ILPB1/415-384/09-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 26 marca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 18 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokumentowania zakupów - jest prawidłowe.

W dniu XX marca 2009 r. Pani X złożyła do Urzędu Skarbowego w G. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokumentowania zakupów. Pismem z dnia 20 marca 2009 r. nr XX Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. - działając na podstawie art. 15 § 1 i art. 17 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych (Dz. U. Nr 165, poz. 1371) - przekazał wniosek Pani XX według właściwości miejscowej do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Wniosek wpłynął do Biura KIP w Lesznie w dniu 26 marca 2009 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 29 kwietnia 2009 r. znak ILPB1/415-384/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 8 maja 2009 r., a w dniu 18 maja 2009 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 14 maja 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od stycznia 2009 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na skupie palet, opakowań drewnianych, opodatkowanej podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni dokonuje od osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej skupu zużytych palet drewnianych podlegających naprawie, a następnie dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawczyni skup tych palet traktuje jako skup palet poużytkowych od indywidualnych dostawców, dokumentując ten fakt na dowodach wewnętrznych zaopatrzonych w datę, nazwę towaru, ilość, cenę jednostkową oraz wartość towaru. Dodatkowo wpisywana jest rejestracja samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sposób w jaki Wnioskodawczyni prowadzi i dokumentuje swoją działalność jest prawidłowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zezwala, by zdarzenie gospodarcze zostało udokumentowane nie tylko fakturą lub rachunkiem, ale także poprzez inne dowody stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem o zawierające pewne określone elementy. Wśród innych dowodów rozporządzenie wymienia dowody wewnętrzne, przez które rozumie się dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków, określające przy zakupie nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość. Dowody takie dokumentują zapisy w księdze, w zakresie niektórych kosztów (wydatków), m.in. w odniesieniu do zakupów od ludności, poprzez którą należy rozumieć osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni uważa, że dokumentacja taka może dotyczyć tylko niektórych rodzajów towarów, tj. odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych.

Konkludując, Wnioskodawczyni uważa, iż skupowane przez Nią palety, które odpowiadają normom jakościowym stanowią odpady poużytkowe i zgodnie z przepisami może dokumentować ich zakup dowodami wewnętrznymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki - winien:

* być poniesiony, w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie znajdować się wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ww. ustawy,

* być właściwie udokumentowany.

Zagadnienia dotyczące dokumentowania wydatków przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz.1475 z późn. zm.).

W myśl § 12 ust. 3 tego rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

nbspnbsp d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacjigospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Zgodnie z przepisem § 14 ust. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

W ust. 2 tego paragrafu wymienia się przypadki, w których mogą być wystawiane dowody wewnętrzne. Mogą one dotyczyć między innymi zakupu od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych.

Pod pojęciem ludności należy rozumieć osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Osoby te nie mają możliwości wystawienia faktury, dlatego podatnik dokonując zakupu od tych osób, dokumentuje go dowodem wewnętrznym.

Pojęcie odpadów zostało zdefiniowane w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251 z późn. zm.), w myśl którego odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany. W załączniku Nr 1 ww. ustawy o odpadach zostały wymienione kategorie odpadów i jako Q2 zostały określone produkty nieodpowiadające wymaganiom jakościowym.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności dokonuje skupu zużytych palet drewnianych podlegających naprawie od osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, a które to palety po naprawie podlegają dalszej odsprzedaży. Skupowane palety stanowią odpady poużytkowe.

W świetle powyższych przepisów fakt poniesionych wydatków na zakup (skup) od ludności uszkodzonych palet drewnianych w postaci odpadów poużytkowych stanowiących surowce wtórne - w celu naprawy i dalszej sprzedaży, może być udokumentowany dowodami wewnętrznymi zawierającymi datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków, określającymi nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.