ILPB1/415-238/09-4/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2009 r. (data wpływu 20 lutego 2009 r.), uzupełnionym w dniu 16 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 20 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 15 kwietnia 2009 r. nr ILPP2/443-227/09-2/EWW, ILPB1/415-238/09-2/AMN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 16 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - rolnik (osoba fizyczna) prowadzący działy specjalne produkcji rolnej w zakresie produkcji i sprzedaży pomidora szklarniowego oraz płacący podatek rolny, zatrudnił w lutym 2009 r. pracowników z Ukrainy. Obywatele Ukrainy przyjechali do pracy na podstawie wiz na okres do 6 miesięcy, nie przedstawili Wnioskodawcy certyfikatów rezydencji. Zostali zameldowani tymczasowo oraz zatrudnieni na podstawie umów zleceń. Rolnik zgłosił ich do ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego oraz wypadkowego. Od pracownika Urzędu Skarbowego Wnioskodawca uzyskał informacje, że musi zgłosić te osoby na druku NIP-3 w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej. Otrzymał również informacje, że od zawartych z obcokrajowcami umów zleceń obowiązany jest - jako płatnik - do odprowadzenia podatku zryczałtowanego (20% podatku, brak kosztów uzyskania przychodu) i sporządzenia informacji IFT-1R dla zleceniobiorców z Ukrainy.

W dniu 11 lutego 2009 r., w rozmowie telefonicznej ekspertem Krajowej Informacji Podatkowej, został poinformowany, że od zawartych umów zleceń z Obywatelami Ukrainy jako rolnik - osoba fizyczna - nie ma podstaw prawnych do występowania w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z czym obcokrajowcy - zleceniobiorcy mają obowiązek opodatkowania swoich dochodów zgodnie z miejscem stałego zamieszkania, czyli na Ukrainie.

Wnioskodawca nie ma tym samym prawa do ubiegania się w imieniu pracowników z Ukrainy o nadanie NIP oraz nie ma żadnych zobowiązań sprawozdawczych (tym samym nie ma obowiązku sporządzania informacji IFT-1R).

Wskazany przez pracownika Urzędu Skarbowego sposób postępowania wydaje się Wnioskodawcy nieprawidłowy, jednakże zastosuje się do niego do czasu uzyskania potwierdzenia własnego stanowiska w sprawie. Taki sposób postępowania jest bowiem podatkowo bezpieczny dla Wnioskodawcy, jak i zatrudnionych u niego na podstawie umowy zlecenia Obywateli Ukrainy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Obywatele Ukrainy zatrudnieni przez Wnioskodawcę na podstawie umów zleceń (zwani dalej "Obywatelami Ukrainy"), są tzw. nierezydentami podatkowymi w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o p.d.o.f., podlegającymi w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Choć Obywatele Ukrainy uzyskują wynagrodzenie z tytułu wykonywania w Polsce pracy na podstawie umów zleceń (dalej "wynagrodzenie"), nie znajdą w sprawie zastosowania przepisy art. 13 pkt 8, art. 29 ust. 1 ani art. 41 ust. 1 ustawy p.d.o.f., a to z tego względu, że podmiotem wypłacającym wynagrodzenie na rzecz Obywateli Ukrainy jest Wnioskodawca, czyli osoba wykonująca wyłącznie działalność rolniczą (działy specjalne produkcji rolnej).

2.

Artykuł 13 pkt 8 ustawy p.d.o.f. stanowi bowiem, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy p.d.o.f. uważa się (między innymi): "przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

Tymczasem w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie jest wypłacane przez Wnioskodawcę, który nie mieści się w żadnej z kategorii podmiotów wymienionych w powyższym przepisie. W szczególności nie jest on osobą prowadzącą działalność gospodarczą, lecz osobą fizyczną prowadzącą działalność rolniczą w rozumieniu ustawy p.d.o.f.

2.1.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 2 ust. 2 ustawy p.d.o.f., przez działalność rolniczą rozumie się "działalność polegającą na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szklarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb (...)".

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polega właśnie na wytwarzaniu produktów roślinnych, tj. produkcji pomidorów i sprzedaży (wyłącznie) tych produktów. Bez wątpienia ten rodzaj działalności jest bez wątpienia działalnością rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy p.d.o.f.

