ILPB1/415-68/07-2/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-68/07-2/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana L. M., przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2007 r. (data wpływu 31 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem spółki jawnej, zajmującej się produkcją napojów alkoholowych. Produkcja ta jest realizowana w trzech zakładach należących do spółki. Gotowe wyroby sprzedawane są zarówno na terenie kraju, jak również w krajach Unii Europejskiej oraz poza jej terytorium.

Wspólnicy spółki zamierzają podpisać umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem umowy ma być samochód osobowy, który będzie służył właścicielom firmy do wykonywania zadań bieżących, związanych z funkcjonowaniem spółki. Umowę leasingu Wnioskodawca planuje podpisać na przełomie lat 2007 i 2008. Umowa ta ma spełniać następujące warunki:

* wpłata wstępna wyniesie ok. 30-40% wartości przedmiotu umowy leasingu,

* zostanie podpisana na okres 2-3 lat,

* przedmiot leasingu (samochód osobowy) zostanie wykupiony na poziomie 1-10% jego wartości początkowej.

Doprecyzowanie warunków nastąpi po porównaniu i wybraniu najlepszej oferty z przedstawionych przez poszczególne firmy leasingowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłacona firmie leasingowej wstępna opłata leasingowa, w wysokości 30-40% wartości początkowej przedmiotu leasingu, może zostać w całości zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w momencie wprowadzenia faktury za tę wpłatę do ksiąg rachunkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy opłatę wstępną, uiszczaną przy umowie leasingu można w całości wliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie wprowadzenia faktury za tę wpłatę do ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawca uważa, że art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyraźnie określa, że koszty, które dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, lecz tylko w przypadku, kiedy nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego. Wnioskodawca wskazuje, że umowa leasingu dokładnie reguluje rodzaj oraz termin dokonania wpłat leasingowych: wpłata wstępna - w momencie wydania przedmiotu leasingu, okresowe opłaty leasingowe - co miesiąc w określonej wysokości, wpłata końcowa - po zakończeniu umowy leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, wszystkie opłaty leasingowe będą w całości stanowiły koszt uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikują się one do kosztów pośrednich, tzn. takich, których nie można powiązać z konkretnymi przychodami. Koszty te dotyczyć będą okresu przekraczającego rok podatkowy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (tekst jedn. z 2000 r., Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 ww. ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,

2.

oraz suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast definicja zawarta w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

W myśl art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 5c tejże ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego i wyżej cytowane przepisy należy stwierdzić, że wstępna opłata leasingowa jest kosztem pośrednim. Wstępnej opłaty leasingowej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż jest ona na ogół uiszczana jednorazowo, a jej zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna, pomimo że ponoszona jest jednorazowo, to dotyczy ściśle określonego czasu trwania umowy leasingowej, zawartej na czas oznaczony. W świetle tego uzasadnionym jest, by koszty pośrednie, do których można zaliczyć m.in. wstępną opłatę leasingową, dotyczącą ściśle określonego czasu trwania umowy leasingu, zawartej na czas oznaczony, podatnik rozliczał proporcjonalnie do długości trwania tej umowy. Tak więc zgodnie z art. 22 ust. 5c ww. ustawy Wnioskodawca powinien podzielić koszty poniesienia opłaty wstępnej proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą, tj. okresu trwania umowy leasingowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl