ILPB1/415-462/09-3/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2009 r. (data wpływu 7 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zorganizowaniem bezpłatnego szkolenia dla osób prowadzących działalność gospodarczą:

* w części dotyczącej powstania przychodu - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej sporządzenia deklaracji PIT-8C - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zorganizowanym bezpłatnym szkoleniem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje przeprowadzić przedsięwzięcie nauki eco-drivingu dla mieszkańców miasta. Eco-driving jest zgodny z polityką Unii Europejskiej i polega na szkoleniu kierowców w celu skorygowania niewłaściwych, nieefektywnych i niebezpiecznych nawyków oraz wykształceniu pasywnego i przewidującego sytuacje drogowe podejścia do kierowania samochodem, przyczyniając się w znacznej mierze do zredukowania niepotrzebnego obciążenia środowiska, co ma szczególne znaczenie w ujęciu globalnym.

Szkolenia mają na celu rozpropagowanie idei i upowszechnienie świadomości kilkuset osób (grupy: młodzi kierowcy, panie, instruktorzy nauki jazdy, mikroprzedsiębiorcy, pozostali kierowcy) i będą finansowane ze środków publicznych Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, będącego w dyspozycji Wnioskodawcy. Szacunkowy koszt udziału w szkoleniu dla jednej osoby to około 250,00 zł brutto. Szkolenia dla uczestników będą bezpłatne, nabór odbędzie się poprzez przekazanie informacji za pomocą mediów publicznych, a chętni do odbycia szkolenia będą mogli zapisywać się za pośrednictwem Internetu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zorganizowaniem bezpłatnego szkolenia dla osób prowadzących działalność gospodarczą.

Czy mikroprzedsiębiorcy (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek, ewentualnie kilkuosobowe, niewielkie firmy posiadające 1-2 pojazdy osobowe lub dostawcze), biorący udział w szkoleniu będą podlegali opodatkowaniu oraz czy wymaga to sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że szkolenia są nieodpłatnymi świadczeniami dla uczestników, to należy sporządzić dla nich deklarację podatkową PIT-8C, a osoby biorące udział w szkoleniu powinny potraktować te nieodpłatne świadczenia jako swój przychód i uwzględnić w swoim rozliczeniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* za prawidłowe w części dotyczącej powstania przychodu,

* za nieprawidłowe w części dotyczącej sporządzenia deklaracji PIT-8C.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 cyt. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza finansować przedsięwzięcie nauki eco-drivingu dla mieszkańców miasta, w tym mikroprzedsiębiorców, polegające na szkoleniu kierowców celu skorygowania niewłaściwych, nieefektywnych i niebezpiecznych nawyków oraz wykształceniu pasywnego i przewidującego sytuacje drogowe podejścia do kierowania samochodem, przyczyniając się w znacznej mierze do zredukowania niepotrzebnego obciążenia środowiska.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż ponoszenie przez Wnioskodawcę kosztów szkolenia będzie miało dla osób uczestniczących w tych szkoleniach - mikroprzedsiębiorców, konkretny wymiar finansowy, gdyż nie spowoduje uszczuplenia ich majątku, do którego musiałoby dojść gdyby nie pokrycie przez Wnioskodawcę kosztów szkoleń. Skoro zatem osoby szkolone osiągną określoną korzyść majątkową, to powstanie przychód podatkowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przychodem dla podatników, którym Wnioskodawca pokryje koszty szkoleń będzie nabyta wiedza.

Przychód ten będzie stanowił dla mikroprzedsiębiorców świadczenie, którego nie zawiera katalog zwolnień przedmiotowych, tj. art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz od dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochód z tego tytułu będzie zatem opodatkowany, zgodnie z art. 14 cyt. ustawy.

Na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C, albowiem kwota powyższego świadczenia w tym przypadku nie stanowi dla mikroprzedsiębiorców przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz przychód z działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn.: obowiązków płatnika w związku ze zorganizowaniem bezpłatnego szkolenia dla osób fizycznych) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 26 czerwca 2009 r. nr ILPB1/415-462/09-2/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.