ILPB1/415-336/11-4/IM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-336/11-4/IM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 2 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 20 maja 2011 r., znak ILPB1/415-336/11-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu xx maja 2011 r., a w dniu 2 czerwca 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 30 maja 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako lekarz ma podpisaną umowę o pracę ze szpitalem specjalistycznym. W ramach umowy o pracę świadczy usługi medyczne polegające na udzielaniu świadczeń w planowych operacjach chirurgicznych i leczeniu pacjentów. Dodatkowo od listopada 2008 r. Zainteresowany ma zarejestrowaną działalność gospodarczą.

W ramach działalności jest podpisana umowa o udzielanie świadczeń zdrowotnych ze szpitalem specjalistycznym w zakresie pełnienia dyżurów lekarskich oraz udzielania innych świadczeń medycznych na rzecz osób zgłaszających się po świadczenia zdrowotne w czasie pełnienia dyżuru lekarskiego oraz udzielanie świadczeń w trybie pilnym dla pacjentów leczonych w innych oddziałach szpitalnych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w ogólnym ujęciu możnaby interpretować wykonywaną przez Zainteresowanego pracę w ramach umowy o pracę i w ramach kontraktu jako tożsamą - leczy pacjentów, operuje oraz prowadzi dokumentację medyczną.

Jednakże przyglądając się temu nieco szczegółowiej to w ramach kontraktu Wnioskodawca nie wykonuje tego samego co w ramach umowy o pracę bowiem zajmuje się jedynie pacjentami ostrodyżurowymi, czyli wymagającymi pomocy doraźnej. W odróżnieniu na umowie o pracę zajmuje się głównie pacjentami hospitalizowanymi w większości planowo jak i tymi którzy kontynuują leczenie zaczęte jako ostrodyżurowi.

Reasumując, jak wskazuje Zainteresowany charakter schorzeń, którymi zajmuje się na ostrym dyżurze różni się wyraźnie od tych, którymi zajmuje się w ramach umowy o pracę. Wnioskodawca sądzi, że istotne jest również to, że obie te prace wykonuje w różnych okresach czasowych, a przede wszystkim w różnych warunkach, tj. w ramach umowy o pracę współpracuje z dwudziestoma lekarzami a w ramach kontraktu zaledwie z trzema.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest opodatkowanie działalności gospodarczej podatkiem liniowym według stawki 19%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie podatku liniowego do dochodów z działalności gospodarczej jest niemożliwe. Usługi są świadczone dla obecnego pracodawcy, jedynie różni się ich charakter. Usługi wykonywane w ramach u mowy o pracę dotyczą zabiegów planowych i leczenia pacjentów, natomiast w ramach działalności są wykonywane świadczenia w trybie pilnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 9a ust. 2 ww. ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Na podstawie art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9a ust. 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 20 maja 2010 r. zmienionym ustawą z dnia z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr. 75, poz. 473), jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Jednocześnie należy wskazać, iż przepis art. 9a ust. 3 ww. ustawy do dnia 20 maja 2010 r. brzmiał: jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1.

wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy, lub

2.

wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

- w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Zgodnie z powyższym, możliwość opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy jeżeli usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników, wykonywał na rzecz tegoż pracodawcy w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż w świetle wyżej wskazanego przepisu wykonywanie przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jakiejkolwiek usługi, obejmującej swoim zakresem chociażby część czynności wykonywanych na rzecz pracodawcy w ramach stosunku pracy, wyklucza możliwość opodatkowania tzw. podatkiem liniowym.

Istotnym na gruncie przedmiotowej sprawy jest zatem zdefiniowanie jakiego rodzaju czynności wykonywał Pan w ramach stosunku pracy oraz w ramach działalności gospodarczej.

We wniosku wskazano, iż Wnioskodawca jest zatrudniony w szpitalu specjalistycznym i świadczy usługi medyczne polegające na udzielaniu świadczeń w planowych operacjach chirurgicznych i leczeniu pacjentów. Ponadto od listopada 2008 r. Zainteresowany ma zarejestrowaną działalność gospodarczą w ramach której jest podpisana umowa o udzielanie świadczeń zdrowotnych ze szpitalem specjalistycznym w zakresie pełnienia dyżurów lekarskich oraz udzielania innych świadczeń medycznych na rzecz osób zgłaszających się po świadczenia zdrowotne w czasie pełnienia dyżuru lekarskiego oraz udzielanie świadczeń w trybie pilnym dla pacjentów leczonych w innych oddziałach szpitalnych. Wykonywaną pracę w ramach umowy o pracę i w ramach kontraktu Zainteresowany uznał jako tożsamą - leczy pacjentów, operuje oraz prowadzi dokumentację medyczną.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż wykonywanie czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej jest świadczeniem usług odpowiadających czynnościom wykonywanym w tym samym roku podatkowym przez Wnioskodawcę w ramach stosunku pracy.

Ponadto wskazać należy iż zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943 z późn. zm.) wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

Natomiast w świetle art. 32e ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.), przez usługi medyczne należy rozumieć świadczenia zdrowotne i związane z ich udzielaniem usługi. Z kolei świadczeniem zdrowotnym, w myśl art. 3 tejże ustawy są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę w szpitalu, polegały także na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. W związku z powyższym również wykonywanie takich świadczeń dla obecnego pracodawcy w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej skutkuje wyłączeniem możliwości opodatkowania podatkiem liniowym.

Reasumując, mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nie przysługuje Zainteresowanemu prawo do opodatkowania osiągniętych dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem dochodowym według zasad określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl