ILPB1/415-541/13-5/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2013 r. (data wpływu 6 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniu 1 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 lipca 2013 r. znak ILPB1/415-541/13-2/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 29 lipca 2013 r., a w dniu 1 sierpnia 2013 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 30 lipca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z X jest współwłaścicielem (w udziale 50%) trzech nieruchomości. Wszystkie nieruchomości zostały kupione od gminy - w przetargach. Nieruchomości te zostały następnie wniesione aportem do spółki cywilnej, którą również Wnioskodawca prowadził z X. Nieruchomości te po wniesieniu do spółki były przedmiotem wynajmu osobom trzecim. W kosztach uzyskania przychodu uwzględniana była amortyzacja.

Spółka cywilna prowadzona z X, została rozwiązana w dniu (...) kwietnia 2011 r. poprzez wypowiedzenie udziałów złożone przez wspólnika Wnioskodawcy. Po rozwiązaniu spółki, nieruchomości te dalej są przedmiotem najmu. W stosunku najmu, Zainteresowany występuje przed najemcami jako osoba fizyczna - najem prywatny, rozliczany na zasadach ogólnych. Nieruchomości te nie zostały wprowadzone jako środki trwałe do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Byli wspólnicy chcą znieść współwłasność tych nieruchomości w ten sposób, aby po jego dokonaniu każda nieruchomość była własnością jednej osoby, albo własnością Wnioskodawcy, albo własnością Jego byłego wspólnika.

Zniesienie współwłasności może odbyć się bez dopłat lub z dopłatą na rzecz jednej ze stron.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, iż w wyniku zniesienia współwłasności przedmiotowych nieruchomości mogą wystąpić dwie sytuacje dotyczące Jego dotychczasowego procentowego udziału (50%) we własności poszczególnych nieruchomości:

* ulegnie on zmniejszeniu do 0% (gdy wyłącznym właścicielem danej nieruchomości zostanie były wspólnik),

* ulegnie on zwiększeniu do 100% (gdy wyłącznym właścicielem danej nieruchomości zostanie Wnioskodawca).

Dopłata (jeśli wystąpi) w zależności od tego, które nieruchomości komu przypadną, może być na rzecz Wnioskodawcy lub na rzecz byłego wspólnika. Na tym etapie trudno jest to jednoznacznie określić, ponieważ nie zostało jeszcze ostatecznie ustalone pomiędzy Wnioskodawcą a byłym wspólnikiem, komu przypadną poszczególne nieruchomości do wyłącznego posiadania.

W wyniku zniesienia współwłasności przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawca wyzbędzie się swoich praw do części nieruchomości, jednocześnie nabywając prawa do innych, w stosunku do których stanie się samodzielnym właścicielem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku zniesienia współwłasności bez dopłat, wystąpi dochód do opodatkowania.

2. Czy w przypadku zniesienia współwłasności z dopłatą, wystąpi przychód do opodatkowania w wysokości kwoty dopłaty.

3. Czy w przypadku wystąpienia dochodu, można uwzględnić w kosztach niezamortyzowaną część wartości nieruchomości.

4. Czy w przypadku zaliczenia w koszty niezamortyzowanej części wartości nieruchomości, stanowi ona koszt w całości.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone nr 3 i 4, tj. w zakresie kosztów uzyskania przychodów, natomiast wniosek w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 2, tj. w zakresie przychodów został rozstrzygnięty w dniu 12 sierpnia 2013 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-541/13-4/AG.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 1, nie wystąpi dochód do opodatkowania, ponieważ będzie to nieodpłatne zniesienie współwłasności.

W zakresie pytania oznaczonego nr 2, Wnioskodawca uważa, że wystąpi przychód w wysokości kwoty dopłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 3 i 4, można uwzględnić w kosztach niezamortyzowaną część wartości nieruchomości i zaliczyć w koszty jej część odpowiadającą procentowemu udziałowi dopłaty w wartości całej nieruchomości, przy której wystąpi dopłata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Zauważyć należy, że w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca był jednym z dwóch wspólników spółki cywilnej, którzy wnieśli do niej równe udziały w trzech nieruchomościach. Udziały te wynosiły 50%. Spółka została rozwiązana przez wypowiedzenie udziałów, które złożył wspólnik Wnioskodawcy. Byli wspólnicy chcą znieść współwłasność tych nieruchomości w ten sposób, aby po jego dokonaniu każda nieruchomość była własnością jednej osoby, albo własnością Wnioskodawcy, albo własnością Jego byłego wspólnika. Zniesienie współwłasności może odbyć się bez dopłat lub z dopłatą na rzecz jednej ze stron.

