ILPB1/415-69/12-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2012 r. (data wpływu 19 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 20 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 12 marca 2012 r. znak ILPB1/415-69/12-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 marca 2012 r., a w dniu 20 marca 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 16 marca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest uczniem Liceum Ogólnokształcącego. W lipcu 2011 r., umieścił na sprzedaż szablon strony internetowej na internetowym markecie, posiadającym siedzibę w Australii. Dochód z tej sprzedaży przekroczył kwotę wolną od podatku. Sprzedaż polega na tym iż szablon, po wstępnej recenzji i wycenie przez pracowników tej firmy, jest wystawiany na portal, gdzie każdy może go kupić. Sprzedaż nie ogranicza się jednak do jednorazowego odsprzedania całkowitych praw do strony. Wraz z zakupem szablonu, kupujący otrzymuje licencję na użycie szablonu na jednej stronie internetowej.

Po każdym zakupie szablonu, Wnioskodawca otrzymuje pieniądze (dolar amerykański USD) początkowo na wirtualne konto w tym portalu. Następnie przelewane są one raz w miesiącu na Jego konto. Tam, zaraz po otrzymaniu przelewu, Zainteresowany konwertuje środki na naszą walutę, zapisując przy tym kurs USD ze strony NBP. Dopiero po tym procesie przelewa pieniądze na polskie konto w banku.

Wnioskodawca dodał, iż nie jest w tej firmie w jakikolwiek sposób zatrudniony. Sprzedaż może prowadzić każda osoba posiadająca tam konto.

Zainteresowany podał, że działalność nie ma charakteru ciągłego. Szablon umieścił na serwerze ponad pół roku temu i nie ma obowiązku wystawiania ani tworzenia następnych.

Wnioskodawca jest uczniem trzeciej klasy liceum i projektowanie szablonów nie stanowi Jego głównej aktywności, gdyż wszelkie Jego działania egzystencjalne ukierunkowane są na kształceniu się w tejże szkole. Nie można także powiedzieć o stałym zamiarze wykonywania działalności, gdyż tak jak w przypadku innych obszarów w branży artystycznej nie można mówić o mechanicznym lub seryjnym tworzeniu prac.

W uzupełnieniu Wnioskodawca dodał, iż otrzymuje dochody ze sprzedaży szablonu strony internetowej, tj. tworzy projekt wyglądu strony, wysyła do firmy X. Tam przez pracowników tejże firmy, Jego projekt jest wyceniany i wystawiany na portal tej firmy.

Jest to firma z siedzibą w Australii. Wszelka korespondencja z firmą odbywa się drogą mailową w języku angielskim i dotyczy głównie wskazówek dotyczących "szablonu". Osoby chcące założyć, bądź zmienić wygląd własnych stron internetowych, korzystający z tego portalu wykupują prawo do wyglądu swojej strony według wybranego szablonu. Zakupów pojedynczego szablonu może być dowolnie dużo, nie znika on z portalu po jednym wykupieniu. Osobami kupującymi na tym portalu są osoby z całego świata. Wycena następuje w walucie USD (dolar amerykański). W momencie kupna zrobionego przez Wnioskodawcę szablonu strony internetowej przez osobę zainteresowaną, firma X pobiera 30% wycenionej kwoty, pozostałe 70% przelewane jest na konto Wnioskodawcy i jest Jego przychodem. Zainteresowany nie zajmuje się tworzeniem szablonów stron internetowych zawodowo ani regularnie. Na ww. portalu wystawił szablon dwukrotnie w sierpniu zeszłego roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (wynikające z uzupełnienia wniosku).

Czy przychody osiągane ze sprzedaży przez pośrednika zagranicznego wykonanego przez Wnioskodawcę szablonu strony internetowej należy zaliczać jako przychody z innych źródeł - art. 20 pkt 1 u.p.d.o.f., wykazywane w PIT-36.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwotę wpływu na Jego konto ze sprzedaży przez pośrednika zagranicznego prawa do wyglądu strony internetowej, stworzonego przez Wnioskodawcę szablonu, należy uznać za przychody z innych źródeł - art. 20 pkt 1 u.p.d.o.f., ponieważ nie mieszczą się w zakresie art. 18 ww. ustawy, a Zainteresowany nie ma podpisanej żadnej umowy z firmą, która wystawia i sprzedaje stworzony przez Niego szablon wyglądu strony internetowej.

