ILPB1/415-285/14-2/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1 lutego 2006 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu materiałami do produkcji rolnej.

W dniu 3 sierpnia 2006 r. wraz z mężem jako osoba fizyczna zakupiła nieruchomość rolną niezabudowaną o powierzchni 0,1780 ha w miejscowości K. Działkę tą wprowadziła do ewidencji środków trwałych, gdyż zakupiła ją z myślą prowadzenia na niej działalności gospodarczej. W dniu 26 lutego 2007 r. Wnioskodawczyni wystąpiła o pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w którym miała prowadzić działalność gospodarczą.

Zakończyła budowę 31 lipca 2009 r. i od tego momentu przeniosła działalność do tego obiektu a mieszkała nadal w Kx. Od tej chwili był ten budynek amortyzowany.

W tym obiekcie cały czas Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Od 1 lutego 2012 r. w tym budynku otworzył działalność gospodarczą mąż Wnioskodawczyni i prowadził ją do dnia 30 lipca 2013 r., zatem w tym budynku były prowadzone dwie działalności.

Zainteresowana nadmienia, że w czasie gdy mąż prowadził działalność był też w tym budynku zameldowany i mieszkał w nim, a Wnioskodawczyni w Kx. Od 2 stycznia 2013 r. Zainteresowana zawiesiła działalność gospodarczą z przyczyn ekonomicznych.

W najbliższym okresie zamierza nieruchomość przeznaczyć na potrzeby własne i zastanawia się czy będzie musiała zapłacić podatek dochodowy od wyprowadzenia jej z działalności gospodarczej lub w okresie późniejszym, jeżeli by ten dom sprzedała.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych z chwilą wyprowadzenia domu jednorodzinnego z działalności gospodarczej lub sprzedaży nieruchomości w terminie późniejszym po zlikwidowaniu działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie zwolniona z zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W opinii Wnioskodawczyni, można by powołać się na art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub może inny przepis który by zwalniał z zapłaty podatku.

W tym budynku mieszkalnym była już prowadzona druga działalność jak również mieszkał w nim małżonek, a od daty nabycia upłynęło już pięć lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:

#8210; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Należy wskazać, że odrębnym źródłem przychodów jest - wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

#8210; ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne wskazać należy, że w przypadku odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego zastosowanie znajduje przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że powyższa kwalifikacja jest niezależna od faktu wykorzystania tego lokalu na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, czy też faktu jego wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Z brzmienia art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednoznacznie, że przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym zawsze będą kwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.

Należy jednak zastrzec, że w przypadku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a powołanej ustawy powstaje wtedy, gdy ich odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyto lub wybudowano.

W przedmiotowej sprawie istotnym jest zatem ustalenie momentu nabycia nieruchomości. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, w związku z czym należy odnieść się do definicji zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 ww. Kodeksu).

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data wybudowania.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek. Bez znaczenia pozostaje zatem również okoliczność, czy i kiedy budynek mieszkalny został oddany do użytkowania.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 3 sierpnia 2006 r. nabyła nieruchomość rolną niezabudowaną. Działkę tą wprowadziła do ewidencji środków trwałych. W dniu 31 lipca 2009 r. Wnioskodawczyni zakończyła budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego, w którym prowadzona była działalność gospodarcza. Od 2 stycznia 2013 r. Zainteresowana zawiesiła działalność gospodarczą z przyczyn ekonomicznych.

W najbliższym okresie Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć ww. nieruchomość na potrzeby własne lub ją sprzedać.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości nabytej w 2006 r., na której wybudowano jednorodzinny budynek mieszkalny, wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód ten należy oceniać w kontekście przesłanek wskazanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Planowana sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, w związku z tym sprzedaż ta nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy wyjaśnić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnej z pozostałych kategorii źródeł przychodów czynności nieodpłatnego przekazania środka trwałego na cele osobiste, zatem opisana powyżej czynność jest dla Wnioskodawczyni obojętna podatkowo - nie powoduje powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawione informacje we wniosku oraz wskazane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli przekazanie nieruchomości do majątku osobistego Wnioskodawczyni będzie miało charakter nieodpłatny, to czynność ta nie będzie rodziła dla Zainteresowanej, skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.