ILPB1/415-214/07-5/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. Ś., przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2007 r. (data wpływu 23 listopada 2007 r.), uzupełnionym w dniu 17 grudnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za studia - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za studia.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 4 grudnia 2007 r. znak ILPB1/415-214/07-3/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 6 grudnia 2007 r., a w dniu 17 grudnia 2007 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2007 r. podjął studia Executive Master of Business Administration w Wyższej Szkole Bankowej w P. Studia te nie uzupełniają, ani nie rozszerzają kwalifikacji zawodowych Wnioskodawcy, ponieważ z wykształcenia jest filologiem języka niemieckiego oraz angielskiego.

Studia w tym zakresie pozwolą Wnioskodawcy nabyć kompetencje menedżerskie, które są niezbędne w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Są one ściśle związane z charakterem działalności, którą prowadzi Wnioskodawca, a wiedza uzyskana na studiach będzie wykorzystywana przy prawidłowym jej prowadzeniu.

Decyzja o podjęciu studiów wynikała z braku umiejętności związanych z zarządzaniem przedsiębiorstwem, w tym m.in. z brakiem wiedzy w zakresie praktycznych umiejętności wykorzystania instrumentów rachunkowości finansowej i zarządczej oraz z zakresu komunikacji w biznesie oraz zarządzania marketingowego, także na arenie międzynarodowej.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza polega głównie na wykonywaniu tłumaczeń ustnych i pisemnych, organizowaniu i przeprowadzaniu kursów językowych oraz szkoleń menedżerskich. W związku z planem rozszerzenia działalności o współpracę z zagranicznymi firmami, niezbędna jest wiedza z zakresu rozpoznawania i rozwiązywania problemów interpersonalnych oraz negocjacji na arenie międzynarodowej.

W planach przedsiębiorstwa jest również zatrudnianie pracowników, także i w tym przypadku wiedza zdobyta przez Wnioskodawcę na studiach wyższych jest niewystarczająca, którą natomiast pomogą uzupełnić studia w Wyższej Szkole Bankowej w P.

Wnioskodawca wskazuje na swoje braki w zakresie zagadnień ekonomicznych, tj. procesy zarządzania nowoczesną firmą, analiza osiąganych wyników ekonomiczno-finansowych, prawnej i gospodarczej otoczki prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej w całości wydatki związane z podjętymi studiami.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane ze studiami mającymi na celu uzyskanie niezbędnych kwalifikacji do prowadzenia i skutecznego zarządzania firmą, są w całości kosztami uzyskania przychodów, zgodnie z zapisem art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostały one bowiem wymienione w katalogu kosztów negatywnych, o których mowa w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Artykuł 23 ww. ustawy określa negatywny katalog wydatków, które nie należą do kosztów uzyskania przychodu podatkowego. Kosztem uzyskania przychodów nie są bowiem wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła. Ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalność gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, określony w art. 23 nie przewiduje wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów, wydatków związanych z dokształcaniem.

Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na opłacenie studiów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Wydatki na opłatę studiów nie zostały wymienione w katalogu kosztów negatywnych, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze treść art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że z omawianych wyżej dwóch grup wydatków dotyczących kształcenia, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, zaliczone mogą być koszty związane z nauką, tylko wtedy, kiedy w ich przypadku uznaje się, że są one racjonalnie i gospodarczo uzasadnione oraz mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca podjął naukę na studiach w zakresie zarządzania i w związku z tym poniesione zostały wydatki. Zatem uznać należy, iż spełniają one powyższe warunki, pozwalające zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.