w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych terminu sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym stanowił środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej, a tym samym nie powstanie z tego tytułu obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe, ze względu na niewłaściwe uzasadnienie, tj. powołanie się przez Zainteresowanego na przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, jako przepis regulujący opodatkowanie czynności sprzedaży przedmiotowego gruntu. W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie bowiem art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Ponadto tut. organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego małżonka.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.