ILPB1/415-291/09-2/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca-komornik sądowy w toku czynności egzekucyjnych, zleca wykonanie operatów szacunkowych nieruchomości biegłym sądowym. Operaty służą do określenia wartości przedmiotu licytacji egzekucyjnej. Biegli sądowi najczęściej prowadzą również pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wycena nieruchomości i ruchomości, świadczona na zlecenie firm osób fizycznych. Pojawiają się więc wątpliwości czy przychody powstające w tej sytuacji należy klasyfikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście (w tym przypadku komornik jest zobowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy), czy też jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej biegłych (w tym przypadku biegli sami odprowadzają zaliczki na podatek).

Zgodnie z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody osób (zwłaszcza biegłych), którym organ władzy lub administracji państwowej (...) na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności należy zaklasyfikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście. Potwierdza to wyrok NSA (sygn. akt II FSK 965/07, niepublikowany) z dnia 7 marca 2008 r. Jeśliby uznać komornika sądowego za jeden z wymienionych w art. 13 pkt 6 podmiotów (organ władzy lub administracji państwowej (...)) byłby on zobowiązany pobierać, jako płatnik, zaliczkę na podatek dochodowy od przychodów wykonywanych osobiście przez biegłego sądowego, zgodnie z art. 1 ustawy o komornikach sądowych (...) komornik jest funkcjonariuszem publicznym działającym przy sadzie rejonowym. Zgodnie zaś z pismem Ministra Finansów z dnia 30 lipca 2004 r. Nr PP10-812/04MR/1556PP do wszystkich Dyrektorów Izb Skarbowych i Urzędów Kontroli Skarbowej w sprawie statusu komorników sądowych w świetle ustawy o podatku od towarów i usług stwierdza się, że "komornicy sadowi w zakresie w jakim, stosując środki przymusu zastrzeżone dla władzy publicznej, wykonują władztwo publiczne wynikające z funkcji organu egzekucyjnego, są uznawani za organ władzy publicznej i tym samym są objęci regulacją art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r." (o podatku od towarów i usług). Z powyższych zapisów wynika, że skoro komornik sadowy jest uznawany za organ władzy publicznej i na podstawie odrębnych przepisów (k.p.c. i ustawy o komornikach sądowych i egzekucji) zleca wykonanie czynności biegłym sądowym, spełnione są zatem warunki, kwalifikujące przychody biegłego do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. W tej sytuacji bez znaczenia pozostaje fakt, że biegły prowadzi działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy komornik sądowy jest zobowiązany, jako płatnik, do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od przychodów biegłego sądowego, któremu, zgodnie z przepisami, w toku czynności egzekucyjnych zlecił wykonanie prac - sporządzenie wyceny przedmiotu licytacji egzekucyjnej, przy założeniu, że biegły równocześnie prowadzi działalność gospodarczą o tym samym profilu (wycena nieruchomości i ruchomości na zlecenie osób i firm).

Zdaniem Wnioskodawcy, komornik jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od przychodów biegłych sądowych, bez względu na to, czy biegły prowadzi dodatkowo działalność gospodarczą, czy też nie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zatem pozarolnicza działalność gospodarcza i działalność wykonywana osobiście stanowią odrębne źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

Zatem dla celów podatkowych działalność prowadzona przez podatnika może być uznana za działalność gospodarczą pod warunkiem, że uzyskanych przychodów nie można zaliczyć do źródeł przychodów, o których mowa wyżej, tj. np. do działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z treścią art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Na mocy tego przepisu, tylko wtedy przychód określonej osoby uznawany jest za przychód z działalności wykonywanej osobiście, gdy jest to przychód z tytułu wykonywania czynności:

nbspnbsp-organ władzy, lub

nbspnbsp-organ administracji państwowej albo samorządowej, albo

nbspnbsp-przez sąd, albo

nbspnbsp-przez prokuratora.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako komornik sądowy, w toku czynności egzekucyjnych zleca biegłym sądowym wykonanie operatów szacunkowych nieruchomości w celu określenia wartości przedmiotu licytacji egzekucyjnej.

Oznacza to, że w przypadku, gdy komornik powołuje biegłego sądowego, spełniony jest pierwszy z warunków zaliczenia przychodów osiąganych przez biegłych do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Wyjaśnienia wymaga jednak fakt, iż pod pojęciem organów władzy należy rozumieć Sejm i Senat oraz organy stanowiące samorządu terytorialnego. Z kolei organami administracji w rozumieniu tego przepisu są wszelkie organy administracji rządowej oraz organy wykonawcze samorządu terytorialnego.

W świetle powyższego komornika nie można uznać ani za organ władzy, ani też za organ administracji czy to państwowej, czy też samorządowej. Tym samym komornika nie można uznać za żaden organ wymieniony w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, należy stwierdzić, że przychody biegłego sądowego powołanego przez komornika sądowego nie będą kwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy.

Przychody osoby powołanej przez komornika sądowego w charakterze biegłego sądowego mogą być kwalifikowane jako przychody z działalności gospodarczej, o ile osoba ta wykonuje działalność gospodarczą, która obejmuje również czynności podobnego rodzaju, jak zlecone przez komornika sądowego.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż biegli sądowi, którym Wnioskodawca zleca wykonanie operatów szacunkowych nieruchomości, najczęściej prowadzą również pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wycena nieruchomości i ruchomości, świadczona na zlecenie firm i osób fizycznych.

Zatem uzyskiwane przez ww. biegłych sądowych przychody z tytułu wykonywania na zlecenie Wnioskodawcy-komornika sądowego w postępowaniu egzekucyjnym czynności służących do określenia wartości przedmiotu licytacji egzekucyjnej, stanowią przychód z działalności gospodarczej. Komornik sądowy nie jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconego z tego tytułu przychodu.

Reasumując w przedmiotowej sprawie komornik sądowy nie jest zobowiązany, jako płatnik do naliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od przychodów biegłego sądowego, któremu zgodnie z przepisami, w toku czynności egzekucyjnych zlecił wykonanie prac - sporządzenie wyceny przedmiotu licytacji egzekucyjnej, przy założeniu, że biegły równocześnie prowadzi działalność gospodarczą o tym samym profilu (wycena nieruchomości i ruchomości na zlecenie osób fizycznych i firm).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.