ILPB1/415-5/11-6/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r. (data wpływu 30 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 15 marca 2011 r. oraz w dniach 21 i 22 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia najemcy lokalu mieszkalnego z opłat za czynsz w zamian za poniesione wydatki na remont - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia najemcy lokalu mieszkalnego z opłat za czynsz w zamian za poniesione wydatki na remont.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 11 marca 2011 r. nr ILPB1/415-5/11-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 11 marca 2011 r. (skutecznie doręczono w dniu 14 marca 2011 r.), natomiast w dniu 15 marca 2011 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 14 marca 2011 r.) oraz w dniach 21 i 22 marca 2011 r. Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej jest zakładem budżetowym, zajmującym się, zgodnie ze statutem, zarządzaniem nieruchomościami wykonywanym na zlecenie Gminy, która jest właścicielem nieruchomości.

W roku 2010 pomieszczenia po byłym lokalu użytkowym zostały przerobione na trzy mieszkania komunalne. Umowy z nowymi lokatorami zostały podpisane 1 grudnia 2010 r. Mieszkania zostały oddane w stanie surowym. Lokatorzy decyzją burmistrza zostali zwolnieni z opłat za czynsz na pewien okres - w zamian za dokonanie niezbędnych remontów, które w przeciwnym razie musiałby wykonać Wnioskodawca. Pozostałe opłaty z tytułu dostawy mediów (woda, ścieki, centralne ogrzewanie) lokatorzy będą uiszczać zgodnie z umową najmu.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że zwolnienie z opłacania czynszu w związku z poniesieniem przez lokatora znacznych kosztów wynikających z wykonania prac remontowych oraz modernizacyjnych w stosunku do dwóch lokatorów wynika z umowy najmu lokalu mieszkalnego z dnia 1 grudnia 2010 r., na podstawie decyzji burmistrza z dnia 18 listopada 2010 r., na okres od 1 grudnia 2010 r. do 31 grudnia 2012 r. Natomiast trzeci lokator otrzymał decyzję o zwolnieniu z opłacania czynszu z powodów wyżej wskazanych z datą 16 grudnia 2010 r. na okres od 1 grudnia 2010 r. do dnia 28 lutego 2011 r. W jego przypadku zwolnienie wynika z aneksu do umowy najmu lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy zwolnienie z opłat za czynsz, w związku z poniesieniem w zamian za to zwolnienie wydatków na wykonanie niezbędnych remontów, powoduje u najemcy lokalu mieszkalnego powstanie przychodu i Wnioskodawca powinien na koniec roku wystawić mu PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, u najemcy lokalu mieszkalnego nie powstanie przychód, ponieważ musi on ponieść w zamian znaczne koszty na wykonanie remontu, a w związku z tym Zainteresowany nie wystawi najemcy informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera bowiem jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła.

W myśl postanowień art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Z powyższego wynika, że wynajmujący jest zobowiązany do zapłaty czynszu najemcy, przy czym zapłata może być oznaczona w świadczeniach innego rodzaju niż pieniądze.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że decyzją burmistrza lokatorzy Wnioskodawcy zostali zwolnieni z opłat za czynsz na pewien okres, w zamian za dokonanie niezbędnych remontów, które w przeciwnym razie musiałby wykonać Zainteresowany. Pozostałe opłaty z tytułu dostawy mediów (woda, ścieki, centralne ogrzewanie) lokatorzy będą uiszczać zgodnie z umową najmu. Zwolnienie z opłacania czynszu w związku z poniesieniem przez lokatora znacznych kosztów wynikających z wykonania prac remontowych oraz modernizacyjnych w stosunku do dwóch lokatorów wynika z umowy najmu lokalu mieszkalnego, natomiast w stosunku do trzeciego lokatora zwolnienie wynika z aneksu do umowy najmu lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z brzmieniem art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Jest to instytucja prawna zwana datio in solutum (świadczenie zamiast wykonania). Celem niniejszego jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania (w tym przypadku opłat za czynsz) poprzez spełnienie przez najemcę lokalu mieszkalnego świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (np. przez zapłatę kwoty czynszu), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania - poza umową stron - jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Przechodząc do podatkowych aspektów opisanych czynności, stwierdzić należy, że wszelkie spłaty długów są dla dłużnika - lokatora - obojętne podatkowo. Z faktu poniesienia przez lokatorów wydatków na wykonanie niezbędnych remontów w zamian za wygaśnięcie ciążących na nich zobowiązań z tytułu czynszu nie można bowiem wywieść, że lokatorzy uzyskują przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności przychody określone w art. 20 tej ustawy.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone regulacje prawne, wskazać należy, że zwolnienie lokatorów z opłat za czynsz, w zamian za poniesienie przez nich wydatków na wykonanie niezbędnych remontów, nie powoduje u najemców lokali mieszkalnych powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i wystawienia informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Zainteresowanego w zakresie przedstawionego stanu faktycznego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozpatrzony w terminie późniejszym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.