ILPB1/415-643/10-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu 31 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wartości początkowej środka trwałego - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiadała nieruchomość, którą zbyła na rzecz firmy leasingowej - aktem notarialnym w dniu xx.09.2006 r.

Następnie w tym samym dniu zawarła z firmą leasingową umowę leasingu finansowego gruntu i umowę leasingu operacyjnego budynku, na podstawie których nieruchomość ta jest nadal użytkowana przez Spółkę. Umowy zostały zawarte na czas oznaczony, tj. na okres 10 lat i obowiązują od dnia ich podpisania tj. od dnia xx.09. 2006 r.

Na dzień ich zawarcia umowa leasingu operacyjnego budynku spełniała kryteria określone w art. 23a i art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a umowa leasingu finansowego gruntu spełniała kryteria określone w art. 23a i art. 23i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Spółka zaliczała do kosztów uzyskania przychodów opłaty leasingowe ustalone w umowie leasingu operacyjnego budynku oraz część odsetkową rat leasingowych ustalonych w umowie leasingu finansowego gruntu.

Spółka zamierza w tym roku rozwiązać (zawarte w 2006 r.) umowy leasingowe za porozumieniem stron i wykupić przedmiot leasingu - nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie wartości początkowej środka trwałego.

Czy Spółka w przypadku przedterminowego rozwiązania ww. umów leasingu może nabyć, wykupić nieruchomość w cenie nabycia równej zdyskontowanej wartości sumy pozostałych do zapłaty rat leasingowych i wartości końcowej nieruchomości wynikającej z umów, bez żadnych konsekwencji podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie nieruchomości wg ceny nabycia równej zdyskontowanej wartości sumy pozostałych do zapłaty rat leasingowych i wartości końcowej nieruchomości nie spowoduje żadnych konsekwencji podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), ilekroć jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Na podstawie art. 23b ust. 1 ww. ustawy, definiującego tzw. leasing operacyjny, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

Stosownie do postanowień art. 23f ust. 1 ww. ustawy do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

Należy przy tym pamiętać, iż okoliczność wypełnienia powyższych przesłanek należy badać również w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu (treść stosunku umownego pomiędzy stronami ulega bowiem istotnej zmianie - w tym w zakresie okresu trwania umowy). W przypadku negatywnej weryfikacji zawartej umowy pod kątem ww. przesłanek zastosowanie będzie miał art. 23I powołanej ustawy, zgodnie z którym do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1 pkt 2 lub art. 23f ust. 1, lub art. 23i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 11, 22 i 23, dla umów najmu i dzierżawy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują wprost skutków podatkowych w przypadku przedterminowej spłaty umówionych rat leasingowych z powodu wcześniejszego rozwiązania umowy i wykupienia samochodu będącego przedmiotem tej umowy. Przepisy te określają jedynie skutki podatkowe rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy oraz skutki podatkowe występujące w trakcie trwania umowy.

Stosownie do treści art. 23c pkt 1 cytowanej ustawy, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ust. 1, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 19.

Natomiast w myśl art. 23g ust. 1 tej ustawy, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 23f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem tej umowy:

Z przedstawionych informacji wynika jednak, że Wnioskodawca zamierza przedterminowo rozwiązać ww. umowy leasingu i wykupić leasingowaną nieruchomość. Zatem przepisy art. 23c pkt 1 oraz art. 23g ust. 1 ww. ustawy nie będą miały zastosowania. Dotyczą bowiem one sytuacji, kiedy podstawowy okres umowy leasingu już upłynął. Jeżeli jednak po dokonaniu zmiany okresu trwania umowy leasingu (skrócenie lub wydłużenie), umowa ta nadal spełnia warunki określone w ustawie podatkowej dla leasingu operacyjnego lub finansowego, wówczas możliwe jest ustalenie dochodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu jako różnicy przychodu i kosztów uzyskania przychodów, po upływie podstawowego okresu umowy, na podstawie przepisu art. 23c pkt 1 lub 23g ust. 1 powołanej ustawy. W przeciwnym razie wystąpi konieczność zastosowania zasad ogólnych wynikających z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia składnika majątku finansującego.

W myśl art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Jeśli organ podatkowy zakwestionuje rzetelność wyceny wartości przedmiotu umowy sprzedaży zastosowanej przy wykupie przedmiotu leasingu, może określić inną wartość według cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia. Przy ustalaniu wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży organ podatkowy może korzystać z opinii biegłego lub biegłych, jeśli strony umowy na jego żądanie nie zmienią deklarowanej wartości lub nie wykażą przyczyn uzasadniających podanie wartości na poziomie niższym od wartości rynkowej. W razie, gdy wartość ustalona przez biegłego (biegłych) będzie przewyższać cenę umowną o co najmniej 33%, zbywający zostanie dodatkowo obciążony kosztami sporządzenia opinii przez biegłego (biegłych).

Wnioskodawca określił, iż wartość wykupu przedmiotowej nieruchomości - cena nabycia - równa będzie zdyskontowanej wartości sumy pozostałych do zapłaty rat leasingowych i wartości końcowej nieruchomości wynikającej z umów.

Nie można jednak przyjąć stanowiska Wnioskodawcy. Sprzedaż Korzystającemu przedmiotu leasingu w sytuacji skrócenia okresu trwania umowy, która powoduje, że umowa traci charakter umowy leasingu operacyjnego lub finansowego z powodu niespełnienia warunków uznania jej za taką umowę, skutkuje tym, że dochodzi tutaj do odpłatnego zbycia składnika majątku, nie zaś do przeniesienia własności przedmiotu leasingu w ramach umowy leasingu, mimo, że stronami transakcji są dotychczasowe strony umowy leasingu. Tym samym nie ma żadnego uzasadnienia kalkulacja dokonana przez Wnioskodawcę polegająca na przyjęciu, że ceną nabycia winna być określona jako suma pozostałych do zapłaty rat leasingowych i wartości końcowej nieruchomości.

Reasumując, w przypadku wcześniejszego wykupu przedmiotu leasingu należy przyjąć, iż uzasadniona będzie wartość wykupu określona w umowie sprzedaży nie odbiegająca od wartości rynkowej, z zastrzeżeniami art. 19 ust. 1 powołanej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn.: korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu operacyjnego oraz korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu finansowego) wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi z dnia 30 sierpnia 2010 r. nr ILPB1/415-643/10-2/AG, ILPB1/415-643/10-3/AG.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła spółka jawna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy - Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne - wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.