ILPB1/415-286/08-4/RP - Powstanie przychodu z tytułu udziału w imprezach integracyjnych w lokalu gastronomicznym, wyjazdowych imprezach integracyjnych połączonych z noclegiem i wyżywieniem oraz imprezach okolicznościowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2008 r. (data wpływu 25 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 23 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu podlegającego opodatkowaniu - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Wniosek zawierał braki formalne, w związku z czym pismem z dnia 14 maja 2008 r. nr ILPB1/415-286/08-2/RP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wezwał do jego uzupełnienia.

Wezwanie doręczono w dniu 19 maja 2008 r., wniosek uzupełniono w dniu 23 maja 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca organizuje dla swoich pracowników imprezy w postaci:

Część tak organizowanych imprez zawiera elementy szkoleniowe lub informacyjne w szczególności o realizowanych przez Wnioskodawcę projektach, wdrażanych obecnie i przyszłych procesach budowlanych oraz planowanym rozwoju firmy, a część ma wyłącznie charakter integracyjny.

W aspekcie szkoleniowym i informacyjnym, celem Wnioskodawcy jest podnoszenie wiedzy pracowników dotyczącej szeroko pojętej działalności Wnioskodawcy oraz jego otoczenia gospodarczego.

Realizowane tak imprezy są następnie analizowane przez Wnioskodawcę w celu poprawy organizacji i efektywności pracy.

Forma organizacji imprezy ma zróżnicowany charakter, albo jest ona w całości organizowana przez pracowników Wnioskodawcy - w takim przypadku Wnioskodawca odrębnie kupuje usługę gastronomiczną, przejazdy, noclegi etc. - albo też Wnioskodawca zleca podmiotowi trzeciemu całościową organizację imprezy włącznie z organizacją przejazdów, noclegami, wyżywieniem oraz programem artystycznym. W drugim przypadku Wnioskodawca dokumentuje jej zakup fakturą opiewającą na całość zakupionej usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy udział w imprezie integracyjnej (okolicznościowej) stanowi dla pracownika przychód podlegający opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, udział pracowników w imprezie o charakterze integracyjnym, szkoleniowym bądź okolicznościowym organizowanym przez pracodawcę nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Nie ulega wątpliwości, iż w pewnych sytuacjach przysporzenia majątkowe otrzymane od Wnioskodawcy nie będą stanowić przychodów ze stosunku pracy. Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, w której nie jest możliwe przypisanie konkretnej wartości świadczenia na rzecz określonego pracownika nie może zostać ustalony ewentualny przychód pracownika. Należy mieć na uwadze, iż pracodawca organizujący imprezę dla ogółu pracowników, opłaca koszty takich imprez w sposób uniemożliwiający ustalenie, jaka część wydatków przypada na konkretnego pracownika.

Zdaniem Wnioskodawcy na uwagę zasługuje decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 3 września 2007 r. (PDI 415/244/07/37266) w świetle której przychodem pracownika nie będą świadczenia w przypadku, gdy określenie ich wysokości na poszczególnego pracownika nie jest możliwie - co ma miejsce w sytuacji gdy pracodawca pokrywa określone wydatki w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny konkretnej usługi ponoszonej na rzecz konkretnego pracownika bądź jeśli spełnionego świadczenia nie można przypisać konkretnemu pracownikowi.

Należy ponadto podkreślić, że zobowiązanie podatkowe ze swej definicji musi mieć charakter skonkretyzowany tak co do podmiotu, jak i wysokości, to jego obliczanie w oparciu o ogólna kwotę poniesionych wydatków wydaje się być wątpliwe, gdyż lekceważy rzeczywistą wartość będącą przedmiotem opodatkowania. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie jest możliwe rzeczywiste przyporządkowanie konkretnej kwoty (rzeczywistej wartości świadczenia) dla konkretnego uczestnika imprezy, tym samym świadczenie to nie powinno być uznane za przychód ze stosunku pracy. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości doliczania do dochodu pracownika świadczenia ryczałtowego w przypadku, gdy nie można określić rzeczywistej wartości z jakiej faktycznie skorzystał pracownik.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami, z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty - bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę ale także inne przysporzenia majątkowe takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo nieodpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju wyjazdy o charakterze imprez integracyjnych.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie do art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, (...).

W złożonym wniosku Wnioskodawca podkreśla, iż nie jest możliwe przyporządkowanie konkretnej kwoty do poszczególnych uczestników organizowanej imprezy integracyjnej. Jednakże, zdaniem tutejszego Organu, istnieje możliwość zindywidualizowania tych świadczeń. Fakt, iż przedmiotowe świadczenie kierowane jest do wszystkich pracowników, nie wyklucza możliwości określenia przychodu otrzymanego przez konkretną osobę - uczestnika spotkania integracyjnego. Wnioskodawca, jako pracodawca, jest w stanie określić, którzy pracownicy brali udział w imprezie. W sytuacji natomiast, gdy organizator zamawia posiłki, przejazdy, noclegi, bądź zleca kontrahentowi całościową organizację spotkanie integracyjnego, wartość nieodpłatnego świadczenia stanowi cena otrzymanego (zakupionego przez organizatora) towaru i usługi.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, możliwym jest wyliczenie jaki koszt został poniesiony w związku ze zorganizowaniem imprezy integracyjnej, a także dokładne określenie ilości i nazwisk osób w niej uczestniczących. Wobec tego można ustalić wartość świadczeń i przyporządkować je poszczególnym pracownikom.

Odnosząc powyższe do przedstawionych uprzednio przepisów należy stwierdzić, że - z uwagi na możliwość zindywidualizowania otrzymanych przez pracowników świadczeń - wartość tych świadczeń stanowi dla pracowników źródło przychodu, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii ustalenia czy wartość świadczenia z tytułu udziału pracownika w imprezie integracyjnej, zorganizowanej przez pracodawcę jest przychodem dla pracownika - jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie stanu faktycznego dotyczącego opodatkowania podatkiem od towarów i usług został rozstrzygnięty pismem z dnia 23 lipca 2008 r. nr ILPP1/443-436/08-4/BD, zaś w zakresie stanu faktycznego dotyczącego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych został rozstrzygnięty pismem z dnia 23 lipca 2008 r. nr ILPB3/423-236/08-4/MM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.