ILPB1/415-355/14-4/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 20 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie karty podatkowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 4 czerwca 2014 r., znak ILPB1/415-355/14-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 czerwca 2014 r., a w dniu 20 czerwca 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 16 czerwca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "A".

Wnioskodawca opłaca zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), powoływanej dalej jako "z.p.d.".

W dniu 20 stycznia 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał Wnioskodawcy decyzję ustalającą wysokość stawki karty podatkowej na rok 2014 r.

Powyższa decyzja uwzględnia zatrudnienie przez Wnioskodawcę dwóch pracowników oraz prowadzenie działalności wymienionej w Załączniku nr 3 z.p.d., pod pozycją 21- tj. działalności w zakresie "naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych".

W przyszłości Wnioskodawca planuje prowadzić działalność wyłącznie w zakresie naprawy elektroniki przemysłowej, medycznej i wojskowej, dotyczącej napraw elementów takich jak:

* monitory przemysłowe zarówno CRT jak i LCD,

* panele operatorskie, w tym modernizacje paneli operatorskich wyposażonych w zużyte ekrany CRT poprzez dopasowanie,

* sygnałów i wymianę na nowoczesne panele LCD,

* komputery przemysłowe,

* falowniki,

* sterowniki PLC,

* softstarty,

* serwonapędy,

* moduły wejść-wyjść,

* regulatory oraz napędy AC i DC,

* czujniki,

* zasilacze,

* karty PCB,

* nietypowe sterowniki oraz moduły,

* okresowe przeglądy oraz regeneracje układów elektronicznych,

* zasilacze UPS tyko dla firm - jednostki dużej mocy.

Żona Wnioskodawcy planuje w przyszłości zostać wspólnikiem spółki osobowej (jawnej lub komandytowej), zwanej dalej "Spółką". Spółka, jako przedsiębiorca w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, będzie prowadziła działalność gospodarczą w zakresie naprawy popularnej elektroniki powszechnej, tj.:

* naprawy laptopów,

* naprawy konsoli do gier (...),

* naprawy matryc (za wyjątkiem uszkodzeń mechanicznych),

* naprawy komputerów stacjonarnych PC,

* naprawy płyt głównych komputerów stacjonarnych laptopów,

* naprawy kart graficznych,

* naprawy twardych dysków (naprawy elektroniki),

* naprawa zasilaczy komputerowych (AT, ATX, ATX P4),

* naprawa zasilaczy do laptopów, monitorów, skanerów, kas fiskalnych itp.,

* naprawa zasilaczy awaryjnych UPS - tylko małe jednostki,

* naprawa monitorów komputerowych (wszystkie typy i marki, LCD oraz CRT),

* naprawy telewizorów LCD Plazma.

Wnioskodawca nie będzie wspólnikiem Spółki.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że czynności które wykonuje Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej mieszczą się w poz. 21 Załącznika nr 3 (oraz Załącznika nr 4) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym - "naprawa i konserwacja urządzeń elektronicznych". Czynności, które będą wykonywane przez Spółkę, której wspólnikiem będzie żona Wnioskodawcy, także mieszczą się we wspomnianej pozycji Załącznika nr 3 i 4.

Przykładowo, we wniosku wskazano, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność wyłącznie w zakresie naprawy elektroniki przemysłowej, zaś w charakterystyce działalności, określonej w zał. 4 do ww. ustawy wskazano, że "naprawa zespołów i kompletnych urządzeń stosowanych w elektrotechnice i automatyce przemysłowej" mieści się w zakresie działalności pt. "naprawa i konserwacja urządzeń elektronicznych". We wniosku wskazano również, że Spółka będzie np. naprawiać komputery, zaś "naprawę i konserwację komputerów" wskazano w charakterystyce działalności, określonej w zał. 4 do ww. ustawy jako mieszczącą się w zakresie działalności pt. "naprawa konserwacja urządzeń elektronicznych".

Powyższe okoliczności wynikają z opisu stanu faktycznego, zawartego we wniosku, z którego wynika, że Wnioskodawca oraz Spółka, której wspólnikiem będzie żona Wnioskodawcy, będą prowadzić działalność w tym samym zakresie.

