ILPB1/415-370/13-3/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2013 r. (data wpływu 27 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu wypłaty zysków - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu obniżenia wartości wkładu wniesionego do spółki komandytowej oraz w zakresie przychodów z tytułu wypłaty zysków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej, do której wniósł wkład o wartości 667.000,00 zł W spółce komandytowej utworzony został również kapitał zapasowy, na którym zgromadzone są niewypłacone zyski wspólnikom. Zyski te były opodatkowywane na bieżąco, tj. w roku, w którym powstały w udziale przypadającym na każdego ze wspólników, jednak nie były w całości wypłacane.

Wspólnicy spółki rozważają możliwość obniżenia w przyszłości wniesionych wkładów do Spółki. W rezultacie obniżenia wkładu wspólnik otrzyma w przyszłości od spółki środki pieniężne równe wartości obniżenia wkładu, jednocześnie zgodnie z umową spółki wartość wkładu kapitałowego wspólnika zostanie obniżona o kwotę równą kwocie środków pieniężnych, które wspólnik otrzyma. Wspólnicy spółki rozważają też możliwość zmniejszenia kapitału zapasowego i zwrot wspólnikom zgromadzonego na nim majątku. Przy czym żaden ze wspólników nie zamierza wychodzić ze spółki.

W związku z tym powstała wątpliwość jakie skutki na gruncie podatku dochodowego powstaną w związku z obniżeniem wniesionych wkładów lub/i obniżeniem kapitału zapasowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie przychodów z tytułu wypłaty zysków.

Czy wypłata środków pieniężnych zgromadzonych na kapitale zapasowym będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym w sytuacji, gdy kapitał zapasowy został utworzony z zysków, które były opodatkowane przez każdego ze wspólników, a nie zostały im wypłacone.

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują opodatkowania kwot wypłaconych wspólnikom z tytułu podziału zysku w spółce komandytowej. W wyniku prowadzenia działalności gospodarczej w ramach spółki komandytowej przychód powstaje bezpośrednio u jej wspólników. Jeżeli wspólnicy są osobami fizycznymi, ich przychody z tytułu udziału w takiej spółce uważane są za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych dla tego rodzaju przychodów (art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f.).

W kwestii ustalania wysokości osiągniętego przychodu przez wspólników, a także rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, a także ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością, zastosowanie znajdują przepisy określone w art. 8 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f.

Wspólnicy spółki komandytowej mają również obowiązek wpłacania zaliczki na podatek dochodowy w ciągu roku podatkowego zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.

Skoro zatem wspólnicy spółki komandytowej od dochodu uzyskanego w tej spółce opłacają podatek już w trakcie roku, to wypłata dokonana w związku z podziałem zysku na koniec roku (art. 52 § 1 w związku z art. 37 § 1 k.s.h.), jest zdarzeniem obojętnym podatkowo. Podobnie będzie w sytuacji, gdy zysk ten zostanie przeniesiony na kapitał zapasowy i wypłacony wspólnikom w innym czasie.

W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wyplata środków pieniężnych zgromadzonych na kapitale zapasowym, a pochodzących z niewypłaconych wspólnikom zysków, które już wcześniej były opodatkowane nie może ponownie podlegać opodatkowaniu jako inne prawa majątkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Zgodnie natomiast z art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki komandytowej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika. W konsekwencji każdy ze wspólników spółki komandytowej oblicza odrębnie dochód z udziału w tejże spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy.

Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowej stanowić będzie dla jej wspólnika - osoby fizycznej - dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający co do zasady opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Z powyższego wynika zatem, że dochód każdego ze wspólników, rozumiany jako zysk z tytułu udziału w spółce komandytowej, winien być systematycznie opodatkowywany w ciągu roku. W tym zakresie nie ma znaczenia, czy zysk wypracowany przez spółkę komandytową został wypłacony wspólnikom.

Z kolei, co do zasady z końcem każdego roku obrotowego zysk w spółce komandytowej jest dzielony pomiędzy wspólników. Z treści art. 52 § 1 Kodeksu spółek handlowych wynika, że wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Natomiast inne zasady podziału zysku może określać umowa spółki lub uchwała wspólników.

Jednakże zysk ten nie musi zostać bezwzględnie podzielony i wypłacony w całości wspólnikom. Wspólnicy mogą zdecydować o pozostawieniu części, a nawet całości zysku za dany rok w spółce.

Taka też sytuacja ma miejsce w przedmiotowej sprawie, jak zostało bowiem wskazane w spółce komandytowej utworzony został kapitał zapasowy, na którym gromadzone są niewypłacone wspólnikom zyski. Zyski te były opodatkowywane na bieżąco, tj. w roku, w którym powstały w udziale przypadającym na każdego ze wspólników, jednak nie były w całości wypłacane.

Zatem, w przedmiotowej sprawie wypłata środków pieniężnych zgromadzonych w spółce komandytowej na kapitale zapasowym, a pochodzących z niewypłaconych wspólnikom zysków, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż w dniu 19 czerwca 2013 r. wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu obniżenia wartości wkładu wniesionego do spółki komandytowej został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-370/13-2/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.