ILPB1/415-630/10-4/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-630/10-4/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu 28 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości:

* niewykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe,

* wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 29 czerwca 2010 r. znak ILPB1/415-630/10-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 1 lipca 2010 r., a w dniu 8 lipca 2010 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia xx września 2002 r. Wnioskodawca nabył udział w #189; części powierzchni nieruchomości wraz z żoną do majątku wspólnego. Drugą część kupiło inne małżeństwo również do wspólności majątkowej małżeńskiej. Całą nieruchomość kupiono od Skarbu Państwa za kwotę 11.800,00 zł. Nieruchomość tą stanowiły dwie działki, pierwsza Nr xx/12 o obszarze 0,4693 ha. Druga działka nabyta została w 1/5 części gdyż stanowiła drogę dojazdową - była to działka Nr xx/13 o obszarze 0,4693 ha.

Na działce nr xx/12 znajdowały się stare zbiorniki paliwowe i zdewastowana obora. w 2003 r. nastąpił podział geodezyjny działki nr xx/12 na dwie działki, pierwsza o nr xx/16 o powierzchni 0,0285 ha, a druga o nr xx/17 o powierzchni 0,4408 ha. Na działce xx/16 były zakopane stare zbiorniki po byłym PGR i została ona zgłoszona pod działalność gospodarczą, natomiast druga - Nr xx/17 zabudowana oborą została przekształcona na działkę rolną.

Od 2003 r. działka Nr xx/16, na której znajdowały się stare zbiorniki paliwowe była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, prowadzonej przez Wnioskodawcę i męża drugiego małżeństwa w formie Spółki Cywilnej. Powstała tam mała stacja paliw dla mieszkańców wsi. Stację ta została uruchomiona własnymi środkami, które nie były księgowane w kosztach spółki. Własność nieruchomości nie była wniesiona do spółki i nie była wprowadzana do ewidencji środków trwałych, były natomiast księgowane koszty związane z działalnością gospodarczą tylko odnośnie działki Nr xx/16 - podatek od nieruchomości, natomiast inne nie były księgowane. w 2005 r. została sprzedana przez Wnioskodawcę wraz z drugim małżeństwem cała nieruchomość tj. działki nr xx/16, Nr xx/17, Nr xx/13 za sumę 80.000,00 zł z czego na Wnioskodawcę i na żonę przypada kwota 40.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż całej nieruchomości stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, stacja paliw nie stanowiła dużej wartości, gdyż wobec wchodzących w życie nowych przepisów zbiorniki te nie nadawały się do dalszej eksploatacji. Stacja paliw aby mogła nadal funkcjonować wymagała dużych nakładów finansowych. Zbiorniki paliwowe nadawały się do wymiany. Wobec powyższych faktów postanowiono zlikwidować działalność gospodarczą i sprzedać całą nieruchomość. Cena nieruchomości wzrosła, gdyż została wyposażona w energię elektryczną, wodę i kanalizację.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż całej nieruchomości nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, ale powinna zostać opodatkowania podatkiem zryczałtowanym w wysokości 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w części dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości:

* niewykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - za prawidłowe,

* wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

nbspnbsp - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

nbspnbsp - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, dla celów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wykorzystywał nieruchomość na której znajdowały się zakopane stare zbiorniki paliwowe po byłym PGR. Działalność dotyczyła małej stacji paliw. w 2005 r. została sprzedana przez Wnioskodawcę wraz z drugim małżeństwem cała nieruchomość.

Kwestią do rozstrzygnięcia jest, czy sprzedaż całej nieruchomości stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. w konsekwencji dochód z tej transakcji, jako część składowa dochodu (lub straty) z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu według formy opodatkowania wybranej przez Wnioskodawcę dla opodatkowania dochodów z tej działalności. Natomiast sprzedaż nieruchomości gruntowej nie wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, stanowi odrębne źródło przychodu - sprzedaż nieruchomości i jako takie podlega opodatkowaniu. Podatek od przychodu z tego tytułu ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu (art. 28 ust. 2 i 2a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl