ILPB1/415-201/14-2/AP - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych darowizny znaku towarowego dokonanej przez małżonka.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2014 r. (data wpływu 26 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania na podstawie umowy darowizny znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 26 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania na podstawie umowy darowizny znaku towarowego, w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych, w zakresie amortyzacji znaku towarowego nabytego w drodze darowizny oraz w zakresie skutków podatkowych sprzedaży znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik (dalej również: Wnioskodawczyni), na chwilę obecną nie prowadzi działalności gospodarczej, pozostaje w związku małżeńskim, przy czym między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa. Niemniej jednak w najbliższej przyszłości rozpocznie prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej. Podatnik nie wyklucza, iż w najbliższej przyszłości otrzyma od męża w formie darowizny znak towarowy (osoby z pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o spadkach i darowiznach). Znak towarowy objęty jest prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej. Strony umowy darowizny zgodnie określą wartość znaku powyżej 3500 zł; w ich ocenie odpowiada ona wartości rynkowej znaku, dodatkowo przyjęta umownie wartość znaku towarowego została potwierdzona przez podmioty specjalizujące się w wycenie znaku towarowego.

Otrzymany w formie darowizny znak towarowy Podatnik wprowadzi do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych według wartości wynikającej z umowy darowizny i będzie wykorzystywał do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. będzie się nim sam posługiwał bądź przekaże, będzie odpłatnie użyczał w formie licencji bądź dokona jego sprzedaży. Znak towarowy, w dniu przyjęcia go do używania przez Wnioskodawczynię, będzie nadawał się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok, gdyż Wnioskodawczyni zamierza go licencjonować do innego podmiotu lub innych podmiotów. Podatnik zamierza rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych znaku towarowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy darowizna będzie kreowała jakikolwiek rodzaj przychodu po stronie Wnioskodawczyni w rozumieniu ustawy o p.d.o.f., w szczególności, lecz nie wyłącznie, na podstawie art. 14, 17, 18, 19 i 20 oraz art. 25 i 25a ustawy o p.d.o.f.

2. Czy Wnioskodawczyni na okoliczność darowizny otrzymanej od męża musi sporządzać dokumentację cen transferowych.

3. Czy Wnioskodawczyni może amortyzować znak towarowy od wartości rynkowej określonej w umowie darowizny, a tym samym, czy odpisy amortyzacyjne od tej wartości mogą stanowić koszt uzyskania przychodu.

4. Czy Wnioskodawczyni w przypadku sprzedaży znaku towarowego będzie mogła rozliczyć niezamortyzowaną część w kosztach uzyskania przychodu.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1, tj. w zakresie skutków podatkowych otrzymania na podstawie umowy darowizny znaku towarowego.

Wniosek w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 6 maja 2014 r. nr ILPB1/415-201/14-3/AP, natomiast w odniesieniu do pytań oznaczonych nr 3 i 4 wniosek został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 6 maja 2014 r. nr ILPB1/415-201/14-4/AP.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, darowizna nie będzie kreowała jakiegokolwiek rodzaju przychodu po stronie Podatnika.

Jak wskazano, ustawa p.d.o.f. oznacza ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) dalej: ustawa o p.d.o.f.

Poniżej Wnioskodawczyni szerzej uzasadnia swoje stanowisko w sprawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przez pojęcie darowizny należy rozumieć typ umowy nazwanej, określonej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), na mocy której (stosownie do art. 888 ustawy - Kodeks cywilny) darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny, jako czynności nieodpłatnej, jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego #8722; do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów).

Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze.

Z treści wskazanych wyżej przepisów ustawy o p.d.o.f. wynika, iż ustawodawca enumeratywnie określił przypadki i zdarzenia, w wyniku których powstają źródła przychodu. Darowizna znaku towarowego od osoby z pierwszej grupy podatkowej wynikającej z ustawy o podatku od spadków i darowizn nie spowoduje powstania przychodów z żadnych źródeł przychodów, w tym w szczególności z tzw. "innych źródeł", w szczególności, lecz nie wyłącznie, w rozumieniu art. 20 ust. 1, art. 11 ust. 1 i art. 14 ustawy o p.d.o.f. bądź przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń, gdyż zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f., przepisów ustawy o p.d.o.f. nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. W związku z tym faktem obdarowany, w celu właściwego rozliczenia podatkowego, będzie zainteresowany określeniem swoich ewentualnych obowiązków na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn, a nie na podstawie ustawy o p.d.o.f.

Mając na uwadze powyższe uregulowania zawarte w cytowanej ustawie o p.d.o.f., otrzymanie w formie darowizny od osoby fizycznej z pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o spadkach i darowiznach znaku towarowego, nie będzie nigdy generowało przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawczyni, co bezpośrednio wynika z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f. Zatem w przypadku spełnienia świadczenia wynikającego z umowy darowizny, obdarowany nie uzyska żadnej odpłatności, a tym samym po jego stronie nie powstanie z tego tytułu przychód, w szczególności, lecz nie wyłącznie, w rozumieniu unormowań art. 11 ust. 1 i art. 14 oraz art. 20 ust. 1 ustawy p.d.o.f.

Stanowisko takie zajął m.in. również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2012 r. nr IBPBI/1/415-177/12/AB. Analogiczne stanowisko w tym zakresie przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 5 listopada 2013 r. sygn. ILPB1/415-846/13-6/AP, w którym potwierdzono iż: "Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne, należy wskazać, że otrzymanie na podstawie umowy darowizny znaku towarowego bez żadnego świadczenia wzajemnego nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Stosownie do zapisu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja świadczenia, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni otrzyma od męża na podstawie umowy darowizny znak towarowy objęty prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej.

W tej sytuacji Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy otrzymanie na podstawie umowy darowizny znaku towarowego bez żadnego świadczenia wzajemnego spowoduje powstanie u Zainteresowanej przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w szczególności na podstawie art. 14, 17, 18, 19 i 20 oraz art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że nabycie przez osoby fizyczne rzeczy i praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem również nabycie w formie darowizny wskazanego w treści wniosku znaku towarowego objętego prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w sytuacji otrzymania przez Zainteresowaną w formie darowizny znaku towarowego nie znajdą zastosowania wskazane przez Wnioskodawczynię przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne, należy wskazać, że otrzymanie na podstawie umowy darowizny znaku towarowego bez żadnego świadczenia wzajemnego nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W szczególności po stronie Zainteresowanej nie powstanie przychód na podstawie art. 14, 17, 18, 19 i 20 oraz art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania dotyczącego skutków podatkowych otrzymania na podstawie umowy darowizny znaku towarowego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię pism organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.