ILPB1/415-702/12-3/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2012 r. (data wpływu 16 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki niewykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej, oraz w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 14 marca 2006 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość zabudowaną, jako osoba fizyczna na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą. Nieruchomość składającą się z 4 działek wpisanych w jednej księdze wieczystej, zabudowaną budynkami gospodarczymi i budynkiem mieszkalno-gospodarczym. Nieruchomość sfinansowana została kredytem na cele mieszkaniowe. W dniu 31 marca 2006 r. Zainteresowany zdecydował się wprowadzić budynki do ewidencji środków trwałych, działalności gospodarczej prowadzonej osobiście (podatkowa księga przychodów i rozchodów). W latach następnych budynki były wielokrotnie modernizowane i rozbudowane. Część nieruchomości była wykorzystywana jako biuro na cele prowadzonej działalności gospodarczej reszta budynków była wynajmowana, a przychody i koszty uwzględniane również w ramach działalności gospodarczej. Grunt na którym posadowione są budynki nie był nigdy wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Zainteresowany nadmienia, że budynki posadowione są na trzech działkach, jedna pozostała niezabudowana, na której nie było prowadzonych żadnych inwestycji i nie była wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Wnioskodawca obecnie planuje sprzedać część nieruchomości wraz z budynkami. Sprzedaży będą podlegać:

* 2 działki wraz budynkami,

* działka, która nie była zabudowana i wykorzystywana do działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Czy przychód ze sprzedaży działek niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych zabudowanych budynkami wykorzystywanymi do działalności gospodarczej będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości działek, które były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej (na których posadowiono budynki wprowadzone do środków trwałych) i jednocześnie nigdy nie spełniały wymogów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy podatkowej, nie może stanowić przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie bowiem z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy podatkowej, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących: środkami trwałymi (lit. a)), składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 nie przekracza 1.500 zł (lit. b)), wartościami niematerialnymi i prawnymi (lit. c)), ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z powołanymi przepisami stwierdzić należy, że ustawa wyraźnie określa katalog środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których zbycie powoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej. Wnioskodawca uważa, że wymienione w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, warunki tj.: zaliczenie do środków trwałych, wykorzystywanie w ramach działalności gospodarczej, ujęcie w ewidencji środków trwałych powinny być spełnione łącznie. Ponadto z definicji środka trwałego zawartej w art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowej wynika, że środkami trwałymi są m.in. budowle i budynki stanowiące własność i współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Nadmienić należy, że nabyta przez Wnioskodawcę nieruchomość nie spełniła ww. warunków z uwagi na fakt, że nie została nabyta na potrzeby działalności i niewprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny oraz powołane przepisy, uzyskany przychód (kwoty uzyskane ze sprzedaży działek bez budynków) nie będzie opodatkowany.

Takie stanowisko potwierdzają wyroki NSA sygn. akt II FSK 1507/2008 z dnia 10 lutego 2010 r. oraz poprzedzający go wyrok WSA z dnia 3 czerwca 2008 r., sygn, akt III SA/WA 312/2008, wyrok NSA sygn. akt II FSK 1436/2007 z dnia 14 sierpnia 2008 r. oraz sygn. akt II FSK 2196/08 z dnia 22 kwietnia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się jednak, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Wskazać przy tym należy, iż w myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane.

Należy przy tym wskazać, że fakt iż nieruchomości nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na kwalifikację przychodu uzyskanego ze zbycia składników majątku do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Powołane przepisy ustawy nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Dlatego dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej (w tym przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi). Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 14 marca 2006 r., zakupił jako osoba fizyczna na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą, nieruchomość składającą się z czterech działek. Część nieruchomości była wykorzystywana jako biuro na cele prowadzonej działalności gospodarczej reszta budynków była wynajmowana, a przychody i koszty uwzględniane również w ramach działalności gospodarczej. Grunt na którym posadowione są budynki nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Mając na względzie powyżej cytowane przepisy stwierdzić należy, iż sprzedaż działek zabudowanych budynkami, niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wykorzystywanych w ramach działalności gospodarczej spełnia warunki pozwalające uznać uzyskane w jej wyniku przychody, za osiągnięte ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Reasumując, przychód ze sprzedaży działek zabudowanych budynkami, wykorzystywanych w działalności gospodarczej niewprowdzonych do ewidencji środków trwałych, będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w dniu 8 października 2012 r. wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki niewykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-702/12-2/AA.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Sądów Administracyjnych tut. organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270) zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.