ILPB1/415-491/14-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą polegającą na udostępnianiu (wypożyczaniu, najmie) dla lokali użytkowych, głównie gastronomicznych, urządzeń elektronicznych odtwarzających muzykę wybieraną przez klientów lokali za pośrednictwem aplikacji (programu) instalowanego w urządzeniach mobilnych (głównie telefonach komórkowych) tych klientów. Urządzenia odtwarzać będą muzykę po podłączeniu ich do systemu nagłośnienia lokalu lub systemu nagłośnienia udostępnionych przez Wnioskodawcę wraz z urządzeniem.

Urządzenie w połączeniu z oprogramowaniem (aplikacją o nazwie "F") tworzyć będzie mobilnie obsługiwaną "wirtualną" szafę grającą, dzięki której klienci lokali mogą wybrać z listy utworów dostępnych w urządzeniu i usłyszeć swoje ulubione piosenki w restauracji, pubie lub innym lokalu. Wybór utworów może nastąpić bezpośrednio w lokalu jak i z dowolnej lokalizacji za pośrednictwem stworzonej w tym celu aplikacji (programu) o nazwie "F". Utwór może zostać wybrany by został odtworzony "od razu", jak również istnieje możliwość wyboru przez klienta godziny, o której dany utwór w danym lokalu zostanie odtworzony.

W razie gdy w danym czasie wybranych zostanie więcej niż jeden utwór będą one odtwarzane po kolei.

Za możliwość wyboru utworu, który będzie odtwarzany klienci lokali będą musieli płacić "wirtualną walutą". Klienci lokali "wirtualną walutę" będą mogli nabyć w następujący sposób:

* rejestrując się w aplikacji "F" - środki zostaną im udostępnione jako zachęta do skorzystania z szafy grającej;

* zapraszając swoich znajomych na portalu internetowym do "polubienia" aplikacji "F" - co zapewni promocję nowego rozwiązania technologicznego wśród potencjalnych użytkowników;

* wpłacając określoną kwotę pieniężną na rachunek Wnioskodawcy.

Poza opisaną funkcją "wirtualnej szafy grającej", urządzenia dostarczane do lokali w przerwach pomiędzy odtwarzaniem muzyki wybieranej za pośrednictwem aplikacji "F" odtwarzać będzie stale muzykę, zapewniając tło muzyczne w lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy można w stosunku do dochodów osiąganych z tej maszyny zastosować sposób opodatkowania za pomocą karty podatkowej, zgodnie z załącznikiem nr 3 część VI Usługi rozrywkowe pkt 1 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 r. (tekst jedn.: Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), w stosunku zarówno do dochodów uzyskiwanych od klientów lokali kupujących wirtualną walutę umożliwiającą im wybór utworów jak i od dochodów uzyskiwanych do kontrahentów Wnioskodawcy uiszczających stosowne opłaty Wnioskodawcy z tytułu najmu lub wypożyczania urządzeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, maszyna ta w kwestii rozrywki, którą Wnioskodawca oferuje klientom lokali jest szafą grającą.

Na tej maszynie odtwarzane będą utwory wybierane przez klientów lokali za pośrednictwem programu komputerowego pobieranego na ich telefony - a więc tak naprawdę maszyna ta wraz z oprogramowaniem sprzedaje klientom lokali możliwość wyboru utworu, który będzie odtwarzany.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku wszelkich dochodów osiąganych z tych maszyn, tj. zarówno dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży wirtualnej waluty użytkownikom urządzeń, jak i dochodów uzyskiwanych od kontrahentów z tytułu umieszczenia maszyn w ich lokalach, ma zastosowanie forma opodatkowania w postaci karty podatkowej, ustalanej według załącznika nr 3 część VI Usługi rozrywkowe pkt 1 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 r. (tekst jedn.: Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność w zakresie usług rozrywkowych w warunkach określonych w części VI tabeli.

Przy czym w myśl art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą polegającą na udostępnianiu (wypożyczaniu, najmie) dla lokali użytkowych, głównie gastronomicznych, urządzeń elektronicznych odtwarzających muzykę wybieraną przez klientów lokali za pośrednictwem aplikacji (programu) instalowanego w urządzeniach mobilnych (głównie telefonach komórkowych) tych klientów.

Zainteresowany nie wie, czy w stosunku do dochodów osiąganych z opisanej maszyny można zastosować sposób opodatkowania za pomocą karty podatkowej, zgodnie z załącznikiem nr 3 część VI Usługi rozrywkowe pkt 1 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zarówno w stosunku do dochodów uzyskiwanych od klientów lokali kupujących wirtualną walutę umożliwiającą im wybór utworów, jak i od dochodów uzyskiwanych do kontrahentów Wnioskodawcy uiszczających stosowne opłaty Wnioskodawcy z tytułu najmu lub wypożyczania urządzeń.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy, należy uznać, że przychody uzyskiwane z podnajmu urządzenia wykorzystywanego do działalności gospodarczej traktować należy, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z działalności gospodarczej, a nie jako odrębne źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy (najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa (...)), z którego ustawodawca (jak wynika z brzmienia tego przepisu) wyłączył przychody uzyskiwane m.in. z podnajmu składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, zapis art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie ma w tym przypadku zastosowania.

W myśl ww. przepisu, nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach.

Poszczególne rodzaje działalności gospodarczej, z tytułu których można korzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej wymienione zostały w art. 23 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wśród tych działalności brak jest działalności polegającej na wynajmie. W konsekwencji podatnik uzyskujący przychody z wynajmu urządzenia (umów o podobnym charakterze) nie może przychodów tych opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym opłacanym w formie karty podatkowej.

Dodać należy, że w myśl art. 25 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23 podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując, w związku z zawarciem przez Wnioskodawcę umowy najmu lub wypożyczania urządzeń, które są składnikiem majątku prowadzonej działalności i osiągania z tego tytułu przychodów, Zainteresowany utraci prawo do rozliczania się w formie karty podatkowej. Dochód z podnajmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą nie może być rozliczany prywatnie, stanowi bowiem źródło przychodu - pozarolniczą działalność gospodarczą zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, że w przypadku wszelkich dochodów osiąganych z tych maszyn, tj. zarówno dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży wirtualnej waluty użytkownikom urządzeń, jak i dochodów uzyskiwanych od kontrahentów z tytułu umieszczenia maszyn w ich lokalach, ma zastosowanie forma opodatkowania w postaci karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.