ILPB1/415-329/11-3/IM - Możliwość opodatkowania w formie karty podatkowej usług w zakresie konserwacji oraz naprawy przedmiotów zabytkowych i artystycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie karty podatkowej - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie karty podatkowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1, § 2 i § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 maja 2011 r., znak ILPB1/415-329/11-2/IM, ILPP1/443-730/11-2/KG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 25 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1990 r. prowadzi jednoosobowo działalność w zakresie konserwacji, naprawy przedmiotów zabytkowych i artystycznych. Podatek ryczałtowy opłacany jest wg zasad karty podatkowej. W styczniu 2011 r. Wnioskodawca otrzymał z urzędu skarbowego wymiar karty podatkowej w wysokości 224 zł miesięcznie. Przez cały okres istnienia i działania firmy Wnioskodawca był zwolniony z podatku VAT, otrzymywał tylko informację o górnym limicie obrotów, po którego przekroczeniu powinien zmienić sposób opodatkowania na ryczałt ewidencjonowany lub tzw. książkę podatkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy obowiązujący do tej pory stan faktyczny wyznaczający Wnioskodawcy przez stosowne przepisy limit obrotów dla czynności i zwalniający działalność z rygorów ustawy o podatku VAT w świetle obecnych przepisów jest nadal obowiązujący.

Zdaniem Wnioskodawcy, po analizie przepisów działalność na płaszczyźnie szeroko rozumianej ochrony dóbr kultury w dziedzinie konserwacji i naprawy przedmiotów zabytkowych i artystycznych jest opodatkowana wg dotychczasowych zasad.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej zryczałtowanego dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie karty podatkowej uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik Nr 3 do ustawy, w zakresie wymienionym w załączniku Nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

Stosownie do art. 25 ust. 1 podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

Usługi w zakresie konserwacji i naprawy przedmiotów zabytkowych, sklasyfikowane zostały pod poz. 69 załącznika Nr 3 do ww. ustawy. Zakres tych usług, uprawniający do skorzystania i opodatkowania w formie karty podatkowej, szczegółowo określony został w poz. 69 załącznika nr 4 do ustawy, zgodnie z którym w zakresie usług konserwacji i naprawy przedmiotów zabytkowych i artystycznych mieści się następujący przedmiot działalności: wykonywanie prac konserwatorskich i naprawy wszelkiego rodzaju przedmiotów artystycznych uznanych za zabytkowe, np.: obrazy, ramy, rzeźby, meble, przedmioty muzealne, broń, zbroje, zegary, tkaniny, stroje oraz inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczonej usługi.

Użyte w zacytowanym powyżej przepisie "inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczonej usługi" pozwala na zakwalifikowaniu tu wszelkich czynności poprzedzających konserwacje oraz następujących po jej zakończeniu, tj. m.in. oględziny konserwatorskie, wywiad z inwestorem, konsultacje konserwatorskie, inwentaryzacja obiektu, projekt konserwacji, kosztorys, nadzór konserwatorski, napisanie dokumentacji powykonawczej z przebiegu prac, wraz z załączeniem do niej zdjęć z przebiegu prac.

Przy świadczeniu usług w zakresie konserwacji, naprawy przedmiotów zabytkowych i artystycznych nie istnieje limit obrotów w zakresie wykonywanych usług na rzecz podmiotów, który powodowałby wyłączenie podatnika z możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej.

Wobec powyższego wskazany przez Wnioskodawcę rodzaj wykonywanej działalności gospodarczej przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 25 ww. ustawy jest nadal obowiązujący i podlega opodatkowaniu w formie karty podatkowej wg dotychczasowych zasad.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy organ informuje, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty w terminie późniejszym odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.