ILPB1/415-198/12-4/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 czerwca 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-198/12-4/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2012 r. (data wpływu 23 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 17 maja 2012 r. nr ILPB1/415-198/12-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 17 maja 2012 r. (skutecznie doręczono w dniu 4 czerwca 2012 r.), natomiast w dniu 12 czerwca 2012 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 11 czerwca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

We wrześniu 2002 r. Wnioskodawczyni kupiła, jako osoba fizyczna, ograniczone prawo do lokalu własnościowego na rynku wtórnym. Została przyjęta w poczet członków spółdzielni i przejęła wniesiony wkład budowlany. Lokal wykorzystywała w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, poniesione nakłady jako inwestycje w obiekcie obcym amortyzowała i inwestycje - środek trwały - amortyzowała.

W 2006 r. budynek spalił się. Od ubezpieczyciela Wnioskodawczyni otrzymała wypłatę odszkodowania, kwota przewyższała wartość niezamortyzowanych nakładów, w związku z czym nadwyżkę potraktowała jako przychód i opodatkowała. Zainteresowana zwróciła się do spółdzielni o odbudowanie lokalu i wydanie Jej do użytkowania zgodnie z posiadanym własnościowym spółdzielczym prawem do lokalu, którego nie ma. Spółdzielnia odmówiła, a Wnioskodawczyni skierowała sprawę do Sądu o zwrot wartości rynkowej tego prawa na bazie zwaloryzowanego wkładu budowlanego wniesionego do spółdzielni.

Sąd Okręgowy zasądził na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 2 630 630 zł, spółdzielnia wniosła apelację, a Sąd Apelacyjny uznał stanowisko spółdzielni, że prawo wygasło i wydał wyrok zasądzający dla Zainteresowanej kwotę 378 232,07 zł W uzasadnieniu podał, że jest to wartość ubezpieczenia otrzymanego przez spółdzielnię, a skoro koszty ubezpieczenia pochodziły z majątku Wnioskodawczyni - była nimi obciążana przez spółdzielnię - to podana kwota stanowi podstawę wyroku dla Zainteresowanej. W pozostałym zakresie powództwo oddalono.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że przychody z działalności gospodarczej opodatkowane były w 2011 r. podatkiem liniowym i rozliczone PIT-36L.

Koszty opłat sądowych / koszty procesu nie zostały zwrócone, jako powódka Wnioskodawczyni przegrała proces w zakresie roszczenia o 260 000 zł, a więc została obciążona kosztami (zwrócono Jej około 8%).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy otrzymane odszkodowanie podlega opodatkowaniu.

2.

Jaką stawką podatkową.

3.

Czy koszty opłat sądowych stanowią koszt uzyskania.

4.

Czy zasadzone odsetki podlegają opodatkowaniu, jaką stawką.

5.

W przypadku opodatkowania odsetek, czy koszty procesu stanowią koszt uzyskania.

6.

Czy kwota zakupu własnościowego prawa do lokalu stanowi dla osoby fizycznej koszt uzyskania przychodu.

Tut. Organ informuje, iż treść powyższych pytań wynika z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz jego uzupełnienia.

Jednocześnie wskazać należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone nr 1, 2 i 4, dotyczące opodatkowania przychodu, natomiast wniosek w części dotyczącej pytań oznaczonych nr 3, 5 i 6, dotyczących kosztów uzyskania przychodu, został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną z dnia 18 czerwca 2012 r. nr ILPB1/415-198/12-5/AP.

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymana we wrześniu 2011 r. kwota nie stanowi przychodu, jak również odsetki od niej zasądzone. Nie miało miejsca odpłatne zbycie własnościowego prawa do lokalu. W wersji, że jest to przychód Zainteresowana uważa, że zarówno koszty sądowe, jak i koszt nabycia własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu są kosztem uzyskania, a w efekcie niskiej wypłaty powstaje strata do rozliczenia w przyszłych latach, chyba że Sąd Najwyższy zmieni wyrok na korzystniejszy dla Zainteresowanej. Ewentualny termin płatności podatku - zeznanie roczne - kwiecień 2012 r.

Doprecyzowując własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że uważa, iż otrzymane odszkodowanie ani odsetki nie podlegają opodatkowaniu.

Zainteresowana uważa, że kwota zakupu własnościowego prawa do lokalu stanowi dla osoby fizycznej koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Należy jednakże zauważyć, iż stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast w przypadku gdy wysokość lub zasady ustalania odszkodowania nie wynikają wprost z odrębnych ustaw lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych odrębnych ustaw, a podstawą ich otrzymania jest wyrok lub ugoda sądowa, wówczas odszkodowanie takie może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a i b) ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a.

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b.

dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Ponadto, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty.

Z powyższych przepisów wynika, iż, co do zasady, otrzymane odszkodowania związane z prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą, bądź dotyczące składników majątku wykorzystywanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej stanowią przychód z tej działalności, który nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. W konsekwencji, jako część przychodu uzyskanego z prowadzonej działalności gospodarczej, podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast żaden przepis ww. ustawy, nie zwalnia z opodatkowania, ani nie wyłącza z katalogu przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek zasądzonych wraz z przyznanym odszkodowaniem, kwalifikowanych jako przychód z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni kupiła, jako osoba fizyczna, ograniczone prawo do lokalu własnościowego na rynku wtórnym. Została przyjęta w poczet członków spółdzielni i przejęła wniesiony wkład budowlany. Lokal wykorzystywała w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W 2006 r. budynek spalił się. Zainteresowana zwróciła się do spółdzielni o odbudowanie lokalu i wydanie Jej do użytkowania zgodnie z posiadanym własnościowym spółdzielczym prawem do lokalu, którego nie ma. Spółdzielnia odmówiła, a Wnioskodawczyni skierowała sprawę do Sądu o zwrot wartości rynkowej tego prawa na bazie zwaloryzowanego wkładu budowlanego wniesionego do spółdzielni. W konsekwencji Sąd Okręgowy zasądził na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 2 630 630 zł.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy otrzymane odszkodowanie wraz z zasądzonymi odsetkami podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone regulacje prawne wskazać należy, iż otrzymane na mocy wyroku sądowego przez Wnioskodawczynię odszkodowanie związane jest z prowadzoną przez Nią pozarolniczą działalnością gospodarczą, a zatem stanowi odszkodowanie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji kwota otrzymanego odszkodowania stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu 19% podatkiem liniowym, zgodnie z wybraną przez Wnioskodawczynię formą opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Także otrzymane odsetki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu zgodnie z ww. zasadami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl