ILPB1/415-521/08-2/IM - Czy można dokonać korekty wartości materialno-prawnych związanych ze środkami trwałymi, niezbędnymi do realizacji działań związanych z demontażem pojazdów wycofanych z ruchu, czy też dokonywać bieżącej korekty kosztów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2008 r. (data wpływu 18 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2007 roku rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie demontażu pojazdów samochodowych wycofanych z ruchu. W związku z powyższym w miesiącu czerwcu 2008 r. otrzymał dofinansowanie (dotację) dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z ruchu z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z siedzibą w W (...). Dofinansowanie to ma charakter pomocy de minimis i wynosi ono 15.135,50 zł. Wnioskodawca podał, że zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), dotacja ta korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca może dokonać korekty wartości materialno-prawnych związanych ze środkami trwałymi, niezbędnymi do realizacji działań związanych z demontażem pojazdów wycofanych z ruchu, czy też musi dokonywać bieżącej korekty kosztów?

Zdaniem Wnioskodawcy, może On dokonać korekty wartości środków trwałych związanych z przygotowaniem stanowisk do demontażu pojazdów, gdyż jednym z warunków do prowadzenia działalności w tym zakresie jest posiadanie właściwego zaplecza techniczno-technologicznego związanego z urządzeniami ochrony środowiska. Zatem w związku z powyższym po dokonaniu korekty wartościowych środków trwałych Wnioskodawca nie musi dokonywać korekty bieżących kosztów działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu winien w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

Kosztem uzyskania przychodów są natomiast, zgodnie art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

nbspnbspnbspnbsp - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odpisy z tytułu zużycia środków trwałych sfinansowanych ze środków otrzymanych z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nie zostały wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niemniej jednak w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zatem w przypadku, gdy dotacja dotyczyła dofinansowania do kosztów zakupu lub wytworzenia środka trwałego, należy wskazać, że w myśl ww. przepisu, odpisy amortyzacyjne od tej części wartości środka trwałego, która stanowi równowartość dofinansowania, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne od tej części wartości środka trwałego, która została przez Wnioskodawcę faktycznie poniesiona, ale niezwrócona w jakiejkolwiek formie.

W związku z tym należy w tym zakresie skorygować bieżące koszty działalności.

Należy bowiem wskazać, że przepisy zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujące zasady amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów, nie wskazują na konieczność dokonywania korekty wartości początkowych środków trwałych w sytuacji zwrotu podatkowi poniesionych wcześniej na ich zakup lub wytworzenie wydatków.

Mając zatem powyższe na względzie należy uznać, że w przypadku otrzymania dotacji na dofinansowanie kosztów wytworzenia lub zakupu środka trwałego, nie należy korygować wartości początkowej środka trwałego, lecz skorygować bieżące koszty działalności (odpisy amortyzacyjne).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.