ILPB1/415-70/10-5/AGr

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-70/10-5/AGr

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2010 r. (data wpływu 14 stycznia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 29 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych - jest:

* prawidłowe - w zakresie skutków w podatku dochodowym dla Wnioskodawcy użyczenia żonie sprzętu do potrzeb działalności gospodarczej oraz konsekwencji obsługi sprzętu przez Zainteresowanego,

* nieprawidłowe - w zakresie amortyzacji sprzętu w okresie użyczenia sprzętu.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 marca 2010 r. nr ILPB1/415-70/10-2/AGr wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono 22 marca 2010 r., natomiast w dniu 29 marca 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 24 marca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług żniwnych w rolnictwie. Działalność Zainteresowanego ma charakter sezonowy i polega na koszeniu kombajnem zbożowym rzepaku i zbóż w okresie od czerwca do sierpnia. Do roku 2009 Wnioskodawca rozliczał podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Dnia 4 września 2006 r. Zainteresowany nabył kombajn zbożowy wyprodukowany w 2003 r., przed jego zakupem używany był przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Zainteresowany kombajn zakupił nie ma firmę, lecz na własne nazwisko i od tego czasu używa go w działalności gospodarczej. Wartość zakupu 205.000,00 zł, z czego 100.000,00 zł stanowiła dotacja. Na kombajn ten Zainteresowany posiada aktualnie fakturę zakupu. Od dnia 1 stycznia 2010 r. Wnioskodawca zmienia formę rozliczenia podatku na zasady ogólne, w związku z czym chce on kombajn wprowadzić do ewidencji środków trwałych, jako ujawniony środek trwały i dokonywać przez sezon żniwny amortyzacji.

Ponadto w 2008 r. Zainteresowany zakupił samochód osobowy marki Opel Zafira wyprodukowany w 2007 r., przed zakupem używany był przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Zakup ten Wnioskodawca dokonał również na własne nazwisko na umowę kupna-sprzedaży poza granicami kraju. w 2010 r. samochód ten Zainteresowany chce wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać jego amortyzacji. Samochód jest używany w działalności w okresie dłuższym niż sezon żniwny. Przed sezonem Wnioskodawca używa go do jazd związanych z załatwianiem zamówień na usługi oraz spraw związanych z zakupem części i remontami, po sezonie celem dokonywania rozliczeń z usługobiorcami.

Ponadto w 2009 r. Zainteresowany zakupił komputer i wpisał go do wykazu środków trwałych. Wartość komputera nie przekracza 3.500,00 zł, lecz ze względu na okres używania uznał go za środek trwały.

Ponieważ zapotrzebowanie na usługi rolnicze jest znaczne, Wnioskodawca mógłby zwiększyć wielkość usług, ogranicza go jednak limit podatku dochodowego, ponieważ jest ubezpieczony w KRUS - ie i w tym ubezpieczeniu musi pozostać, z uwagi na otrzymaną dotację przy zakupie kombajnu. w związku z powyższym Zainteresowany planuje uruchomienie przez jego żonę działalności usługowej dla rolnictwa ubezpieczonej w ZUS - ie i rozliczanej na zasadach ogólnych. Żona Wnioskodawcy wykonując usługi żniwne korzystałaby ze sprzętu, będącego w ewidencji firmy Zainteresowanego, na zasadzie jego użyczenia. Zapewniając we własnym zakresie paliwo, obsługę, usuwanie awarii w trakcie użyczenia obsługi dokonywałby Wnioskodawca w miarę możliwości lub zatrudniony pracownik. Zainteresowany z żoną posiada wspólnotę majątkową. Koszty związane z paliwem i usuwaniem awarii w trakcie użyczenia sprzętu będą ponoszone przez żonę Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Przy zmianie formy opodatkowania przez jaki okres Wnioskodawca może amortyzować kombajn i samochód osobowy w opisanej sytuacji.

2.

Jaką Zainteresowany ma przyjąć wartość początkową opisanych środków trwałych.

3.

Przez jaki okres w roku z uwagi na działalność sezonową Wnioskodawca może amortyzować kombajn, a przez jaki samochód osobowy.

4.

Czy Wnioskodawca może komputer wpisać do ewidencji środków trwałych i amortyzować przez pełny okres, czy przez okres skrócony.

5.

Jakie skutki w podatku dochodowym i kosztach powstałyby w działalności Zainteresowanego i jego żony w przypadku użyczenia żonie sprzętu do świadczenia usług.

6.

Jak Wnioskodawca ma dokonywać rozliczenia w przypadku, gdy obsługi sprzętu dokonywałby on osobiście na rzecz żony.

7.

