ILPB1/415-659/10-3/KŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 1 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest właścicielką domu jednorodzinnego. Dom ten jest również własnością męża na zasadzie małżeńskiej wspólności majątkowej. Dom ten został przez małżonków wybudowany w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. W takim celu jest w dalszym ciągu wykorzystywany. W związku z tym jednak, że dzieci Wnioskodawczyni są już dorosłe i wyprowadziły się z domu rodzinnego, Zainteresowana postanowiła wynajmować część domu osobom fizycznym. Jest to najem krótkoterminowy, przede wszystkim w okresie letnim oraz okresie świątecznym. Dom leży w granicach miasta, sąsiaduje z lasem, przez co jest atrakcyjnym miejscem na wypoczynek i rekreację. Najemców Wnioskodawczyni pozyskuje umieszczając odpłatne ogłoszenie w portalu internetowym. Część domu przeznaczona na wynajem obejmuje dwie sypialnie, kuchnię i łazienkę. Dochód uzyskiwany z tego tytułu jest dodatkowym źródłem przychodu. Fakt przeznaczenia części domu na wynajem, nie spowodował jednak utraty jego funkcji mieszkalnej dla rodziny Wnioskodawczyni. W okresie gdy część ta nie jest wynajmowana, wykorzystywana jest nadal na cele prywatne rodziny. Wnioskodawczyni ani jej mąż nie są rolnikami, wynajmowi części domu nie towarzyszą żadne inne usługi (np. wyżywienie). Zainteresowana ani jej mąż nie zarejestrowali prowadzonej działalności jako działalności gospodarczej.

W dniu 1 września 2010 r. wniosek uzupełniono o informację, że Wnioskodawczyni nie zawiera umów w formie pisemnej. Z najemcami zawierana jest umowa jedynie w formie ustnej. Wnioskodawczyni nie przypisuje do swojej działalności żadnego kodu PKWiU.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy źródłem przychodów uzyskiwanych w opisany sposób jest najem (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne) i czy w związku z tym Wnioskodawczyni może opodatkować całość uzyskiwanych w ten sposób przychodów zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3a oraz ust. 7 i ust. 8 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zaistniałym stanie faktycznym należy przede wszystkim rozstrzygnąć do jakiego źródła przychodów kwalifikują się przychody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię.

Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię należy uznać za tzw. pobieranie pożytków cywilnych z rzeczy, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią odrębne źródła przychodów. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jako odrębne źródła przychodów wymienia bowiem:

* pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy), przy czym przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą należą do przychodów z tej działalności (art. 14 ust. 1 pkt 11 ustawy),

* oraz najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy).

W zaistniałym stanie faktycznym należy przyjąć, że źródłem przychodu jest najem (10 ust. 1 pkt 6).

Przede wszystkim wynajmowany majątek nie jest związany z działalnością gospodarczą, jest majątkiem o charakterze prywatnym (osobistym) który tylko sezonowo jest wykorzystywany jako źródło uzyskiwania przychodów. Ponadto prowadzona działalność nie spełnia definicji działalności gospodarczej określonej w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, ze względu na brak zorganizowania oraz ciągłości prowadzonej działalności.

W myśl postanowień art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uzyskiwane przez Wnioskodawczynię przychody mogą być opodatkowane w formie ryczałtu stawką określoną w art. 12 ust. 1 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy, pod warunkami określonymi w art. 12 ust. 7 i ust. 8 tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ zauważa, że w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w art. 10 ust. 1 pkt 8 jako źródła przychodów określono odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości; spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej; prawa wieczystego użytkowania gruntów i innych rzeczy.

Jednakże mając na uwadze kontekst zawartych informacji tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawczyni formułując pytanie przyporządkowane do opisanego stanu faktycznego miała na uwadze przepis art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) odrębnymi źródłami przychodów są pozarolnicza działalność gospodarcza oraz najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ww. ustawy dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni wskazuje, że wynajmuje cześć domu osobom fizycznym w okresie letnim i świątecznym. Przeznaczenie części domu na wynajem nie powoduje jednak utraty funkcji mieszkalnej domu dla rodziny. Wnioskodawczyni nie zarejestrowała prowadzonej działalności jako działalności gospodarczej. Wynajmowany majątek nie jest związany z działalnością gospodarczą, jest majątkiem o charakterze prywatnym, który tylko sezonowo jest wykorzystywany jako źródło przychodów. Wnioskodawczyni wskazuje, iż prowadzona działalność nie spełnia definicji działalności gospodarczej, ze względu na brak zorganizowania oraz ciągłości prowadzonej działalności. Z najemcami są zawierane umowy najmu w formie ustnej.

Przychody uzyskiwane z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być opodatkowane - zgodnie z wolą podatnika - na zasadach ogólnych określonych w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych albo ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych określonym w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby wybrać tę formę opodatkowania - należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze. Oświadczenie to składa się naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika - do 20 stycznia danego roku podatkowego. W sytuacji kiedy wynajem rozpoczyna się w ciągu roku podatkowego - składa się je do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia najmu, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 4 w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Zauważa się, również iż przychody z najmu uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady, podlegają opodatkowaniu odrębnie przez każdego ze współmałżonków. Z treści art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika bowiem, że przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

W tym celu - zgodnie z dyspozycją zawartą w treści art. 12 ust. 7 ustawy - oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6 obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 8 ww. ustawy).

W przypadku dokonania takiego wyboru podatnikiem jest wyłącznie jeden z małżonków.

Stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dla przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu wynosi 8,5% (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy).

Reasumując, uzyskiwane przez Wnioskodawczynię przychody z najmu można zakwalifikować do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskiwane z tego źródła przychody można opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych po złożeniu we właściwym urzędzie skarbowym ww. oświadczeń w ustawowych terminach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.