ILPB1/415-657/10-18/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego do osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z opracowaniem flagi - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego do osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z opracowaniem flagi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej "Strona") jest komandytariuszem spółki osobowej: x Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej "Spółka"), która od lat zajmuje się sprzedażą asortymentu budowlanego. Sprzedaż towarów jest dokonywana przez Spółkę m.in. poprzez markety, hurtownie, centra dystrybucyjne w kraju i zagranicą. Spółka celem zwiększenia wartości swojej sprzedaży oraz ugruntowania wśród klientów znajomości loga x własnych marek: x i x - zamierza podjąć wobec swoich klientów szereg działań marketingowych, m.in. Spółka zamierza ponieść koszty związane z opracowaniem flagi z nazwą x, która będzie zawieszana zwłaszcza podczas pikników firmowych i innych imprez plenerowych w których będą uczestniczyli kontrahenci Spółki. Koszt jednostkowy flagi - 340,00 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z opracowaniem flagi.

Czy wydatki poniesione przez Spółkę na opracowanie flagi stanowią koszt uzyskania przychodu dla Strony w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., w tej części w jakiej - zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. - jest on określany (przyporządkowany Stronie) proporcjonalnie do udziału w zysku posiadanym przez Stronę w Spółce.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), przychody Strony z udziału w Spółce określa się proporcjonalnie do jej prawa w udziale w zysku. Zgodnie z ust. 2 pkt 1 tego przepisu zasadę tą stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów podatkowych i kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu oraz strat Zatem Strona jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, obowiązanym w takiej sytuacji do samodzielnego rozliczenia przychodów, kosztów oraz dochodu z tytułu udziału w Spółce. Strona, celem dokonania prawidłowego rozliczenia podatkowego musi zatem wiedzieć, czy wydatki ponoszone przez Spółkę (a Stronie przyporządkowane zgodnie z ww. przepisem) są kosztem podatkowym.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wątkiem wydatków wymienionych w art. 23. Zatem zaliczenie do kosztów podatkowych przez Stronę (zgodnie z regulacją zawartą w art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f.) wydatków ponoszonych przez Spółkę może nastąpić wówczas gdy:

Ponadto, przez poniesienie kosztu w celu uzyskania przychodu należy uznać również koszt poniesiony w celu zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Zabezpieczenie czy też zachowanie źródła przychodów pozwoli na osiąganie w przyszłości przychodów z tego źródła. Jest to zatem działanie - chociaż nie bezpośrednio, ale jednak - w celu uzyskania przychodu.

Natomiast, przepis art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodu kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. u.p.d.o.f. nie definiuje pojęcia reprezentacji. Aby pojęcie to zdefiniować można odwołać się do Słownika Wyrazów Obcych (PWN Warszawa 1980 r.) pod redakcją prof. dr Jana Tokarskiego, gdzie słowo "reprezentacja" oznacza m.in. wystawność, okazałość w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną danej osoby. Podobnie Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007) definiuje reprezentację jako; okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

W ten sposób również sądy dokonują wykładni słowa "reprezentacja". Przykładowo w orzeczeniu NSA z 26 września 2000 r., sygn. akt SA 1994/99 stwierdzono " (...) reprezentacja jest to okazałość, wystawność, a w przypadku firmy "dobre" jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów (...)". Podobnie NSA stwierdził w wyroku z 6 maja 1998 r. (sygn. akt SA/Sz 1412/97). Z kolei w wyroku WSA z dnia 21 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 101/09 zauważono: "Podzielić należy także pogląd wyrażony w wyroku WSA w W-wie z dnia 19 listopada 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1307/08, niepubl.), że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy".

Bardzo ciekawy pogląd w tym zakresie został wyrażony również w wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 16 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 17/10. WSA zauważył m.in.: "Zdaniem Sądu cel poniesienia kosztów i ich wystawny charakter decyduje o uznaniu wydatków za koszty reprezentacyjne. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają z pewnością charakter reprezentacyjny. Ustawodawca w cyt. przepisie wskazuje jedynie koszty przykładowe, wyliczając, iż chodzi tu o usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. A zatem zdaniem Sądu przepis ten nie obejmuje wszystkich wydatków reprezentacyjnych. Wymienione powyżej wydatki nie zawsze będą wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny (...). W opinii Sądu aby określone wydatki zostały uznane za reprezentacje muszą wychodzić poza ustalone normy czy zwyczaje, mieć istotnie charakter wytworności i wystawności a celem ich poniesienia jest wyłącznie kreowanie wizerunku firmy (...). Reasumując należy stwierdzić, że nie każdy wydatek poniesiony na usługi gastronomiczne, zakup żywności czy napojów ma charakter reprezentacyjny".

Tożsamy pogląd wyrażono w wyroku WSA w W-wie z dnia 12 czerwca 2006 r. (sygn. III SA/Wa 157/08). W świetle powyższego sposób rozumienia i definiowania reprezentacji niewiele się zmienił na przestrzeni lat. Najczęściej Sądy administracyjne w swoich orzeczeniach:

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z opracowaniem flagi ze znakiem "x", która będzie zawieszana zwłaszcza podczas pikników firmowych i innych imprez plenerowych, w których będą uczestniczyli kontrahenci Spółki, będą kosztem podatkowym w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., gdyż wydatki te zostaną poniesione w celu uzyskania przychodu. Marka x widnieje na większości towarów jakie sprzedaje Spółka, zatem wywieszanie tej flagi podczas imprez z udziałem kontrahentów ma na celu upowszechnienie i ugruntowanie wśród klientów znajomość tej marki. Dodać warto, iż wywieszanie tej flagi podczas takich spotkań z klientami będzie połączone z prezentacją próbek towarów jakimi Spółka handluje (oznaczonych znakiem x), co uzasadnia pogląd, że wydatek ten będzie miał cel reklamowy. Koszt jednostkowy flagi będzie też niewielki, trudno zatem uznać, że wydatek ten będzie cechował się wystawnością i wytwornością wykraczającą poza ustalone zwyczaje i normy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Natomiast w myśl ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

* pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),

* nie zostały wymienione w treści art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* zostały należycie udokumentowane.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Z kolei w myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wydatki poniesione na opracowanie flagi z reklamą - z logo firmy, jako nie wymienione w art. 23 ww. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Zatem, wydatki poniesione przez Spółkę na opracowanie flagi z logo stanowią koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., w tej części w jakiej - zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. - jest on określany (przyporządkowany Stronie) proporcjonalnie do udziału w zysku posiadanym przez Stronę w Spółce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi z dnia 3 września 2010 r. nr ILPB1/415-657/10-2/AG, ILPB1/415-657/10-3/AG, ILPB1/415-657/10-4/AG, ILPB1/415-657/10-5/AG, ILPB1/415-657/10-6/AG, ILPB1/415-657/10-7/AG, ILPB1/415-657/10-8/AG, ILPB1/415-657/10-9/AG, ILPB1/415-657/10-10/AG, ILPB1/415-657/10-11/AG, ILPB1/415-657/10-12/AG, ILPB1/415-657/10-13/AG, ILPB1/415-657/10-14/AG, ILPB1/415-657/10-15/AG, ILPB1/415-657/10-16/AG, ILPB1/415-657/10-17/AG, ILPB1/415-657/10-19/AG, ILPB1/415-657/10-20/AG, ILPB1/415-657/10-21/AG, ILPB1/415-657/10-22/AG, ILPB1/415-657/10-23/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.