ILPB1/415-523/09-5/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2009 r. (data wpływu 29 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 1 lipca 2009 r., znak ILPB1/415-523/09-2/AK, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 7 lipca 2009 r., a w dniu 8 lipca 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest praktyka lekarska dentystyczna, wykonywana w kilku miejscowościach.

Działalność gospodarcza opodatkowana jest w 2009 r. 19% podatkiem liniowym.

Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Do świadczenia usług stomatologicznych i protetycznych zatrudnia w oparciu o umowy o pracę lekarzy stomatologów i asystentki stomatologiczne.

W bieżącym roku dwie osoby zatrudnione na podstawie umów o pracę (posiadają niepełne kwalifikacje na zajmowanych stanowiskach), zwróciły się z prośbą o dofinansowanie nauki w prywatnej szkole medycznej.

Szkoła ta na swojej stronie internetowej określa się jako niepubliczna z uprawnieniami szkoły publicznej, realizuje program zatwierdzony przez Ministra Edukacji

Narodowej.

Pracownice wniosły o dofinansowanie:

* jedna osoba - mieszka i pracuje w tej samej miejscowości jako asystentka stomatologiczna. Chce podjąć naukę ww. szkole celem uzupełnienia kwalifikacji na podstawie skierowania z zakładu pracy. Pracownica podpisze umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Osoba ta wnosi o dofinansowanie czesnego, opłaty rekrutacyjnej, podręczników, kosztów dojazdu do szkoły.

* druga osoba - prosi o częściowe dofinansowanie analogicznych kosztów. Nie chce skierowania z zakładu i nie podpisze umowy określającej obowiązki i prawa stron.

Podjęcie nauki w prywatnej szkole medycznej pozwoli obu pracownicom na uzyskanie tytułu higienistki stomatologicznej, tj. wykształcenia zgodnego z wykonywaną pracą.

Wnioskodawczyni chciałaby, kierując się przepisami Kodeksu pracy, umożliwić tym osobom uzupełnienie kwalifikacji, dofinansować ich szkołę, ale postąpić zgodnie z przepisami, stąd prośba o udzielenie interpretacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zakresie kosztów uzyskania przychodów, wartość dofinansowania nauki dla obu pracownic można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów firmy Zainteresowanej.

Pracownice uzupełniają wykształcenie zgodne z wykonywaną pracą.

Celowość poniesienia tego rodzaju kosztu przez przedsiębiorcę ma związek przyczynowo-skutkowy związany z charakterem prowadzonej działalności gospodarczej. Służy poprzez ustabilizowanie zatrudnienia poprawieniu jakości świadczonych usług.

Wydatek jest ponoszony w celu uzyskania przychodu i nie jest wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wśród wydatków nie uznanych za koszty uzyskania przychodów.

Wydatki te byłyby dokumentowane fakturami, delegacjami służbowymi tzn. dokumentami stanowiącymi podstawę do zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie kosztów uzyskania przychodów uznaje się za prawidłowe.

W myśl § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.), przepisy rozporządzenia stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych.

W myśl § 3 ww. rozporządzenia kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych, może być realizowane na podstawie skierowania zakładu pracy lub bez takiego skierowania. Natomiast § 4 i § 5 daje możliwość udzielenia pomocy pracownikom, którzy podnoszą kwalifikacje zawodowe. Z przepisów rozporządzenia wynika też, iż pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole bez skierowania zakładu pracy, pracodawca może udzielić bezpłatnego urlopu i zwolnienia z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia, jak również dodatkowe świadczenia w postaci:

* zwrotu kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika,

* pokrycia kosztu podręczników i innych materiałów szkoleniowych,

* pokrycia opłaty za naukę, pobierane przez szkołę,

* udzielenia dodatkowego urlopu szkoleniowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

* celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

* musi być prawidłowo udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ww. ustawy nie przewiduje wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów, wydatków ponoszonych za pracownika związanych z jego kształceniem w szkole. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego uprawnienia konieczne jest, by wydatek mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu oraz by był prawidłowo udokumentowany.

Celowość ponoszenia tego rodzaju kosztów przez przedsiębiorcę jest uzasadniona wynikającym z przepisów prawa pracy nakazem ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Zakres wiedzy, jaki pracownicy mogą zdobywać na koszt pracodawcy w ramach wyżej wymienionego obowiązku podnoszenia kwalifikacji nie jest jednak nieograniczony. Wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowniczych - aby mogły stanowić koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy - muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz charakterem działalności pracodawcy. Koszty ponoszone przez Wnioskodawczynię należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodu, ale jednocześnie nie jest niezbędne odnoszenie ich do konkretnego przychodu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wydatki jakie zamierza ponieść Wnioskodawczyni dotyczą pokrycia kosztów nauki w prywatnej szkole medycznej zatrudnionych u Wnioskodawczyni pracownic. Kierunek sfinansowanej przez Wnioskodawczynię nauki pozwoli obu pracownicom na uzyskanie tytułu higienistki stomatologicznej, co wiąże się z zakresem wykonywanych przez nie czynności w ramach stosunku pracy. Nauka ta ma na celu uzupełnienie kwalifikacji pracownic, które nie posiadają pełnych kwalifikacji na zajmowanych stanowiskach. Dofinansowanie kształcenia ma służyć ustabilizowaniu zatrudnienia i w konsekwencji wiązać się z poprawieniem jakości świadczonych usług, co wpłynie na możliwość uzyskania przychodów firmy Wnioskodawczyni.

Przyjąć zatem należy, iż spełniona zostanie dyspozycja generalna dotycząca kosztów uzyskania przychodów wynikająca z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, tj. przedmiotowe wydatki poniesione zostaną w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, mogą więc zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem ich należytego udokumentowania. Jednakże zauważyć należy, iż to na Wnioskodawczyni spoczywać będzie ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Reasumując, wydatki poniesione na dofinansowanie nauki w prywatnej szkole medycznej pracownicom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, bez względu czy powyższa nauka odbywa się ze skierowaniem czy bez skierowania z zakładu pracy, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii zagadnienia dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych wydano w dniu 17 lipca 2009 r. odrębną interpretację indywidualną nr ILPB1/415-523/09-6/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.