ILPB1/415-386/14-4/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 4 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 7 lipca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 26 czerwca 2014 r., znak ILPB1/415-386/14-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 czerwca 2014 r., a w dniu 7 lipca 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 1 lipca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do rejestru CEiDG. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie wynajmu boksów dla koni (bez obsługi) wraz z dostępem do ujeżdżalni, wybiegu oraz miejsc magazynowania paszy/siana dla koni oraz usługi udostępniania własnych koni do przejażdżek. W przyszłości Wnioskodawca planuje także świadczenie usług wynajmu boksów dla koni z obsługą.

Oprócz wyżej opisanej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości oraz sprzętu, który wynajmuje/dzierżawi (dalej jako "najem prywatny"). Nieruchomości oraz sprzęt nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych przedstawionej wyżej jednoosobowej działalności gospodarczej, a nakłady ponoszone w związku z ich utrzymaniem nie są zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu indywidualnej działalności gospodarczej. W przypadku umów "najmu prywatnego" posiadanych przez Wnioskodawcę nieruchomości, obok umówionego czynszu, najemcy będą zobowiązani do ponoszenia ciężaru opłat związanych z użytkowaniem nieruchomości tj. mediów oraz kwoty podatku od nieruchomości.

Umowa zakładać będzie mechanizm, w którym najemca sam będzie zawierał umowy będące podstawą dostawy mediów i to on będzie figurował jako nabywca na wszelkich rachunkach i fakturach z tytułu dostawy mediów. Możliwe też, że stosowne umowy zawarte będą przez Wnioskodawcę, a następnie będzie on refakturował na Najemcę koszty wynikające z wystawionych przez dostawców rachunków i faktur.

Opłata dodatkowa w wysokości kwoty podatku od nieruchomości, w przypadku której niemożliwe jest bezpośrednie obciążenie najemcy, przelewana będzie przez najemcę bezpośrednio na konto stosownego organu podatkowego lub na rachunek bankowy Wnioskodawcy, w terminie i kwocie właściwej dla uregulowania tego zobowiązania podatkowego, którą to sumę Wnioskodawca bez zbędnej zwłoki przelewa na rachunek bankowy organu podatkowego.

W przypadku uznania, że przychód z najmu prywatnego nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie wyklucza możliwości wyboru opodatkowania w formie ryczałtu na podstawie art. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne (dalej jako ustawa ryczałtowa).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychody z tytułu "najmu prywatnego" (najmu nieruchomości oraz sprzętu niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej) Wnioskodawca może zaliczyć do źródła przychodów, którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie prawidłowa i Wnioskodawca dokona wyboru opodatkowania przychodów z najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, co będzie stanowiło przychód podatkowy z tytułu prywatnego najmu.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód osiągany w ramach najmu prywatnego może być zaliczany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako u.p.d.o.f). Przepisy u.p.d.o.f., wyraźnie rozróżniają źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana na potrzeby u.p.d.o.f. w art. 5a pkt 6. Zgodnie z tym przepisem pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność zarobkowa:

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tym samym zakwalifikowanie określonych przychodów do jakiegokolwiek innego niż działalność gospodarcza źródła przychodów spośród wymienionych w art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f. sprawi, że ten sam przychód nie będzie mógł być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji zakwalifikowanie przychodów z najmu do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 (najem prywatny), wyklucza możliwość jego zaliczenia do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Dla dokonania kwalifikacji źródła przychodu dla najmu prywatnego należy posłużyć się brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 11 u.p.d.o.f., zgodnie z którym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Jeżeli zatem najem/dzierżawa dotyczy składników niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to przychody z takiego najmu będą kwalifikowane do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, składniki majątku objęte "najmem prywatnym" nie są związane funkcjonalnie z pozarolniczą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Kluczowe znaczenie będą miał tu dwie okoliczności:

* nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności,

* wydatki poniesione w związku z ich utrzymaniem nie zostały zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu z jednoosobowej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę treść indywidualnych interpretacji prawa podatkowego (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 kwietnia 2012 r., sygn. IBPBI/1/415-74/12/WRz czy interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 września 2013 r., sygn. ILPB1/415-695/13-2/IM) wystąpienie powyższych dwóch czynników zdecyduje o tym, że umowy "najmu prywatnego" nie zostały zawarte w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a tym samym czynsz otrzymywany na ich podstawie nie stanowi dla niego przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na możliwość kwalifikacji "najmu prywatnego" do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. wskazują liczne interpretacje indywidualne prawa podatkowego, m.in.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2012 r. (sygn. IPPB1/415-57/12-2/IF),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 maja 2012 r. (sygn. IPTPB1/415-150/12-2/ASZ),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 stycznia 2013 r. (sygn. IPTPB1/415-666/12-4/MAP).

