ILPB1/415-348/13-2/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Krzysztofa Paluszaka, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 22 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 22 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi w Polsce indywidualną działalność gospodarczą - opodatkowaną podatkiem liniowym. Zainteresowany innych dochodów w Polsce nie osiąga. W Polsce też ma ośrodek interesów osobistych.

W czerwcu 2012 za pośrednictwem niemieckiej kancelarii prawno-podatkowej Wnioskodawca zarejestrował w Urzędzie Miasta indywidualną działalność gospodarczą. W F. Zainteresowany złożył formularz rejestracji podatkowej i certyfikat rezydencji podatkowej.

Wnioskodawca wynajmuje w Niemczech magazyn o powierzchni 400 m² oraz biuro. Zatrudnia jednego pracownika niemieckiego na podstawie umowy o pracę.

Dla celów działalności prowadzonej na terenie Niemiec nadany został Zainteresowanemu numer podatkowy dla celów podatku dochodowego i innych oraz VAT UE.

Księgowość działalności Wnioskodawcy w Niemczech prowadzi miejscowa kancelaria. Podstawowy zakres tej działalności to handel.

Z firmy polskiej Wnioskodawca sprzedaje wyroby i towary do firmy niemieckiej po cenach rynkowych stosowanych w Polsce, to jest cenach zakupu powiększonych o 10-15% marży oraz o koszty transportu. Z tytułu tej operacji Zainteresowany rozpoznaje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na terenie Polski.

Natomiast w Niemczech Wnioskodawca rozpoznaję odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Roczne rozliczenie podatku dochodowego dokonuje na deklaracji PIT-36L. Dochody osiągnięte na terenie Niemiec opodatkowane zostaną w Niemczech i Wnioskodawca nie wykaże ich w deklaracji składanej w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakiej wysokości Wnioskodawca powinien ustalać przychody z tytułu sprzedaży ze swojej działalności w Polsce do swojej działalności w Niemczech i czy na tej sprzedaży może realizować marżę z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien z tytułu tej sprzedaży rozpoznawać przychód w wysokości cen rynkowych w Polsce z uwzględnieniem kosztów transportu, to jest może realizować marże na sprzedaży dokonywanej z działalności prowadzonej na terenie Polski do działalności prowadzonej na terenie Niemiec i w ten sposób rozpoznawać koszty w Niemczech w tej samej wysokości co przychód w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ww. ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W takim zatem przypadku przychodem z działalności gospodarczej będzie wartość należna od nabywcy towaru. Skoro zatem Wnioskodawca ustala wartość należności za towar w wysokości opisanej we wniosku, to taka wartość - pomniejszona o należny podatek od towarów i usług - stanowić będzie przychód Zainteresowanego.

Należy przy tym zaznaczyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera unormowań prawnych do zasad ustalania wysokości należności za sprzedany towar bądź usługę, tym bardziej nie reguluje zagadnienia czy i w jakiej wysokości sprzedawca towaru ma doliczać marżę handlową.

Zatem, mając powyższe na uwadze należy wskazać, że Wnioskodawca powinien ustalić przychody z tytułu sprzedaży ze swojej działalności prowadzonej w Polsce w wysokości wartości sprzedaży.

Ponadto zaznacza się, że dokonując weryfikacji prawidłowości zajętego przez Wnioskodawcę stanowiska tut. Organ nie odniósł się do kwestii rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów, albowiem zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.