ILPB1/415-497/10-4/AG - Moment i konieczność wyksięgowania z podatkowej księgi przychodów i rozchodów zakupu towaru handlowego wykorzystywanego do budowy środka trwałego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2010 r. (data wpływu 29 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* konieczności wyksięgowania z podatkowej księgi przychodów i rozchodów kosztów zakupu towaru handlowego wykorzystanego do budowy środka trwałego - jest prawidłowe,

* momentu wyksięgowania z podatkowej księgi przychodów i rozchodów kosztów zakupu towaru handlowego wykorzystanego do budowy środka trwałego - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 czerwca 2010 r. znak ILPB1/415-497/10-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 1 lipca 2010 r., a w dniu 9 lipca 2010 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 7 lipca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawcy zajmuje się handlem materiałami budowlanymi. W 2007 r. zakupiono pustak jako towar handlowy i wpisano do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 10 (metoda kasowa).

Towaru nie sprzedano i ujęto go w remanencie. W roku 2010 rozpoczęto budowę magazynu na potrzeby firmy. Postanowiono wykorzystać nie sprzedany pustak na budowę magazynu.

W 2010 r. magazyn nie będzie oddany do użytku.

W uzupełnieniu winsoku podano, iż pytanie dotyczy prawidłowości księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca jako tzw. "mały podatnik" przyjął do księgowania poniesionych kosztów metodę kasową, zgodną z art. 22 ust. 4 i 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Materiał handlowy (pustak ceramiczny) wykorzystywany do budowy własnego magazynu Wnioskodawca księguje poprzez rozchód wewnętrzny w koszt powstania środka trwałego w kwocie netto, dokonując jednocześnie korekty VAT-7 z m-ca zakupu towaru rozpisując kwotę VAT z faktury zakupu zaliczając do środków trwałych umniejszając kwotę w rubryce tj. VAT-7 kol. D.2. poz. 47,49.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak prawidłowo zaksięgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy na koniec roku podatkowego zdjąć materiał handlowy z remanentu w koszt powstania środka trwałego (magazynu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* konieczności wyksięgowania z podatkowej księgi przychodów i rozchodów kosztów zakupu towaru handlowego wykorzystanego do budowy środka trwałego - jest prawidłowe,

* momentu wyksięgowania z podatkowej księgi przychodów i rozchodów kosztów zakupu towaru handlowego wykorzystanego do budowy środka trwałego - jest nieprawidłowe.

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Zgodnie z Objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartymi w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia, kolumna 10 przeznaczona jest do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

W myśl § 3 pkt 1 lit. a) ww. rozporządzenia towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym (...).

Pustaki ceramiczne, które były wprowadzone do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, nie zostały sprzedane, a następnie zostały wykorzystane przez Wnioskodawcę do budowy magazynu, jaki będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Fakt przekazania niesprzedanego towaru handlowego na budowę środka trwałego winien mieć swoje odzwierciedlenie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Kwestią do rozstrzygnięcia jest sposób zdjęcia towarów handlowych wykorzystanych do budowy środka trwałego z kol. 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Przy czym w myśl § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Spis z natury podlega wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoby prowadzące działalność gospodarczą sporządzają go za okresy miesięczne oraz gdy na podstawie odrębnych przepisów jego sporządzenie zarządził naczelnik urzędu skarbowego (§ 27 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalność gospodarczej nabywa materiały budowlane - towar handlowy. Pustaki ceramiczne zakupione w 2007 r. nie zostały sprzedane, a w 2010 r. Wnioskodawca podjął decyzję o przekazaniu ich na cele wybudowania środka trwałego, jaki będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności.

Konieczne będzie wyksięgowanie towaru handlowego przekwalifikowanego do budowy środka trwałego z kosztów uzyskania przychodów. Dokonuje się tego wpisując w kolumnie 10 wartość korekty ze znakiem minus bądź kolorem czerwonym. Podstawą takiego zapisu jest dowód księgowy. Musi on odpowiadać wymogom określonym w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia.

W tym przypadku należy posiłkować się § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, który podaje, że podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

W związku z powyższym, w przypadku przekazania towaru handlowego na budowę środka trwałego, należy wyksięgować go z kol. 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W tej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Należy sporządzić dowód księgowy posiadający elementy określone w § 12 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Momentem, w którym należy dokonać ww. wyksięgowania z kosztów jest moment przekazania towaru handlowego na budowę środka trwałego, nie zaś jak wskazał Wnioskodawca koniec roku podatkowego. Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.