2.2.

Należy zauważyć nadto, że Wnioskodawca płaci podatek rolny od gruntów zajętych na prowadzenie swej działalności. Gdyby działalność prowadzona na tych gruntach była działalnością gospodarczą inną niż rolnicza, wówczas grunty te nie podlegałyby opodatkowaniu podatkiem rolnym. Wynika to z brzmienia art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. 06.136.969) (zwanej dalej "ustawą o podatku rolnym"), który stanowi: "Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza".

Artykuł 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym stanowi z kolei, iż: "za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb".

Definicja pojęcia "działalność rolnicza" zawarta w ustawie o podatku rolnym jest więc niemalże tożsama z definicją tego pojęcia zawartą w ustawie p.d.o.f. Nie ulega wątpliwości, że działalność Wnioskodawcy polegająca na produkcji pomidorów, jako "produkcja roślinna" spełnia przesłanki definicji działalności rolniczej również w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Zasadność uiszczania przez Wnioskodawcę podatku rolnego nie była nigdy kwestionowana. Niekonsekwencją byłoby zatem uznanie Wnioskodawcy za podmiot prowadzący działalność rolniczą na potrzeby podatku rolnego i jednocześnie za podmiot prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą na potrzeby podatku dochodowego. Takie przyjęcie nie miałoby podstaw wobec niemalże tożsamych definicji pojęcia działalności rolniczej zawartych w obu powołanych powyżej ustawach.

2.3.

Reasumując, skoro działalność prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki definicji działalności rolniczej określone w art. 2 ust. 2 ustawy p.d.o.f., to Wnioskodawca nie jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy p.d.o.f. Wobec powyższego, przychody uzyskiwane przez Obywateli Ukrainy tytułem wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę nie kwalifikują się do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy p.d.o.f., ani też do żadnych innych przychodów z działalności wykonywanej osobiście wymienionych w powołanym artykule.

3.

Skoro przychody uzyskiwane tytułem wynagrodzenia nie należą do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ustawy p.d.o.f., to również art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy nie znajdzie zastosowania, jako że przychody uzyskiwane przez Obywateli Ukrainy tytułem wynagrodzenia wypłaconego za pracę wykonaną na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umów zleceń nie mieszczą się w żadnej kategorii przychodów wymienionych w tym przepisie.

4.

Również przepis art. 41 ust. 4 ustawy p.d.o.f. nie znajduje w sprawie zastosowania, a to z dwóch względów:

Wnioskodawca wskazał, iż potwierdzeniem powyższego stanowiska jest pogląd wyrażony przez Ministra Finansów w piśmie z dnia 22 lipca 2005 r., PB5/KD-033-72-1101/05. Wypowiadając się na temat zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynagrodzeń wypłacanych na podstawie umów zleceń zawartych pomiędzy osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej, Minister Finansów wskazał (oprócz kwestii kwalifikacji wynagrodzenia uzyskiwanego z tego tytułu do przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy p.d.o.f.), iż: " (...) na zleceniodawcy nie ciąży obowiązek płatnika w rozumieniu ustawy. Obowiązek wpłacenia zaliczek na podatek w trakcie roku podatkowego nie obciąża także zleceniobiorcy. Dopiero w zeznaniu podatkowym zleceniobiorca jest zobligowany wykazać dochód z tego tytułu wraz z innymi dochodami i od łącznej sumy obliczyć podatek dochodowy". Należy zauważyć, że powyższe pismo Ministerstwa Finansów dotyczy wszelkich zleceniodawców będących osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy p.d.o.f. Dlatego Minister Finansów zaznaczył, że w sytuacji, gdy dana osoba fizyczna rozpocznie wykonywanie działalności spełniającej przesłanki powyższego przepisu, będzie obowiązana do zarejestrowania tej działalności, a stanowisko przedstawione w tym piśmie utraci w stosunku do takiej osoby aktualność.

Jak zostało wykazane powyżej, działalność wykonywana przez Wnioskodawcę jest działalnością rolniczą, więc nie może być jednocześnie pozarolniczą działalnością gospodarcza w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy p.d.o.f. Stanowisko przedstawione w powyższym piśmie Ministra Finansów pozostaje zatem w stosunku do Wnioskodawcy aktualne.

