ILPB1/415-20/09-2/AA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-20/09-2/AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2008 r. (data wpływu 29 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych - jest nieprawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych i odsetek od kredytu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Małżonka Wnioskodawcy, z którą pozostaje w ustroju ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, również prowadzi działalność gospodarczą. Małżonka Wnioskodawcy w ramach i w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej prowadziła w latach 2007-2008 inwestycję związaną z wybudowaniem hali magazynowej. Koszty inwestycji zostały pokryte ze środków pochodzących z kredytu bankowego. Jednocześnie zarówno hala, jak i grunt na którym posadowiona jest hala są objęte wspólnością majątkową małżonków. Zainteresowany podaje, że dotychczas Jego żona użytkowała halę magazynową, dokonywała odpisów amortyzacyjnych i spłacała kredyt - w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Od dnia 1 stycznia 2009 r. na mocy porozumienia podpisanego pomiędzy firmą Wnioskodawcy a firmą Jego małżonki - hala magazynowa jest użytkowana w 90% przez Zainteresowanego w ramach prowadzonej działalności, a w pozostałych 10% przez Jego żonę w zakresie prowadzonej działalności.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że w takim samym udziale procentowym będzie rozliczana w koszty obydwu firm rata amortyzacyjna i odsetki od kredytu - Bank wyraził już zgodę na aneksowanie podpisanej przez żonę Wnioskodawcy w ramach prowadzonej firmy umowy kredytu.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwość co do prawidłowości stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy ratę amortyzacyjną i odsetki od kredytu - po podpisaniu porozumienia z firmą żony - od dnia 1 stycznia 2009 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej firmy ratę amortyzacyjną i odsetki od kredytu - po podpisaniu porozumienia z firmą żony - od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń, umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem (nabyciem), powiększeniem lub ulepszeniem źródła przychodów."

Z uwagi na powołany przepis oraz przy uwzględnieniu, że zawarta przez firmę żony Wnioskodawcy umowa kredytu zawarta z bankiem zostanie aneksowana na Jego firmę Wnioskodawca uważa, że będzie miał prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu.

Zainteresowany podaje, że jeśli chodzi o raty amortyzacyjne, to zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - "amortyzacji podlegają <...> stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy <...>."

Z uwagi na fakt, że zarówno hala magazynowa, jak również grunt na którym jest posadowiona, stanowią przedmiot wspólności ustawowej małżonków, a ponadto hala będzie wykorzystywana przez nich w ramach prowadzonych działalności gospodarczych - zdaniem Wnioskodawcy - będzie mu przysługiwać prawo zaliczenia w koszty rat amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych uznaje się za nieprawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Treść art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Treść art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a.

spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

- pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

- pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału,

b.

spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń,

c.

umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem (nabyciem), powiększeniem lub ulepszeniem źródła przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powyższego należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Treść art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zaś, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków: - zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę,

* odsetki zostały zapłacone,

* odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca nie różnicuje rodzaju kredytu, od którego spłacane są odsetki. Jednakże należy zaznaczyć, iż to na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki zostały przeznaczone na cel związany z przedmiotem prowadzonej działalności.

Ze złożonego wniosku wynika, że na mocy porozumienia podpisanego pomiędzy firmą Wnioskodawcy a firmą jego małżonki, hala magazynowa będąca własnością wspólną obojga małżonków, użytkowana dotychczas tylko przez małżonkę w zakresie prowadzonej działalności - od 1 stycznia 2009 r. będzie wykorzystywana w 90% przez Zainteresowanego w ramach prowadzonej działalności, a w 10% przez Jego małżonkę.

Mając zatem na uwadze ww. przepisy, jeśli Wnioskodawca oraz jego małżonka prowadzą odrębnie działalność gospodarczą, a na prawach majątkowej wspólności ustawowej są właścicielami hali magazynowej wykorzystywanej na cele związane z prowadzonymi przez nich oddzielnymi firmami, to Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów swojej działalności odpisy amortyzacyjne - proporcjonalnie do posiadanego udziału we współwłasności, tj. w połowie, nie zaś według proporcji wynikającej z zawartego porozumienia.

Dlatego też przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku stanowisko w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, uznać należy za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu.

Naliczone i zapłacone po dniu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych odsetki od kredytu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w takiej części, w jakiej hala magazynowa będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. 90%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl