ILPB1/415-373/09-4/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 24 marca 2009 r.), uzupełnionym w dniach 27 marca 2009 r., 8 maja 2009 r. i 12 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 marca 2009 r. w Urzędzie Skarbowym został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych. Pismem z dnia 19 marca 2009 r. nr (...) Naczelnik Urzędu Skarbowego - działając na podstawie art. 15 i art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z § 2 ust. 1, § 3 pkt 1 oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - przekazał wniosek Pani według właściwości do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 24 marca 2009 r.

Wniosek uzupełniono w dniach 27 marca 2009 r., 8 maja 2009 r. i 12 maja 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni podaje, że była nauczycielką wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej. Z dniem 1 września 2008 r. została zwolniona z pracy w związku z późn. zm. organizacyjnymi i zmniejszeniem godzin dydaktycznych. Zmiany te zostały przeprowadzone w wyniku reformy szkolnej Ministerstwa Oświaty. Zwolnienie nastąpiło na podstawie wypowiedzenia z dnia 1 czerwca 2008 r. Podstawę prawną dla wypłaty odprawy w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, tj. 12.084 zł, stanowił art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela, albowiem Zainteresowana była nauczycielką zatrudnioną na podstawie mianowania (funkcjonariusz). Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Zakład pracy odprowadził od tej kwoty należny podatek od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy odprawa przysługująca na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy można dochodzić zwrotu nadpłaconego z tego tytułu podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odprawa przysługująca na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i może Ona dochodzić nadpłaconego z tego tytułu podatku dochodowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje w art. 21 ust. 1 pkt 3, iż wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania jeżeli ich wysokość wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw. Wnioskodawczyni uważa, że wysokość odprawy wynika wprost z art. 20 ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela. Świadczenie to ma charakter odszkodowania. Zdaniem Wnioskodawczyni z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania nie można rozwiązać umowy o pracę za wypowiedzeniem. Z uwagi na szczególne okoliczności dotyczące pracodawcy przewidziana została odprawa, która ma kompensować szkodę w związku z pozostaniem bez pracy. Ustęp 3 omawianego przepisu w katalogu wyłączającym zwolnienie od podatku nie zawiera wyłączenia sytuacji opisanej przez Wnioskodawczynię we wniosku. Przepis ten w pkt a-g nie może być interpretowany rozszerzająco, a zatem odprawa jaką Wnioskodawczyni otrzymała wolna jest od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Stosownie do art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.) dyrektor szkoły w razie częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć rozwiązuje z nim stosunek pracy lub, na wniosek nauczyciela, przenosi go w stan nieczynny. Nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania może wyrazić zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie określonym w art. 22 ust. 2.

Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela nauczycielowi zatrudnionemu na podstawie mianowania, z którym rozwiązano stosunek pracy z przyczyn określonych w ust. 1, przysługuje odprawa w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Nauczycielowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę, z którym rozwiązano stosunek pracy z przyczyn określonych w ust. 1, przysługują świadczenia określone w przepisach o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, iż mimo że przysługująca Wnioskodawczyni odprawa w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego jest świadczeniem związanym z niezawinioną utratą pracy, a jej wysokość i zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnej ustawy - w tym przypadku z przepisów ustawy Karta Nauczyciela, to nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, gdyż nie ma charakteru odszkodowania.

Należności z tytułu niewypłaconych odpraw, których wysokość regulują przepisy szczególne, tj. art. 20 ust. 2 ustawy - Karta Nauczyciela, przewidziane dla tej kategorii pracowników, jest świadczeniem z tytułu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym przysługująca Wnioskodawczyni odprawa przysługująca na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela jest przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlegającym zwolnieniu od podatku dochodowego.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie wystąpiła nadpłata w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.