Reasumując, należy stwierdzić że zawierane przez Wnioskodawcę umowy "najmu prywatnego" nie mają związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą. W związku z tym będzie on mógł zakwalifikować przychody z najmu do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychodem podatkowym uzyskiwanym z tytułu "najmu prywatnego" będzie kwota otrzymanego lub postawionego do dyspozycji Wnioskodawcy czynszu. Opłaty za media oraz podatek od nieruchomości nie będą zaliczane do przychodów podatkowych Wnioskodawcy.

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy ryczałtowej, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu i innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ustawy ryczałtowej, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Ponieważ Wnioskodawca nie będzie otrzymywał z tytułu Umów najmu prywatnego" świadczeń w naturze oraz innych nieodpłatnych świadczeń, przychodem będą wyłącznie otrzymane lub postawione do dyspozycji Wnioskodawcy pieniądze i wartości pieniężne.

Co istotne, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem oraz stanowiskami prezentowanymi przez organy podatkowe w indywidualnych interpretacjach, aby płatność stanowiła przychód podatkowy musi ona stanowić definitywne przysporzenie majątkowe dla otrzymującego (przychodem nie są w szczególności kaucje, które mają charakter zwrotny i nie stanowią przysporzenia). Takie stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w wyroku NSA w Warszawie z 27 listopada 2003 r. (sygn. akt III SA 3382/02), w którym stwierdzono, iż " (...) do przychodów zaliczyć można tylko takie wartości, które określają definitywny przyrost majątku podatnika." oraz wyroku NSA z dnia 14 maja 1998 r. (sygn. akt SA/Sz 1305/97), w którym stwierdzono, iż: "(...) z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątku podatnika" oraz wyroku NSA z dnia 14 maja 1998 r. (sygn. akt SA/Sz 1305/97), w którym stwierdzono, iż " (...) z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego a zatem przychodem jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika, może powiększyć jego aktywa."

W przypadku przedstawionych w stanie faktycznym umów "najmu prywatnego" przysporzeniem majątkowym Wnioskodawcy będzie otrzymana kwota czynszu. Przysporzeniem majątkowym nie będzie natomiast kwota opłat za media oraz za podatek od nieruchomości.

Jak wskazano bowiem w opisie stanu faktycznego, obok czynszu najemca będzie zobowiązany do ponoszenia ciężaru opłat związanych z użytkowaniem nieruchomości, tj. mediów oraz kwoty podatku od nieruchomości. Umowa zakładać będzie mechanizm, w którym najemca sam będzie zawierał umowy będące podstawą dostawy mediów, bądź w charakterze strony wystąpi w nich Wnioskodawca, a następnie będzie on refakturował na Najemcę wynikające z tych umów koszty.

W stosunku do podatku od nieruchomości, gdzie nie ma możliwości refakturowania właściwych kosztów na Najemcę, ten będzie przekazywał na rachunek bankowy Wnioskodawcy środki w kwocie właściwej dla danego zobowiązania, a Wnioskodawca będzie je niezwłocznie wpłacał na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego.

W sytuacji tej Wnioskodawca będzie wyłącznie pośrednikiem w zapłacie, nie będzie pobierał żadnych opłat związanych z przekazaniem właściwych kwot na rzecz organów podatkowych bądź dostawców mediów. Pieniądze te nie będą pozostawione do jego dyspozycji, a zatem nie będą stanowiły jego realnego przysporzenia. W związku z tym nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Reasumując należy stwierdzić, że realnym przysporzeniem majątkowym Wnioskodawcy będzie wyłącznie otrzymana bądź postawiona do dyspozycji Wnioskodawcy kwota czynszu i kwota ta będzie stanowić przychód podatkowy z tytułu "najmu prywatnego"

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdzają interpretacje indywidualne prawa podatkowego:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lutego 2013 r. (sygn. IPPB1/415-1345/12-4/JB),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 lutego 2012 r. (sygn. IBPBI/1/415-981/11/MK),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 lutego 2012 r. (sygn. IPPB1/415-60/12-2/MS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 tejże ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem takie jak: opłata za wodę, energię elektryczną, gaz, wywóz śmieci, podatek od nieruchomości), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy).

Jednakże warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawne należy stwierdzić, że w przypadku gdy najem nie będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej - stanowił będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane z tego najmu mogą być opodatkowane - zgodnie z wolą Wnioskodawcy - na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym stanowić będzie u Wnioskodawcy otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu. Natomiast otrzymane przez Wnioskodawcę od najemcy należności z tytułu opłat za media, podatek od nieruchomości nie będą stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli w istocie z umowy najmu wynikać będzie, że do ich ponoszenia zobowiązany jest najemca.

Reasumując, przychody z tytułu "najmu prywatnego (najmu nieruchomości oraz sprzętu niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej) Wnioskodawca może zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychodem podatkowym z tytułu najmu prywatnego będzie otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do powołanych wyroków sądu administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.