ILPB1/415-497/14-2/TW - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przekazania domu jednorodzinnego na potrzeby własne przedsiębiorcy, wybudowanego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zobowiązania podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zobowiązania podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi od 18 grudnia 2009 r. działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polski głównie z zakresu robót związanych z przygotowaniem terenu pod budowę (PKD 43.12.Z).

Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W 2011 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z), Wnioskodawca rozpoczął realizację budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, budynku o powierzchni zabudowy 147,29 m² i powierzchni użytkowej 112,99 m² + 33,95 m² garaż, celem jego sprzedaży. Wartość całej inwestycji netto wyniosła 126.821,50 zł (słownie: sto dwadzieścia sześć tysięcy osiemset dwadzieścia jeden złotych 50/100). W trakcie całego procesu budowlanego Wnioskodawca dokonywał odliczania podatku VAT od faktur wystawianych przez kontrahentów, które dokumentowały zakup materiałów i usług. Od wydatków poniesionych na ww. budowę VAT został rozliczony w miesiącach dokonanych operacji gospodarczych w łącznej kwocie 21.314,39 zł (słownie: dwadzieścia jeden tysięcy trzysta czternaście złotych 39/100). Budynek nie jest wpisany do ewidencji środków trwałych. Aktualnie znajduje się w trakcie budowy, w stanie surowym, zamkniętym.

Przy wytworzeniu budynku Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości. Inwestycja prowadzona była z zamiarem jej przeznaczenia na cele związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Decyzja o pozwoleniu na budowę wydana była na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Budynek mieszkalny jednorodzinny zalicza się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Działka na której jest usytuowany, należy do majątku osobistego Wnioskodawcy otrzymanego (darowanego) umową darowizny od matki dnia 24 lipca 2009 r.

W najbliższym czasie Wnioskodawca ma zamiar na podstawie wystawionego odpowiednio dowodu księgowego, potwierdzającego dokonanie transakcji, przekazać ww. budynek jednorodzinny na prywatne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ww. działkę, na której budynek jest usadowiony, włączyć do majątku wspólnego małżonków, wystąpić o zmianę pozwolenia na budowę poprzez rozszerzenie jego zakresu podmiotowego i zakończyć budowę celem zamieszkania.

Budynek będzie wykorzystywany na potrzeby osobiste Wnioskodawcy i jego najbliższej rodziny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ww. czynność przekazania domu jednorodzinnego na potrzeby własne, wybudowanego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, będzie skutkowała obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie domu jednorodzinnego na potrzeby własne przedsiębiorcy, wybudowanego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, nie spowoduje powstania przychodu i nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Wydatki poniesione na budowę domu jednorodzinnego Wnioskodawca powinien rozliczyć księgując w koszty działalności. Przekazanie towaru handlowego nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem składnika majątku. Nie dojdzie do jego sprzedaży. Wycofany z działalności gospodarczej dom jednorodzinny nie zostanie zbyty i nadal będzie stanowić własność Wnioskodawcy. Będzie wykorzystywany na potrzeby osobiste Wnioskodawcy jako podatnika i jego najbliższej rodziny. Wnioskodawca uważa, że powyżej opisana czynność jest obojętna podatkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, w wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

#8722; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

#8722; ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Mając na względzie informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Czynność wycofania składników majątku z działalności gospodarczej i przekazania ich na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powoduje powstania przychodu. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, dlatego też przekazanie składników majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby osobiste nie powoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy. Poprzez tą czynność nie uzyska on żadnego przysporzenia majątkowego. Nastąpi wyłącznie przesunięcie rzeczy z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku osobistego.

Jednakże wskazać należy, że w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych rozpoczął realizację budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego celem jego sprzedaży. Budynek nie jest wpisany do ewidencji środków trwałych. Aktualnie znajduje się w trakcie budowy, w stanie surowym, zamkniętym.

W najbliższym czasie Wnioskodawca ma zamiar na podstawie wystawionego odpowiednio dowodu księgowego, potwierdzającego dokonanie transakcji, przekazać ww. budynek jednorodzinny na prywatne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ww. działkę, na której budynek jest usadowiony, włączyć do majątku wspólnego małżonków, wystąpić o zmianę pozwolenia na budowę poprzez rozszerzenie jego zakresu podmiotowego i zakończyć budowę celem zamieszkania.

Budynek będzie wykorzystywany na potrzeby osobiste Wnioskodawcy i jego najbliższej rodziny.

Zainteresowany jest zdania, że wydatki poniesione na budowę domu jednorodzinnego powinien rozliczyć księgując w koszty działalności.

W opisanej we wniosku sytuacji - jak wcześniej wskazano, wycofanie składnika majątku z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast - jak wykazano - aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Skoro więc z tytułu budowy domu Wnioskodawca nie uzyska przychodu, to wydatki poniesione w związku z związku z jego wybudowaniem nie spełniają kryteriów celowości, o których mowa w cytowanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego, przekazanie na prywatne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, budynku wybudowanego w ramach prowadzonej przez Zainteresowanego działalności celem jego sprzedaży skutkuje tym, że wydatki związane z jego budową nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

W związku z powyższym nieprawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że czynność przekazania na cele osobiste wybudowanego w ramach działalności gospodarczej budynku mieszkalnego jest obojętna podatkowo. Czynność ta wprawdzie nie spowoduje powstania przychodu u Zainteresowanego, jednakże wydatki poniesione w związku z jego wybudowaniem nie będą mogły zostać rozliczone poprzez koszty tej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.