Jak Wnioskodawca powinien amortyzować sprzęt w okresie użyczenia sprzętu.

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na piąte, szóste i siódme pytanie, natomiast w zakresie odpowiedzi na pierwsze, drugie, trzecie i czwarte pytanie w dniu 15 kwietnia 2010 r. wydano interpretację indywidualną numer ILPB1/415-70/10-4/AGr.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na wspólnotę majątkową i bliskie pokrewieństwo - i grupa umowa użyczenia sprzętu nie spowoduje przychodu ani u Wnioskodawcy ani u jego żony. Koszty powinny być rozliczane wg ich poniesienia.

Ponadto Zainteresowany uważa, że gdyby prowadził on obsługę sprzętu użyczonego, jako mąż nie spowoduje to przychodu ani u niego ani u jego żony.

Ponieważ sprzęt znajduje się w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy powinien On go amortyzować przez cały okres.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie skutków w podatku dochodowym dla Wnioskodawcy użyczenia żonie sprzętu do potrzeb działalności gospodarczej oraz konsekwencji obsługi sprzętu przez Zainteresowanego,

* nieprawidłowe - w zakresie amortyzacji sprzętu w okresie użyczenia sprzętu.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby dany przedmiot był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

* stanowić własność lub współwłasność podatnika,

* być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania - dłuższy niż rok,

* wykorzystywanie przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z treścią przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. c) cyt. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca w okresie użyczenia sprzętu nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od użyczonego żonie sprzętu, ponieważ nie jest on w tym okresie używany przez Zainteresowanego na cele prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przy czym, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Umowa użyczenia należy do umów nazwanych i uregulowana została w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 710 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu przez czas oznaczony lub nieoznaczony w bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Przedmiotem umowy mogą być wyłącznie rzeczy, przez które należy rozumieć wszelkie przedmioty materialne (art. 45 k.c.). Umowę użyczenia w przeciwieństwie do umowy najmu, cechuje jej nieodpłatny charakter.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się wartość świadczeń otrzymanych w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do i i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1.

do grupy i - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2.

2do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3.

do grupy III - innych nabywców.

Z treści powyżej przytoczonych przepisów prawa wynika, iż ustawodawca uzależnia zwolnienie od opodatkowania przychodów z tytułu bezpłatnego użyczenia na podstawie umowy użyczenia przedmiotów wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej m.in. od stopnia pokrewieństwa pomiędzy osobami zawierającymi tego typu umowę.

Natomiast odnosząc się do treści art. 710-719 k.c., regulujących prawa i obowiązki stron umowy użyczenia, użytkującego obciążają koszty zwykłego użytkowania rzeczy i utrzymania jej w stanie niepogorszonym. Strony umowy mogą zatem nałożyć na użytkującego obowiązek regulowania określonych należności, tj. opłaty za energię elektryczną, wywóz nieczystości, zużycie wody, itp.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza użyczyć żonie sprzęt będący w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Koszty związane z paliwem i usuwaniem awarii w trakcie użyczenia sprzętu będą ponoszone przez żonę Wnioskodawcy. Zainteresowany rozważa również możliwość obsługi sprzętu osobiście, nieodpłatnie na rzecz żony.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przychody z tytułu nieodpłatnych świadczeń, wynikające z zawartej umowy użyczenia pomiędzy Wnioskodawcą a jego żoną, a więc osobami, których pokrewieństwo zaliczane jest do i grupy podatkowej, podlegają zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. w przypadku użyczenia przez Wnioskodawcę sprzętu żonie do świadczenia usług, Zainteresowany nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z paliwem i usuwaniem awarii, gdyż zostały one poniesione przez żonę Wnioskodawcy.

Ponadto zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Pojęcie "nieodpłatnych świadczeń" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyjmuje się, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma w prawie podatkowym szerszy zakres niż w prawie cywilnym.

Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby - art. 353 Kodeksu cywilnego), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności przedsiębiorców, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Aby uznać, dane świadczenie za nieodpłatne, działanie świadczeniobiorcy wiązać się musi z jego pozytywną wolą, tzn. że chce on przekazać świadczeniobiorcy świadczenie i czyni to nieodpłatnie.

W związku z powyższym, w przypadku obsługi sprzętu (nieodpłatnie) przez Wnioskodawcę na rzecz żony nie powstanie przychód po stronie Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż ww. organ wydaje interpretacje prawa podatkowego wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

Skoro zatem przedmiotowy wniosek został złożony przez Wnioskodawcę, przedmiotem niniejszej interpretacji nie może być odpowiedź na konsekwencje w podatku dochodowym dla żony Zainteresowanego.

Żona Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl