ILPB1/415-525/09-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2009 r. (data wpływu 30 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę zlecenie, przedmiotem której będzie wykonywanie określonych czynności. Zlecenie będzie miało odpłatny charakter, w związku z tym Wnioskodawca będzie zobowiązany jako płatnik do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Strony przyszłej umowy zlecenia zamierzają uregulować wysokość wynagrodzenia w następujący sposób:

W toku wykonywania zlecenia może się zdarzyć, że w danym miesiącu usługa będzie świadczona przez jedynie 20 godzin, w związku z tym na podstawie przytoczonego powyżej pkt 3 należne zleceniobiorcy wynagrodzenie zostanie pomniejszone do kwoty 152 zł brutto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W świetle powyżej przedstawionego określenia sposobu wynagrodzenia zleceniobiorcy zachodzi wątpliwość o sposobie opodatkowania dochodu zleceniobiorcy, za miesiące, w których faktyczna ilość wykonywania czynności spowoduje, że należne zleceniobiorcy wynagrodzenie zostanie pomniejszone do kwoty nie przekraczającej 200 zł brutto - zatem, czy osiągnięty w danym miesiącu, z tytułu powyżej przytoczonej umowy dochód, w wysokości poniżej 200 zł brutto będzie opodatkowany na zasadach ogólnych, czy też będzie podlegał podatkowi ryczałtowemu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyżej opisanym stanie przyszłym, dochód, pomimo, że w miesiącu może nie przekroczyć kwoty 200 zł, będzie opodatkowany według zasad ogólnych.

Za takim rozumieniem przemawia brzmienie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatek ryczałtowy znajduje zastosowanie "jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł". W związku z tym, skoro strony umowy ustalą miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 760 zł, to "suma należności określonych w umowie" niewątpliwie przekracza kwotę 200 zł, w związku z tym opodatkowanie podatkiem ryczałtowym nie może mieć zastosowania, a skoro tak, to należy zastosować opodatkowanie na zasadach ogólnych.

Sformułowanie "suma należności określonych w umowie" zawarte w przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, interpretować należy w sposób literalny, co oznacza, że sformułowanie to dotyczy kwot w ujęciu memoriałowym a nie kasowym. Sformułowanie to nie odnosi się do pojęcia rzeczywistej kwoty wypłaconej zleceniodawcy lecz do określonej wysokości należności wynikającej z zapisu umowy zlecenia.

Uznać więc należy, że jeżeli suma należności określonych w umowie zlecenia przekracza kwotę 200 zł miesięcznie przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania. W takiej sytuacji przychody te opodatkowane będą na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym, opodatkowanie w formie ryczałtowej zależeć będzie od tego, czy suma należności określonych w umowie nie przekracza kwoty 200 zł, a nie to jaką kwotę zleceniobiorca otrzymał. Gdyby było inaczej ustawodawca w przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a, podobnie jak w pkt 4 oraz pkt 4a tego ustępu, użyłby zamiast sformułowania - "suma należności określona w umowie", zwrotu - "suma należności otrzymana od zleceniodawcy (płatnika)".

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, przy uregulowaniu w umowie zlecenia kwestii wynagrodzenia w sposób określony w niniejszym zapytaniu, w przypadku gdy wynagrodzenie należne zleceniobiorcy, na skutek pomniejszenia wyniesie poniżej 200 zł, to ze względu na fakt, że suma należności określonych w umowie przekracza kwotę 200 zł, to zastosowanie znajdą przepisy dotyczące opodatkowania na zasadach ogólnych, a nie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.