ILPB1/415-584/12-4/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 13 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1, art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 30 lipca 2012 r., znak ILPB1/415-584/12-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 6 sierpnia 2012 r., a w dniu 13 sierpnia 2012 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi indywidualnie działalność gospodarczą od 1 marca 2010 r. i jednocześnie jest udziałowcem Spółki Jawnej, która od 24 czerwca 2011 r. jest w stanie likwidacji, w 2011 r. Spółka nie wykazywała żadnych przychodów z uwagi na zaprzestanie przez udziałowców działalności gospodarczej w Spółce. Powodem było utracenie przez Spółkę płynności finansowej. Jedynym zdarzeniem gospodarczym było wystawienie przez pana x (zmarłego 30 listopada 2011 r.), faktur korygujących wysokości zobowiązań wobec firmy x o kwotę - 22.832,22 zł netto, w związku z tym powstała strata w tej wysokości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Pan x podobnie jak Zainteresowany oraz Pan x był wspólnikiem Spółki Jawnej. Faktura korygująca była wystawiona dla Wspólnoty Mieszkaniowej w x (kopie w załączeniu). Faktura korygująca została wystawiona przez Pana x na skutek uzgodnień dotyczących rozliczeń niezapłaconych jeszcze przez zleceniodawcę faktur z roku 2007 (kopie w załączeniu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Wnioskodawca ma rozliczyć kwotę - 22.832,22 zł w PIT-36 zał. B.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ nastąpiło zmniejszenie przychodu uzyskanego w poprzednich okresach, od których zostały odprowadzone podatki a następnie kwota bazowa została pomniejszona o 22.832,22 zł, należy tę kwotę ująć jako stratę Spółki w 2011 r., mimo że nie było w tym okresie przychodów. Z uwagi na ostateczną likwidację Spółki w 2012 r. nie będzie możliwości rozliczenia wynikłej straty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają przepisów regulujących zasady dokonywania korekty przychodów. Nie zawierają także uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. wskazujących czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie wystawienia faktury korygującej (na bieżąco), czy też w dacie powstania przychodu należnego. Zauważyć jednak należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje bowiem zmiany daty powstania przychodu, wpływa jedynie na jego wysokość. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

W związku z powyższym, gdy wystawienie faktury korygującej spowodowane jest faktem, że pierwotna faktura nieprawidłowo odzwierciedlała stan faktyczny, to korektę rozlicza się w miesiącu wykazania przychodu. Jeżeli bowiem faktura korygująca dotyczy błędów w fakturach pierwotnych odnoszących się np. do ilości, ceny lub stawki podatku VAT, to można przyjąć, iż nie obejmuje ona nowo powstałego przychodu, z jakiejkolwiek należności powstałej w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służy rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu podatkowego, należnego za dany rok podatkowy, który jedynie został błędnie określony.

W konsekwencji, korekta przychodu należnego, winna zostać dokonana wstecz, do okresu zaewidencjonowania faktury pierwotnej.

Z przedstawionych informacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi indywidualnie działalność gospodarczą od 1 marca 2010 r. oraz jest udziałowcem Spółki Jawnej będącej od 24 czerwca 2011 r. w stanie likwidacji. Jeden ze wspólników Spółki Jawnej x wystawił faktury korygujące na kwotę - 22.832,22 zł dla Wspólnoty Mieszkaniowej w x Faktura korygująca została wystawiona na skutek uzgodnień dotyczących rozliczeń niezapłaconych jeszcze przez zleceniodawcę faktur z roku 2007.

Zatem zgodnie z przestawiony stanem faktycznym wystawiona faktura korygująca na skutek uzgodnień dotyczących rozliczeń niezapłaconych przez zleceniodawcę faktur z roku 2007 r. powinna zostać rozliczona w miesiącu wykazania przychodu z faktury pierwotnej.

Stosownie natomiast do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9 ust. 3 ww. ustawy, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Natomiast art. 9 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera uregulowania, zgodnie z którymi strata ze źródła przychodów może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych z tego źródła. Strata jest nadwyżką kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów i określana jest za rok podatkowy. Podstawowym warunkiem dla zaistnienia możliwości rozliczenia (odliczenia) straty podatkowej przez podatnika jest wystąpienie dochodu do opodatkowania.

Podatnik może odliczyć stratę z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym. Brak dochodu do opodatkowania w określonym roku podatkowym oznacza brak możliwości rozliczenia straty podatkowej w tej jednostce czasowej. W skrajnym przypadku, kiedy w kolejnych pięciu latach podatkowych nie wystąpi dochód, strata podatkowa może nie być w ogóle rozliczona.

Tak więc, stratę może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł. Rozliczenie straty ze źródła przychodów polega na tym, że o wysokość tej straty można obniżyć dochód uzyskany z danego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty poniesionej straty. W związku z tym rozliczenie straty może nastąpić w okresie nie krótszym niż dwa lata i nie dłuższym niż pięć lat. O tym, jaka część straty będzie rozliczana w danym roku podatkowym decyduje podatnik. Należy jednocześnie podkreślić, że przy rozliczaniu straty obowiązuje zasada, iż strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła.

Z przedstawionych informacji wynika, że faktury korygujące na kwotę 22.832,22 zł dotyczą rozliczeń niezapłaconych przez zleceniodawcę faktur z roku 2007, to zmniejszenie przychodu ze źródła działalność gospodarcza następuje w okresie którego dotyczą faktury korygujące, tj. w roku 2007, a zatem Wnioskodawca błędnie wskazuje, że powyższa korekta spowoduje powstanie straty dla Spółki w 2011 r.

Zgodnie z powyżej przytoczonym art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z działalności gospodarczej jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zatem jeżeli po ponownym rozliczeniu przychodów na skutek wystawionej faktury korygującej na kwotę 22.832,22 zł. Wnioskodawca uzyska za rok 2007 stratę ze źródła działalność gospodarcza to będzie mógł ją odliczyć z dochodów osiągniętych z działalności gospodarczej w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych począwszy od 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.