ILPB1/415-194/11-4/AGr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie obowiązku informowania klienta o skutkach niezastosowania się do pisma, o którym mowa we wniosku oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 kwietnia 2011 r. nr ILPB1/415-194/11-2/AGr wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 12 kwietnia 2011 r., natomiast w dniu 15 kwietnia 2011 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z regulaminami otwierania i prowadzenia rachunków bankowych Bank (Wnioskodawca) może wypowiedzieć umowę rachunku bankowego w przypadku braku obrotów na rachunku przez okres wskazany we właściwych regulaminach, z wyjątkiem okresowego dopisywania odsetek. Za czynności związane z obsługą rachunku bankowego Wnioskodawca pobiera prowizje zgodnie z obowiązują tabelą prowizji i opłat za czynności bankowe. Opłata z tytułu prowizji za prowadzenie rachunków bankowych naliczana jest automatycznie podczas przetwarzania dnia. Nieuregulowanie przez posiadacza rachunku kwot zaległych opłat i prowizji w wyznaczonym terminie zobowiązuje Wnioskodawcę do wysłania wypowiedzenia umowy rachunku bankowego. Po upływie terminu wypowiedzenia następuje zamknięcie rachunku.

Nieuregulowane przez posiadacza rachunku kwoty zaległych opłat i prowizji za prowadzenie rachunku są przez Wnioskodawcę umarzane. Rachunki bankowe są założone przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną przez posiadacza rachunku pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Należne, niezapłacone przez posiadacza opłaty i prowizje z tytułu prowadzenia rachunku Wnioskodawca księguje w dochody Banku.

Następnie Wnioskodawca wystawia w terminie do końca lutego roku następnego po roku podatkowym dla klienta PIT-8C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie obowiązków płatnika.

Czy nieuregulowanie przez posiadacza rachunku kwot zaległych opłat i prowizji za prowadzenie rachunku zobowiązuje Wnioskodawcę do wystawienia PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, zobowiązany jest do wystawienia PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 i 9 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza oraz inne źródła.

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach (art. 20 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 6, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż zgodnie z regulaminami otwierania i prowadzenia rachunków bankowych Bank (Wnioskodawca) może wypowiedzieć umowę rachunku bankowego w przypadku braku obrotów na rachunku przez okres wskazany we właściwych regulaminach, z wyjątkiem okresowego dopisywania odsetek. Nieuregulowanie przez posiadacza rachunku kwot zaległych opłat i prowizji w wyznaczonym terminie zobowiązuje Wnioskodawcę do wysłania wypowiedzenia umowy rachunku bankowego. Po upływie terminu wypowiedzenia następuje zamknięcie rachunku. Nieuregulowane przez posiadacza rachunku kwoty zaległych opłat i prowizji za prowadzenie rachunku są przez Wnioskodawcę umarzane. Rachunki bankowe są założone przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną przez posiadacza rachunku pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy dłużnikami Wnioskodawcy były osoby fizyczne, które posiadały rachunek bankowy w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, wówczas umorzenie przedmiotowych opłat i prowizji za prowadzenie rachunku, stanowić będzie dla posiadacza rachunku przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania informacji PIT-8C, gdyż w przedmiotowym sprawie nie znajduje zastosowania art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w części dotyczącej obowiązku informowania klienta o skutkach niezastosowania się do pisma, o którym mowa we wniosku, rozstrzygnięto w dniu 10 maja 2011 r. postanowieniem nr ILPB1/415-194/11-3/AGr.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.