ILPB1/415-413/09-2/IM - Kwalifikacja odsetek w momencie ich kapitalizacji do określonego źródła przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki osobowej - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. (dalej Spółka).

Spółka, jako pożyczkodawca, zawarła umowę pożyczki (dalej Umowa).

W momencie udzielenia pożyczki, umowa Spółki nie przewidywała prowadzenia działalności polegającej na udzielaniu pożyczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w momencie otrzymania przez Spółkę odsetek (w momencie kapitalizacji odsetek), na podstawie zawartej Umowy, po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód ze źródła przychodu określanego jako działalność gospodarcza.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychody z tytułu otrzymanych (skapitalizowanych) przez Spółkę odsetek po stronie wspólnika Spółki powinny być kwalifikowane jako przychód ze źródła przychodu określanego jako działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi Spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, czyli ze źródła działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z zasadami zawartymi w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w Spółce niebędącej osobą prawną, u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku; zasada ta dotyczy także kosztów uzyskania przychodów.

Na gruncie przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów nie budzi wątpliwości, iż przychody z tytułu otrzymanych (skapitalizowanych) odsetek, stanowią przychody ze źródła działalność gospodarcza. Przychody te zostaną zatem w odpowiedniej proporcji przypisane do wspólników Spółki i rozliczone zostaną przez wspólników Spółki jako przychody z działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni dodaje, iż powyższa kwalifikacja nie jest zależna od tego, czy w momencie udzielenia pożyczki jak i w momencie otrzymywania (kapitalizowania) odsetek w przedmiocie działalności Spółki przewidziana została działalność polegająca na udzielaniu pożyczek.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zarówno w praktyce organów podatkowych jak i orzecznictwie sądowym ukształtował się pogląd, zgodnie z którym podatkowa kwalifikacja podatkowych skutków określonej działalności nie jest zależna od tego, czy działalność ta została określona w umowie, w statucie, czy też w innym dokumencie, w którym zawarte są informacje dotyczące rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 16 sierpnia 2006 r. (IS. 1/2-4361-6/06), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie odniósł się do następującego stanu faktycznego. Spółka udziela sporadycznie pożyczki, finansując je własnymi środkami. Działalność pożyczkowa nie jest wyszczególniona w statutowej działalności spółki. Pożyczki udzielane są m.in. osobie fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarcza, będącej jednocześnie udziałowcem spółki. W tak opisanym stanie faktycznym, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie wyraził następujący pogląd: "Zgodnie z linią orzecznictwa, przez zamiar częstotliwości prowadzenia działalności należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonania określonych czynności.

W zapytaniu wnioskodawca wskazał, iż pożyczkodawca - spółka prawa handlowego - udziela pożyczek sporadycznie, ze środków własnych i nie ma wyszczególnionych w zakresie swojej działalności usług pośrednictwa finansowego (wykraczają one poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności w Krajowym Rejestrze Sadowym). W świetle wskazanych przez wnioskującego - pożyczkobiorcę wyznaczników, stwierdzić należy, ze czynności odpłatnego świadczenia usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług niezależnie od tego, czy stanowią one przedmiot działalności, jeżeli wykonywane są w ramach samodzielnej działalności gospodarczej, w okolicznościach, o których mowa w przepisie art. 15 ust. 2 powołanej ustawy."

Jak podaje Wnioskodawczyni w powyższym piśmie Dyrektor przyjął zatem, iż udzielanie pożyczek, także w sytuacji, gdy podatnik nie ma w przedmiocie działalności wyróżnionych usług pośrednictwa finansowego, jest traktowane jako usługa podlegająca przepisom z zakresu VAT. Dyrektor dokonał zatem określonej kwalifikacji podatkowej umowy pożyczki, bez względu na fakt, czy udzielanie pożyczek wpisane było w umowie spółki pożyczkodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wyszczególniono dwa odrębne źródła przychodów w postaci:

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodu są wymienione kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in.: odsetki od pożyczek.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Spółka osobowa Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A, w której Wnioskodawczyni jest udziałowcem zawarła umowę pożyczki.

W związku z faktem, iż w momencie udzielania pożyczki w zakresie wykonywanej działalności nie mieściła się działalność finansowa otrzymane odsetki nie będą stanowić przychodów z tytułu działalności gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów odsetki te zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić będą przychody z kapitałów pieniężnych.

Reasumując w momencie otrzymania odsetek, na podstawie zawartej umowy, po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód ze źródła kapitały pieniężne, określony w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię pisma co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.