Jednakże Wnioskodawca ponownie zwraca uwagę, że jego wniosek zmierza do uzyskania interpretacji sformułowania w art. 25 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku zryczałtowanym. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23 ww. ustawy, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie. Ponieważ to Spółka będzie prowadzić działalność w tym samym zakresie, co Wnioskodawca, nie zaś jego małżonek, należy uznać, że fakt ten nie będzie przeszkodą do dalszego stosowania przez Wnioskodawcę opodatkowania w formie karty podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy okoliczność, że małżonka Wnioskodawcy będzie wspólnikiem Spółki przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, może być przesłanką powodującą utratę przez Wnioskodawcę prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy okoliczność, że małżonka Wnioskodawcy będzie wspólnikiem Spółki przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, nie może być przesłanką powodującą utratę przez Wnioskodawcę prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej.

Powyższa teza znajduje następujące uzasadnienie:

Zgodnie z art. 25 ust. 1 z.p.d.: podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

Nie wyłącza zatem prawa do karty podatkowej sytuacja, w której małżonek podatnika:

* prowadząc działalność gospodarczą prowadzi ją w innym zakresie niż podatnik,

* w ogóle nie prowadzi działalności gospodarczej.

Niezależnie od zakresu działalności wykonywanej przez Spółkę, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie można mówić o tym, aby małżonek podatnika prowadził działalność gospodarczą. Małżonek podatnika będzie bowiem wspólnikiem w spółce osobowej, a więc to spółka prowadzi działalność gospodarczą.

Dla uzasadnienia tej tezy, szczególnej analizy wymagają dwa spośród wyżej przytoczonych przepisów. Punkt 5, mówiący o niedopuszczalności prowadzenia przez małżonka podatnika "działalności w tym samym zakresie" oraz punkt 4 tworzący dla niego kontekst.

W celu właściwego zrozumienia powyższych uregulowań, konieczne jest ustalenie znaczenia pojęcia "pozarolniczej działalności gospodarczej", które zostało tam przywołane. W art. 4 ust. 1 pkt 12 z.p.d wyjaśniono, że pojęcie to oznacza "pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym".

Odesłanie to kieruje do art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361) dalej jako: "ustawa o PIT".

Podkreślenia wymaga jednak, że przepis art. 25 ust. 1 z.p.d., wyraźnie odróżnia pojęcie "prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej" oraz "prowadzenie działalności". W tym miejscu należy więc odnieść się do "zakazu wykładni synonimicznej", będącego jedną podstawowych dyrektyw wykładni językowej.

Zgodnie z tą zasadą, "różnym zwrotom nie należy nadawać tego samego znaczenia". Ustawodawca nigdy nie posługuje się zatem wyrazami bliskoznacznymi, a każde słowo ma w danym tekście prawnym właściwe dla siebie znaczenie i krąg desygnatów.

W tym kontekście, użycie w powołanym przepisie dwóch różnych pojęć: "prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej" oraz "prowadzenie działalności" było zabiegiem celowym.

Poprzez ten pierwszy zwrot, ustawodawca wyraźnie odsyła do powołanych powyżej przepisów ustawy o PIT.

Znaczenie drugiego pojęcia nie zostało już jednak w ustawie wyjaśnione. Należy zatem spojrzeć na nie w szerszym kontekście prawnym niż tylko przez pryzmat ustawy o PIT. Gdyby ustawodawca chciał bowiem sprowadzić przepis art. 25 ust. 1 pkt 5 z.p.d. tylko do tej płaszczyzny, powinien on mieć następujące brzmienie:

"małżonek podatnika nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w tym samym zakresie".

Dla uzasadnienia tezy postawionej przez Wnioskodawcę, należy zatem sięgnąć do uregulowań ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, będącej aktem prawnym o szczególnej wadze, regulującym podstawowe zasady prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Zgodnie z art. 4 tej ustawy, przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że do grona przedsiębiorców ustawodawca zaliczył jedynie wspólników spółki cywilnej, nie zaś innych spółek osobowych. Przedsiębiorcą będzie bowiem spółka osobowa (jawna lub komandytowa) jako jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa (tu: Kodeks spółek handlowych) przyznaje zdolność prawną.

Przyznanie zdolności prawnej spółce jawnej i komandytowej następuje w art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którym spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

To zatem spółka, a nie jej wspólnicy prowadzą działalność gospodarczą.

Na marginesie należy zauważyć, że co prawda art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej mówi również o przedsiębiorcach - osobach fizycznych, ale chodzi o osoby fizyczne, które wykonują działalność gospodarczą we własnym imieniu, a więc takie, które będą podlegały wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, zwanej dalej "CEIDG". Tymczasem żona Wnioskodawcy nie będzie podlegała wpisowi do CEIDG. To Spółka, jako przedsiębiorca, będzie podlegała wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego.

