ILPB1/415-429/10-5/KŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 23 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz w art. 14f § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 czerwca 2010 r. znak ILPB1/415-429/10-2/KŁ na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 czerwca 2010 r., a w dniu 23 czerwca 2010 r. wniosek uzupełniono o brakującą opłatę i własne stanowisko w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

We wrześniu 2009 r. Wnioskodawca zakupił jako osoba fizyczna działkę z możliwością zabudowy usługowej nieuciążliwej oraz mieszkaniowej jednorodzinnej o powierzchni 0.0473 ha. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest PKD 46.75.Z (sprzedaż hurtowa wyrobów chemicznych). Poza tym jest wspólnikiem w spółce cywilnej której przedmiotem jest ta sama działalność. W obu działalnościach prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów; zaliczki na podatek dochodowy płaci miesięcznie. Wnioskodawca wybrał formę opodatkowania w postaci podatku liniowego.

W związku z zakupem działki Zainteresowany zamierza rozszerzyć zakres działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie o PKD 68.20 (wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi) i wprowadzić działkę do ewidencji środków trwałych. Działka znajduje się w dobrej lokalizacji, w pobliżu centrum miasta i w bezpośrednim sąsiedztwie dużego osiedla. Działkę zakupiono w celu zbudowania na niej budynku usługowego i wynajmowania pomieszczeń tam znajdujących się. Budynek będzie miał 2 kondygnacje, powierzchnia użytkowa parteru to około 180 m ^2, zaś poddasza użytkowego około 120 m ^2. Celem Wnioskodawcy jest uzyskiwanie przychodów z tytułu wynajmu pomieszczeń, które będą się znajdować w budynku. Najemcami będą prawdopodobnie firmy prowadzące działalność usługową. Cały budynek zostanie oddany w najem jednej firmie lub kilku w zależności od warunków rynkowych.

Wszelkie nakłady ponoszone w związku z budową budynku będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na dane indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Po zakończeniu budowy do ewidencji środków trwałych budynek zostanie wprowadzony w wartości wynikającej z poniesionego kosztu wytworzenia, obejmującego m.in. koszty materiałów budowlanych, wykończeniowych, nadzoru budowlanego, wykonania instalacji elektrycznych, wentylacyjnych, robocizny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy odpisy amortyzacyjne od budynku można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 w powiązaniu z art. 22h ust. 1 pkt 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od budynku będzie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 w powiązaniu z art. 22 ust. 1 pkt 1, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie budynku do środków trwałych, pomniejszając w ten sposób podstawę opodatkowania podatkiem liniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Z uwagi na to, że składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia. Podatnicy mogą - stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy - uznać za koszty uzyskania przychodów jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z przepisami art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z przepisem art. 22a ust. 1 cyt. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Podstawą odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środka trwałego. Wartość początkową budynków i lokali ustala się dla celów amortyzacji podatkowej zgodnie z przepisami art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

Przy czym, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania (art. 22g ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Reasumując, Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych po wprowadzeniu nieruchomości do ewidencji środków trwałych i powyższe odpisy będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu został rozstrzygnięty w dniu 9 lipca 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-429/10-4/KŁ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.