ILPB1/415-331/13-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2013 r. (data wpływu 21 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą będzie realizować etapowo zlecenia budowlane w ramach umowy o podwykonawstwo ze spółką cywilną "A" S.C. (2 wspólników, G. - 80% udziałów, P. 20%). Pan G. (Wnioskodawca) jest wspólnikiem spółki cywilnej "A" S.C. - podmioty gospodarcze są więc powiązane poprzez osobę Pana G.

Dla celów płynności finansowej firma "B" (działalność gospodarcza osoby fizycznej G.) zaciągnęła kredyt firmowy obrotowy w rachunku firmowym. W trakcie realizacji umów podwykonawstwa, w ramach współpracy ze spółką cywilną, środki z tego kredytu będą służyć między innymi do regulowania płatności za faktury kosztowe, związane z realizowanymi zleceniami budowlanymi. Istotnym jest fakt, iż poszczególne zlecenia budowlane będą dotyczyć pewnych etapów robót budowlanych związanych np. z budową kilku domów jednorodzinnych (np. roboty ziemne, budowa do poziomu 0, stan surowy otwarty, budowa dachu, stan surowy zamknięty, stan deweloperski itp.). Właścicielem gruntów i budowanych inwestycji będzie spółka cywilna "A" S.C. i to ona będzie odsprzedawać wybudowane obiekty potencjalnym klientom. Środki z kredytu obrotowego także będą wykorzystywane np. do regulowania bieżących płatności w firmie Pana G. "B".

Firma Pana G. prowadzi uproszczoną księgowość - rozlicza się na zasadzie podatkowej książki przychodów i rozchodów. Planowane jest zaliczanie odsetek naliczanych i następnie płaconych w koszty działalności gospodarczej Pana G. w dacie faktycznej zapłaty do banku. Dokumentem księgowym będzie dowód wewnętrzny, wystawiony, zaksięgowany w dacie faktycznej zapłaty ww. odsetek. Zaznaczyć należy przy tym, iż w trakcie realizowanych zleceń budowlanych nie będzie dochodzić do powstania żadnego produktu gotowego zaliczanego do towarów handlowych, środków trwałych lub innych inwestycji w firmie Pana G. Realizowane i zakańczane będą jedynie krótkoterminowe zlecenie usługowe na prace budowlane w ramach umowy o "podwykonawstwo".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, w związku z prowadzoną działalności gospodarczą osoby fizycznej, może zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów kwoty odsetek zapłaconych z tytułu udzielonego kredytu obrotowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dacie ich faktycznej zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z prowadzoną działalności gospodarczą będzie on mógł zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania kwoty odsetek zapłaconych z tytułu udzielonego kredytu obrotowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dacie ich faktycznej zapłaty.

Zgodnie z art. 22 ust. 1. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty odsetek od kredytu obrotowego, zaciągniętego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będą pozostawać w ścisłym związku z prowadzoną działalnością i uzyskiwanymi przychodami z tej działalności (zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego we wcześniejszym podpunkcie). Ponoszone będą w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów. Spełniać będą więc przesłanki warunkujące zaliczenie do kosztów zgodnie z art. 22 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 powołanej ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Natomiast art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, iż odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:

* zaciągnięty kredyt pozostaje w związku ze źródłem przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odsetki zostały zapłacone.

Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej jest np. to, czy spłata kredytu ma związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Ponadto odsetki te nie mogą zwiększać kosztów inwestycji, tj. być naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaciągnął kredyt obrotowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Środki z tego kredytu będą służyć między innymi do regulowania płatności za faktury kosztowe związane z realizowanymi zleceniami budowlanymi.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i służy do regulowania płatności za faktury kosztowe związane z realizowanymi zleceniami budowlanymi dotyczącymi pewnych etapów robót. Nie będzie dochodzić do powstania żadnego produktu gotowego.

Wobec powyższego Wnioskodawca, może zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów kwoty odsetek zapłaconych z tytułu udzielonego kredytu obrotowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dacie ich faktycznej zapłaty.

Jednocześnie należy wskazać, że na Wnioskodawcy jako odnoszącej korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mają z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.