Zresztą, jedynie wspólnicy spółek cywilnych podlegają wpisowi do CEIDG, co wyraźnie wynika z cytowanego przepisu.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy jest również brzmienie art. 8 § 2 Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którym spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 k.s.h., spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną).

W końcu należy przywołać przepisy ustawy o PIT, które zdaniem Wnioskodawcy również potwierdzają postawioną przez niego tezę. Zgodnie z art. 5b ust. 2 tego aktu, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W tym przepisie wyraźnie zatem wskazano, że pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną a nie jej wspólnik - zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o PIT oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego, a za taką należy uznać zarówno spółkę jawną, jak również komandytową.

Wątpliwość Wnioskodawcy wynika jednakże z ostatnio przytoczonego art. 5b ust. 2 ustawy o PIT. Przepis ten mówi bowiem wyraźnie o tym, że to spółka prowadzi działalność gospodarczą, ale jednocześnie in fine wskazuje, że w tej sytuacji przychody wspólnika z udziału w takiej spółce zaliczane są do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza".

Dochodzi w ten sposób do swoistego paradoksu, którego źródłem jest art. 4 ust. 1 pkt 12 z.p.d., zgodnie z którym przez "pozarolniczą działalność gospodarczą" rozumie się pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Zgodnie zaś z ustawą o PIT (art. 5a pkt 6) ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową (wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych) prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Pomimo zatem faktu, że to spółka prowadzi działalność gospodarczą, a nie jej wspólnicy, to ustawa o podatku PIT zalicza przychody wspólników do źródła pt. "pozarolnicza działalność gospodarcza. Zdaniem Wnioskodawcy nie zmienia to jednak faktu, że to wciąż spółka, a nie jej wspólnicy, tę działalność prowadzą. Ustawa podatkowa wskazuje jedynie do jakiego źródła należy zaliczyć uzyskiwane z tego tytułu przychody. Należy podkreślić, że zapis art. 5b ust. 2 ustawy o PIT nie zmienia faktu, że żona Wnioskodawcy nie będzie podlegała wpisowi do CEIDG oraz, że to spółka wpisana do KRS prowadzić będzie działalność gospodarczą. Ponadto należy mieć na względzie, że przepisy ustawy o PIT poprzez określenie źródła przychodów wskazują jedynie zasady opodatkowania, ale nie mogą danego podatnika uczynić przedsiębiorcą lub pozbawić go tego statusu. Przykładowo można wskazać na przychody z kontraktów menedżerskich, które zaliczane są do źródła "działalność wykonywana osobiście (na podstawie art. 5a pkt 6 w zw. z art. 13 pkt 9 ustawy o PIT). Zarządzający przedsiębiorstwem będzie musiał kwalifikować uzyskane z tego tytułu przychody do źródła pt. "działalność wykonywana osobiście, nawet jeśli będzie przedsiębiorcą, zarejestrowanym w CEIDG. Ustawa o PIT nie zmieni przecież faktu, że taki podmiot jest przedsiębiorcą, ale na mocy decyzji ustawodawcy podatkowego jego przychody nie będą rozliczane jak dochody przedsiębiorcy.

Należy zauważyć, że w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT wskazuje się, że takie przychody będą opodatkowane jako działalność wykonywana osobiście, nawet jeśli będą wynikały z umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Końcowe brzmienie cytowanego przepisu może powodować wątpliwości ale zostają one rozwiane jeśli przyjmie się założenie, że należy oderwać status podatnika regulowany przepisami administracyjnymi od źródła przychodu, określanego przepisami podatkowymi. Menedżer prowadzący własne przedsiębiorstwo, zarejestrowany w CEIDG nie przestaje być przedsiębiorcą, ale jedynie w sposób specyficzny rozlicza swoje przychody podatkowe.

Podobna sytuacja będzie dotyczyła żony Wnioskodawcy. Zaliczenie przychodów z udziału w Spółce do źródła pt. "pozarolnicza działalność gospodarcza" nie sprawi, że żona Wnioskodawcy stanie się przedsiębiorcą i że będzie prowadzić działalność gospodarczą - będzie ją bowiem wciąż prowadzić Spółka. Wydaje się, że ustawodawcy kreującemu w art. 25 ust. 1 pkt 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym zakaz prowadzenia przez małżonka działalności w tym samym zakresie co podatnik chodziło właśnie oto, aby małżonek podatnika nie prowadził działalności jako przedsiębiorca w tym samym zakresie. Cytowany przepis nie brzmi bowiem: "małżonek podatnika nie uzyskuje przychodów zaliczanych do źródła: pozarolnicza działalność gospodarcza, ale wskazuje, że małżonek nie może prowadzić działalności gospodarczej tożsamej z działalnością podatnika. Tymczasem, jeśli działalność gospodarczą prowadzi spółka, a nie jej wspólnik, to niezależnie od zakresu działalności spółki, należy uznać, że negatywna przesłanka w postaci prowadzenia działalności przez małżonka podatnika nie występuje.

Powyższy wywód prowadzi zatem do wniosku, że jeśli małżonka Wnioskodawcy będzie wspólnikiem Spółki przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie to okolicznością mogącą spowodować utratę przez Wnioskodawcę prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej. Nie zostanie bowiem zrealizowana przesłanka negatywna z art. 25 ust. 1 pkt 5 z.p.d.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej "tabelą", w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, działalność usługowa to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.) spółka jawna lub komandytowa jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo zarobkowe. Stronami umowy spółki mogą być zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne. Spółka jawna lub komandytowa nie ma odrębnej podmiotowości prawnej od podmiotowości swoich wspólników, nie jest odrębnym podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. To wspólnicy są podmiotami tego obowiązku, a źródłem przychodów jest prowadzona przez nich działalność gospodarcza. Wspólnicy, mający z mocy ustawy prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki, w istocie wykonują działalność gospodarczą z punku widzenia regulacji dotyczącej podatku dochodowego. Przez pozarolniczą działalność gospodarczą osoby fizycznej, należy rozumieć nie tylko działalność wykonywaną samodzielnie (w formie jednoosobowej działalności osoby fizycznej), ale również w formie spółki osobowej w tym jawnej lub komandytowej. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że działalność gospodarczą prowadzi wspólnik spółki jawnej lub komandytowej, a nie spółka jawna lub komandytowa.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

W załączniku nr 3 do powyższej ustawy - Tabela miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej w poz. 21 wymieniono - naprawę i konserwację urządzeń elektronicznych. W załączniku nr 4 - stanowiącym charakterystykę działalności usługowej i wytwórczo - usługowej objętej opodatkowaniem w formie karty podatkowej wskazano, że wymienione powyżej usługi obejmują: Naprawa zespołów i kompletnych urządzeń stosowanych w elektronicznym sprzęcie powszechnego użytku, w energetyce, elektronice, elektrotechnice i automatyce przemysłowej, jak np. zasilacze, urządzenia sygnalizacyjne, alarmowe, sterownicze, wzmacniacze elektroakustyczne, magnetowidy, kamery, aparatura diagnostyczna, naukowa, elektroniczny sprzęt pomiarowo-kontrolny, urządzenia cyfrowe służące do zbierania i przetwarzania informacji itp. Naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń pomocniczych. Naprawa zegarków i zegarów elektronicznych (z wyłączeniem analogowych). Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia świadczonej usługi.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność wymieniona w Załączniku nr 3 pod poz. 21 - tj. działalność w zakresie "naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych". W przyszłości Wnioskodawca planuje prowadzić działalność wyłącznie w zakresie naprawy elektroniki przemysłowej, medycznej i wojskowej, dotyczącej napraw elementów. Żona Wnioskodawcy planuje w przyszłości zostać wspólnikiem spółki osobowej (jawnej lub komandytowej). Wnioskodawca nie będzie wspólnikiem Spółki.

Czynności, które będą wykonywane przez Spółkę, której wspólnikiem będzie żona Wnioskodawcy, mieszczą się we wspomnianej pozycji Załącznika nr 3 i 4. Wnioskodawca oraz Spółka, której wspólnikiem będzie żona Wnioskodawcy, będą prowadzić działalność w tym samym zakresie.

Z przeanalizowanych powyżej regulacji prawnych wnika, że aby nabyć i zachować uprawnienia do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej należy spełnić szereg warunków podmiotowych i przedmiotowych, zawartych w ustawie o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Odnosząc zatem treść cyt. powyżej art. 25 ust. 1 pkt 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawca utraci prawo do opodatkowania dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej, z datą rozpoczęcia przez małżonkę będącą wspólnikiem Spółki działalności gospodarczej w tym samym zakresie w rozumieniu ww. ustawy, tj. w zakresie naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych.

Karta podatkowa nie przysługuje więc w przypadku, gdy małżonek prowadzi działalność gospodarczą w tym samym zakresie, bez względu na to, czy działalność prowadzona jest przez małżonka indywidualnie, czy w formie spółki.

Zatem, okoliczność, że małżonka Wnioskodawcy będzie wspólnikiem Spółki przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, będzie przesłanką powodującą utratę przez Wnioskodawcę prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.