ILPB1/415-598/09-5/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2009 r. (data wpływu do BKIP w Lesznie 22 maja 2009 r.), uzupełnionym w dniu 15 i 20 lipca 2009 r. oraz 7 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 maja 2009 r. w Urzędzie Skarbowym w Jarocinie został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów. Pismem z dnia 20 maja 2009 r. nr PD/412-100/09 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Jarocinie - działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 z późn. zm.), w związku z § 2 pkt 1 oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - przekazał wniosek Pana według właściwości do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 22 maja 2009 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, w związku z czym pismem z dnia 6 lipca 2009 r., znak ILPB1/415-598/09-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 lipca 2009 r., a w dniu 15 i 20 lipca 2009 r. (data nadania w placówce pocztowej 15 lipca 2007 r.), oraz 7 sierpnia 2009 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pośrednictwa finansowego (wg PKD z 2007 r. 6499Z - pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych) na podstawie umów współpracy z bankami. Do 10-tego dnia każdego miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wykonał usługę, bank jednorazowo przekazuje informację niezbędną do rozliczenia i prawidłowego wystawienia faktury, tj. o wysokości przysługującej prowizji.

Usługi pośrednictwa rozliczane są w okresach miesięcznych. Niezwłocznie po otrzymaniu informacji z banku dotyczącą wysokości prowizji, Wnioskodawca wystawia fakturę i księguje pod datą wystawienia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Jak podaje Wnioskodawca przychód podatkowy powstaje w chwili wystawienia faktury. Zapłatę za wykonaną usługę Zainteresowany otrzymuje w ciągu 5 dni roboczych od daty otrzymania faktury przez bank.

Okres rozliczeniowy usług finansowych to okres miesiąca kalendarzowego od 1 do 30/31 dnia miesiąca. Tryb rozliczenia odbywa się od 10 dnia następnego miesiąca po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód podatkowy powstaje 10 dnia miesiąca, następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wykonał usługę.

Wnioskodawca uważa, że jest to zgodne z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ przychód należny rozliczany jest w regularnych terminach zgodnie z art. 14 ust. 1e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko to potwierdza również decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z 17 grudnia 2007 r., DPB-1.22-4230-20/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasadę wyrażającą moment powstania przychodu należnego wyraża przepis art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą wg ust. 1c uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h, i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, nie później niż dzień:

Od wyżej wymienionej zasady zawartej w art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przepisie art. 14 ust. 1e ustawy zawarty został wyjątek.

Stosownie bowiem do tego przepisu jeżeli strony ustalą, że usługa rozliczana jest w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Z przedstawionych informacji wynika, że zawierając umowę strony ustaliły, iż ostatnim dniem okresu rozliczeniowego jest ostatni dzień miesiąca kalendarzowego, a rozliczenie z bankiem określone jest w umowie na 10 dzień miesiąca następującego po miesiącu wykonania usługi. Dlatego - niezależnie od innych postanowień zawartych w umowie - przychód ze świadczenia usług powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego.

Zatem przychód podatkowy z tytułu uzyskanej prowizji za usługi pośrednictwa finansowego dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, tj. ostatnim dniu miesiąca kalendarzowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.