Pierwsze przychody z danego źródła Zainteresowany uzyskał w sierpniu 2011 r. i nie posiada innych źródeł dochodu, ponieważ jest uczniem szkoły średniej. Kwotę przychodów wpływających na konto Wnioskodawca wykazał jako przychody z innych źródeł w PIT-36 - ponieważ są to wpływy z zagranicy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi ustawodawca wymienia:

* pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3),

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe (pkt 7),

* inne źródła (pkt 9).

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy jako działalność zarobkowa:

Literalna wykładnia tego przepisu wskazuje, że działalność gospodarcza jest to działalność zarobkowa, czyli służąca osiąganiu zysków, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, co oznacza, że jest to działalność przygotowana i uporządkowana oraz ma charakter powtarzalny.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie będzie faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem, iż dochód nie zostanie osiągnięty.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Mając na uwadze przedstawione informacje oraz treść art. 5a pkt 6 ww. ustawy można uznać, iż uzyskanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych od podmiotu zagranicznego w związku ze sprzedażą szablonów stron internetowych za pośrednictwem portalu internetowego tego podmiotu oraz z udzielania licencji na użycie szablonu na jednej stronie internetowej, nie nosi znamion działalności prowadzonej w celach zarobkowych, w sposób zorganizowany i ciągły - nie zostały spełnione kryteria art. 5a pkt 6 ww. ustawy, dlatego też przychodów z tego tytułu nie należy zaliczać do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Uzyskane przez Wnioskodawcę od podmiotu zagranicznego środki pieniężne w związku ze sprzedażą szablonów stron internetowych, za pośrednictwem portalu internetowego tego podmiotu oraz z udzielania licencji na użycie szablonu na jednej stronie internetowej, należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ww. ustawy, tj. do przychodów z praw majątkowych.

Stosownie bowiem do art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe).

Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw. Twórca może jednak umożliwić korzystanie podmiotom trzecim ze swojego utworu m.in. poprzez udzielenie im licencji. Istotą umowy licencyjnej jest zezwolenie na korzystanie z dzieła będącego przedmiotem prawa autorskiego. Na jej podstawie podmiot któremu przysługuje dobro o charakterze niematerialnym, nie przenosi na inną osobę swoich praw, lecz jedynie udziela jej upoważnienia do korzystania z tego dobra w określony sposób, w określonym czasie za stosowanym wynagrodzeniem (tzw. opłata licencyjna) lub nieodpłatnie.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki:

* konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu (w przedmiotowym przypadku - szablony stron internetowych),

* osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi (np. poprzez udzielanie licencji).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż uzyskane przez Wnioskodawcę od podmiotu zagranicznego środki pieniężne w związku ze sprzedażą szablonów stron internetowych oraz z tytułu udzielania licencji na użycie szablonu na jednej stronie internetowej są przychodem z tych praw.

Konsekwencją powyższego jest to, iż przychody uzyskane z ww. tytułu zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są bowiem przychodem z praw autorskich. Oznacza to, iż na mocy wyłączenia, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody te, nie są zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Środki te nie mogą być również - wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy - zaliczone do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ust. 1 tej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z treści przepisu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym; dowodzi o tym sformułowanie "w szczególności". Jednakże do tegoż źródła należy zaliczyć przychody, jedynie w przypadku, gdy nie mogą być one zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy, otrzymany przez Zainteresowanego przychód winien być wykazany w zeznaniu rocznym składanym za określony rok podatkowy (rok uzyskania dochodu) jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy. Dochód ten podlega zatem opodatkowaniu - łącznie z pozostałymi dochodami osiągniętymi przez Wnioskodawcę - wg skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca dokonując obliczenia należnego za rok zobowiązania winien więc wziąć pod uwagę skumulowane dochody, uwzględniając kwotę wolną od podatku. Przychód ten podlega wykazaniu w formularzu PIT-37.

Zatem stanowisko Zainteresowanego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.