ILPB1/415-288/12-5/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2012 r. (data wpływu 15 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 3 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu (drugi stan faktyczny) - jest prawidłowe.

W dniu 15 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu (drugi stan faktyczny).

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 26 marca 2012 r. znak ILPB1/415-288/12-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 29 marca 2012 r., a w dniu 3 kwietnia 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 30 marca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (oznaczony we wniosku nr 2).

Spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, prowadzi działalność między innymi w zakresie sprzedaży pojazdów samochodowych, części zamiennych i akcesoriów samochodowych oraz świadczy usługi naprawcze i serwisowe samochodów. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, w firmie prowadzone są księgi rachunkowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości. Z prowadzonej w formie spółki jawnej działalności właściciele rozliczają się 19% podatkiem liniowym.

1 grudnia 2011 r. podpisana została umowa o współpracy z sp. z o.o. Umowa została zawarta na czas określony 5 lat, przy założeniu osiągnięcia określonego pułapu zakupów od kontrahenta. Zgodnie z postanowieniami umowy, spółka zobowiązała się między innymi do zachowań lojalnościowych wobec tego kontrahenta oraz do promowania jego produktów.

Zgodnie z umową Kontrahent zobowiązał się do zapłaty na podstawie dostarczonej przez spółkę faktury VAT, wynagrodzenia za zorganizowanie i prowadzenie miejsca ekspozycji jego produktów oraz umieszczenia logo tych produktów w ofercie handlowej spółki. Faktura została wystawiona w dniu x grudnia 2011 r. na "wynagrodzenie wynikające z zawartej umowy z dnia x-12-2011 § 8 pkt 3". Zapłata za fakturę nastąpiła częściowo w styczniu 2012 r., część ma być skompensowana z fakturą wystawioną przez x z tyt. sprzedaży spółce urządzenia spektrofotometr.

W uzupełnieniu wniosku podano, że zawarta umowa zawiera klauzulę, iż w przypadku, gdyby wysokość zakupów dokonanych przez spółkę nie osiągnęła określonego pułapu, umowa przedłuża się na okres aż do końca miesiąca, w którym łączna wartość zakupów produktów x osiągnie ten pułap. Umowa może być rozwiązana przed terminem, na jaki została zawarta, a spółka będzie zobowiązana do zapłaty na rzecz x kary umownej w wysokości otrzymanego wynagrodzenia skorygowanego o stopień realizacji umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące drugiego stanu faktycznego.

Czy przychód podatkowy powstanie w dacie wystawienia faktury, tj. w grudniu 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przepis art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

* wystawienia faktury albo

* uregulowania należności.

Faktura na wynagrodzenie określone w umowie została wystawiona w dniu x grudnia 2011 r. i jest to dzień uzyskania przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1 uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

W myśl ww. przepisu przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

* wystawienie faktury dokumentującej dostawę towarów przed datą wydania towaru, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,

* uregulowanie należności przed wydaniem towaru, zbyciem prawa lub wykonania usługi albo częściowym wykonaniem usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadza natomiast art. 14 ust. 1e, 1 h i 1i powołanej ustawy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami przychód powstaje, co do zasady, w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi. Jeżeli jednak przed tym dniem zostanie wystawiona faktura albo zostanie uregulowana należność, to przychód powstanie odpowiednio wcześniej.

Wyjątki od tak skonstruowanej zasady wynikają z art. 14 ust. 1e, 1 h oraz 1i powołanej ustawy. Zauważyć należy, iż art. 14 ust. 1e i ust. 1h ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy. W sytuacji, gdy postanowienia umowy, która jest wykonywana stale, w dłuższym - określonym bądź nieokreślonym czasie, przewidują, iż wynagrodzenie wypłacane będzie w okresach rozliczeniowych (miesięcznych, kwartalnych, rocznych), to przychód z tytułu usług wykonywanych w ramach tej umowy, powstaje zawsze w ostatnim dniu okresu wskazanego w umowie (lub na fakturze) jako okres rozliczeniowy.

Należy zauważyć ponadto, że przepisy podatkowe nie definiują pojęcia usług ciągłych. Istotną okolicznością w tym wypadku świadczącą o momencie powstania przychodu jest określenie w łączącej strony umowie lub na wystawionej fakturze, jakiego okresu dotyczy czynność będąca jej przedmiotem. Wynika z tego, że określenie okresu rozliczeniowego pozostaje wyłącznie w gestii stron, które łączy stosunek cywilnoprawny.

Z kolei, zgodnie z art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Jednocześnie, w myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2, tj. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (...). Regulacja zawarta w tym przepisie stanowi odstępstwo od ogólnych reguł ustalania przychodu z działalności gospodarczej i dotyczy wpłat, czy też należności otrzymanych na poczet towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Będą to w szczególności zaliczki (przedpłaty).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż spółka której Wnioskodawca jest wspólnikiem, podpisała umowę o współpracy. Umowa została zawarta na czas określony 5 lat, przy założeniu osiągnięcia określonego pułapu zakupów od kontrahenta. Zgodnie z postanowieniami umowy, spółka zobowiązała się między innymi do zachowań lojalnościowych wobec tego kontrahenta oraz do promowania jego produktów. Zgodnie z umową Kontrahent zobowiązał się do zapłaty na podstawie dostarczonej przez spółkę faktury VAT, wynagrodzenia za zorganizowanie i prowadzenie miejsca ekspozycji jego produktów oraz umieszczenia logo tych produktów w ofercie handlowej spółki. Faktura została wystawiona w dniu x grudnia 2011 r. Zapłata za fakturę nastąpiła częściowo w styczniu 2012 r., część ma być skompensowana z fakturą wystawioną przez kontrahenta z tyt. sprzedaży spółce urządzenia spektrofotometr.

Strony nie ustaliły sposobu rozliczania należności w okresach rozliczeniowych. Zatem, w omawianej sytuacji do ustalenia momentu powstania przychodu zastosowanie znajdzie powołany art. 14 ust. 1c cytowanej ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, iż przychód podatkowy w przedmiotowej sprawie powstanie w dacie wystawienia faktury, tj. w grudniu 2011 r., zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn.: momentu powstania przychodu - pierwszy stan faktyczny) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 28 maja 2012 r. nr ILPB1/415-288/12-4/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.