Co istotne, w wyniku zniesienia współwłasności przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawca wyzbędzie się swoich praw do części nieruchomości, jednocześnie nabywając prawa do innych, w stosunku co do których stanie się samodzielnym właścicielem.

Zainteresowany uważa, że w przypadku wystąpienia dochodu do opodatkowania, może uwzględnić w kosztach niezamortyzowaną część wartości nieruchomości i zaliczyć w koszty jej część odpowiadającą procentowemu udziałowi dopłaty w wartości całej nieruchomości, przy której wystąpi dopłata.

Z takim podejściem jednak nie sposób się zgodzić.

W wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej nr ILPB1/415-541/13-4/AG wskazano, że zniesienie współwłasności (wspólności) nie stanowi nabycia rzeczy (prawa lub przedmiotu materialnego), jeżeli wartość majątku uzyskanego w wyniku podziału mieści się w ramach udziału w rzeczy wspólnej, jaki przypadał byłemu współwłaścicielowi i nie nastąpiły żadne spłaty i dopłaty. Wówczas nie mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem (nabyciem) udziału w nieruchomości lub prawie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu (zmniejszeniu) musi być traktowany w kategorii nabycia (odpowiednio zbycia), ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu (zmniejszeniu) zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem lub przedmiotem niematerialnym), jak i stan jej majątku osobistego.

Tym samym, zniesienie współwłasności powoduje, iż z jednej strony Wnioskodawca wyzbywa się części majątku (w tej części, gdzie składniki przeszły na rzecz byłego wspólnika) stając się jednocześnie jedynym właścicielem innych (tych, które przeszły na Jego własność). Jeżeli zniesiona współwłasność mieści się w ramach udziału, to nie ma miejsca zbycie, czy też nabycie składników majątkowych. Z nabyciem - jak już wspomniano - mamy do czynienia tylko wówczas, gdy jedna ze stron współwłasności nabywa większy udział, w związku z czym zobowiązana jest do uregulowania stosownej dopłaty.

Odnosząc powyższe regulacje do opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w okresie obowiązywania współwłasności współwłaścicielem nieruchomości we wskazanym 50% udziale był Wnioskodawca - wspólnik spółki. Nieruchomości te były amortyzowane, a kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy były odpisy amortyzacyjne od ich wartości początkowej ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostawał udział Wnioskodawcy we własności tych nieruchomości.

W następstwie zniesienia tej współwłasności, w sytuacji gdy wartość prawa nabytych na wyłączną własność przez Wnioskodawcę będzie mniejsza od Jego obecnego udziału w nieruchomości wspólnej i w związku z tym Wnioskodawcy przysługiwać będzie dopłata, to wówczas przedmiotowe zniesienie współwłasności rodzić będzie dla Niego skutki podatkowe w postaci przychodu i kosztu jego uzyskania z tytułu odpłatnego zbycia. Spłata ta jest bowiem wyrażoną w pieniądzu równowartością udziału we wspólnym prawie.

Jak uznano w wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji nr ILPB1/415-541/13-2/AG, przychodem będzie wysokość otrzymanej przez Niego dopłaty.

Kosztem będzie natomiast część niezamortyzowanej wartości początkowej tej nieruchomości, która podlega zbyciu przez Wnioskodawcę.

Zatem, konsekwencje podatkowe wywoła zmniejszenie wielkości posiadanego udziału w majątku, które będzie się wiązało z koniecznością otrzymania dopłaty. W przypadku zbycia przez Wnioskodawcę udziału w posiadanych nieruchomościach wystąpi przychód do opodatkowania w wysokości wniesionej dopłaty, jaki pomniejszyć należy o koszty uzyskania przychodów, które stanowić będzie niezamortyzowana część wartości początkowej wyzbytych nieruchomości.

Nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że można uwzględnić w kosztach niezamortyzowaną część wartości nieruchomości odpowiadającą procentowemu udziałowi dopłaty w wartości całej nieruchomości, przy której wystąpi dopłata.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.