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje nadto potwierdzenie w przedłożonym już przez pełnomocnika Kontrolowanego do akt postępowania artykule pt. "Zatrudnienie obywateli Ukrainy Białorusi do pracy sezonowej w rolnictwie" zawartym w Biuletynie Informacyjnym wydawnictwa GOFIN, Nr 6 (627), z dnia 1 lutego 2008 r., pkt 1.3. (str. 34). W podsumowaniu rozważań zawartych w tym punkcie zostało wskazane: "Jeżeli zatem w rozpatrywanej sytuacji Czytelnicy prowadzą działalność rolniczą jako rolnicy indywidualni, to wówczas obowiązek obliczenia i zapłaty podatku od przychodów (dochodów) uzyskanych na terytorium Polski przez obywateli Ukrainy i Białorusi, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, będzie ciążył bezpośrednio na tych osobach (podatnikach)".

5.

Reasumując powyższe rozważania, na postawione w niniejszym wniosku pytania należy odpowiedzieć w sposób następujący: Wnioskodawca (rolnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej) jako osoba fizyczna prowadząca wyłącznie działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy p.d.o.f., wypłacając na rzecz Obywateli Ukrainy wynagrodzenia za pracę wykonywaną na podstawie zawartych między nimi umów zleceń nie mieści się w żadnej z kategorii podmiotów wymienionych w art. 13 pkt 8 ustawy p.d.o.f. Wnioskodawca nie ma podstaw prawnych do występowania w roli płatnika zaliczek na podatek w ramach umów zleceń zawartych z Obywatelami Ukrainy. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki sprawozdawcze w związku z wypłacanym wynagrodzeniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przepisów wymienionej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działalnością rolniczą - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy zalicza do źródeł przychodów działy specjalne produkcji rolnej.

Stosownie do treści art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a ww. ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (osoba fizyczna) prowadzący działy specjalne produkcji rolnej w zakresie produkcji i sprzedaży pomidora szklarniowego i opłacający podatek w formie podatku rolnego zatrudnił na umowę zlecenia pracowników z Ukrainy, którzy przyjechali do pracy na podstawie wiz, na okres do 6 miesięcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 53c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Do źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczona została działalność wykonywania osobiście.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

Z treści tego przepisu wynika, że za przychody z umowy zlecenia w rozumieniu art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się przychody otrzymane na podstawie umowy zlecenia ale tylko od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem (osobą fizyczną) prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej w zakresie produkcji i sprzedaży pomidora szklarniowego i płaci podatek rolny. Tym samym należy stwierdzić, że przychody osiągane przez osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę na podstawie umowy zlecenia nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym przychody te stanowią przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach (art. 20 ust. 1 ww. ustawy).

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, że przepis zawiera przykładowe wyliczenie przychodów zaliczonych do przychodów z innych źródeł. Tym samym do przychodów tych zalicza się przychody nie zaliczone do pozostałych źródeł przychodów, w tym m.in. przychody osiągane przez osoby fizyczne z tytułu umów zleceń otrzymywanych od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej.

Obowiązki podmiotu wypłacającego przychody z innych źródeł reguluje przepis art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl zasady wynikającej z tego przepisu osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a (tj. osobom fizycznym, które nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania) urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jak wynika z tego przepisu na podmiotach wypłacających przychody z innych źródeł nie ciąży obowiązek poboru zaliczek, a jedynie obowiązek wystawienia we wskazanym w nim terminie informacji PIT-8C.

Stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W przedmiotowej sprawie do Wnioskodawcy nie ma zastosowania powołany wyżej przepis, gdyż jak wynika z wniosku nie prowadzi On działalności gospodarczej, a zatem nie można uznać Go za podmiot, na którym ciążą obowiązki określone w art. 42a ww. ustawy. Wobec powyższego, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia PIT-8C w związku z wypłacanymi wynagrodzeniami na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia osób z Ukrainy. Na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki sprawozdawcze.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku pytania dotyczącego ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie uzyskania numeru NIP dla zatrudnionych pracowników z Ukrainy, zostanie zawarte w odrębnym piśmie.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawne tylko i wyłącznie w przypadku, gdy elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.