ILPB1/415-192/10-4/KŁ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-192/10-4/KŁ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.) uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 kwietnia 2010 r., znak ILPB1/415-192/410-2/AA, ILPP1/442-161/10-2/KG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 13 kwietnia 2010 r., a w dniu 15 kwietnia 2010 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 1976 i 1982 z gospodarstwa rolnego teściów Wnioskodawczyni wywłaszczone zostały na rzecz Skarbu Państwa przedmiotowe grunty. Cele wywłaszczenia określała ówczesna decyzja Naczelnika Gminy z dnia 24 lutego 1976 r. i Akt Notarialny z dnia 28 kwietnia 1982 r. Wobec niedotrzymania przez Skarb Państwa i miasto w celów wywłaszczenia uprawnieni następcy prawni byłych właścicieli (w tym zmarły małżonek Wnioskodawczyni) wystąpili o zwrot wywłaszczonych nieruchomości. Decyzją Prezydent Miasta uznając zasadność zgłoszonych żądań dokonano zwrotu przedmiotowych nieruchomości i związanych z nimi praw własności. z ww. decyzji i protokołów przekazania wynika, iż zwrócone nieruchomości "stanowią niezagospodarowane grunty orne". w związku ze śmiercią męża Wnioskodawczyni w 2007 r. w trybie spadkobrania Wnioskodawczyni nabyła prawo do #188; przedmiotowej nieruchomości o obszarze 1.36.84 ha. Aktem notarialnym sporządzonym w dniu 23 czerwca 2009 r. dokonano sprzedaży (wraz z pozostałymi współwłaścicielami) przedmiotowej nieruchomości na rzecz spółki komandytowej. w chwili zakupu nabywca mając świadomość charakteru prawnego nieruchomości (niezagospodarowane grunty orne) nie określił celów dla których nabywa grunty.

W dniu 15 kwietnia 2010 r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek o poniższe informacje.

Przed wywłaszczeniem dokonanym na rzecz Skarbu Państwa w 1976 i 1982 r. - grunty stanowiły części składowe gospodarstwa rolnego teściów Wnioskodawczyni. w okresie prawnego władania gruntami przez miasto stanowiły one nieruchomość niezagospodarowaną (odłogi) - co potwierdza treść decyzji Prezydenta Miasta w decyzji stwierdza się: "Natomiast działki 570/17, 570/18, 570/20, 570/21, 570/22, 570/26, 570/27, 570/28 stanowią teren zupełnie niezagospodarowany porośnięty trawami, chwastami i samosiejkami. Obszar tych gruntów nie jest zabudowany żadnymi budynkami i nie jest ogrodzony" i dalej "Reasumując uznać należ, że nie wykorzystanie nieruchomości wywłaszczonej i nabytej przez Skarb Państwa, przez okres ponad 30 lat i brak aktualnej ważnej decyzji administracyjnej, określającej przedmiot i termin realizacji inwestycji - oznacza, że nieruchomość jest ta zbędna na cel uzasadniający jej wywłaszczenie. Samo opracowanie koncepcji przebiegu trasy ruchu przyspieszonego nie może stanowić podstawy do odmowy zwrotu nieruchomości, bowiem bez znaczenia są zamierzenia inwestora, który dopiero w przyszłości, bliżej nieokreślonej ma zamiar zrealizować inwestycje zgodnie z celem wywłaszczenia". Równocześnie na podstawie pisma Wydziału Budownictwa, Urbanistyki i Architektury Urzędu Miasta Wnioskodawczyni stwierdza, że "na omawiane nieruchomości nie zostały wydane żadne decyzje ustalające warunki zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie budowy jakichkolwiek układów komunikacyjnych". o tym, że przedmiotowa nieruchomość zachowała swój pierwotny charakter rolny w ocenie miejscowych władz administracyjnych świadczą decyzje Prezydenta Miasta "w sprawie wymiaru podatku rolnego". Równocześnie Wnioskodawczyni oświadcza, że nie posiada jakichkolwiek informacji o zmianie powyższego stanu, aż do chwili sprzedaży.

W okresie przed wywłaszczeniem grunty były częścią składową gospodarstwa teściów Wnioskodawczyni; Skarb Państwa nie użytkował ich przez cały okres posiadania; od momentu zwrotnego przejęcia tj. od 2003 r. - aż do chwili sprzedaży były odłogowanym gruntem rolnym.

W zakresie podatku dochodowego Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od działów specjalnych.

Po przyjęciu grunty w okresie od 2003 do 2009 nie były uprawiane rolniczo ani też w żaden inny sposób wykorzystywane a w szczególności nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przyczyną odłogowania była odległość pomiędzy siedzibą Wnioskodawczyni a tymi gruntami (25 km) co powodowało że ich uprawianie było ekonomicznie nieuzasadnione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy sprzedaż gruntów ornych mogłaby korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiot sprzedaży (grunty orne) w momencie jej realizacji spełniał dyspozycję art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym z mocy tego przepisu sprzedaż jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych. w podatku VAT korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9. Powyższe stanowisko uzasadnia fakt, iż przed wywłaszczeniem grunty były rolnie użytkowane; od momentu wywłaszczenia do chwili zwrotu grunty były odłogowane, a założone cele wywłaszczenia nigdy nie zostały spełnione - a więc charakter rolny grunt nie uległ zmianie w sferze faktycznej. Dokumenty zwrotu - decyzja Prezydenta Miasta, protokoły przekazania oraz pismo wydziału Budownictwa Urbanistyki i Architektury UM potwierdzają klasyfikację gruntów ornych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jednakże na mocy art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, zwolnione od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji pojęcia "gospodarstwo rolne". w celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, co decyduje o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży takich gruntów, wymaga odniesienia się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) oraz załącznika nr 6 do tego rozporządzenia.

Stosownie do § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia użytki rolne dzielą się na:

1.

grunty orne,

2.

sady,

3.

łąki trwałe,

4.

pastwiska trwałe,

5.

grunty rolne zabudowane,

6.

grunty pod stawami,

7.

rowy.

Zgodnie z treścią przytoczonych przepisów zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od wystąpienia następujących przesłanek:

* grunty te muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,

* muszą stanowić gospodarstwo rolne (tekst jedn.: będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,

* grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.

Jak wspomniano wyżej, jedną z zasadniczych przesłanek wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to, aby zbywane grunty zachowały charakter rolny lub leśny. Oceniając spełnienie tej przesłanki, należy zwrócić uwagę przede wszystkim na faktyczny zamiar nabywcy co do dalszego przeznaczenia nieruchomości. Cel nabycia gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy, jak również z innych okoliczności związanych z daną transakcją. Utrata charakteru rolnego lub leśnego następuje więc przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej lub leśnej, polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania. Ma ono miejsce przede wszystkim wówczas, jeżeli grunt zostaje przeznaczony pod działalność gospodarczą, albo pod budownictwo. w momencie ich sprzedaży strony umowy winny być świadome celu zakupu i przeznaczenia gruntów.

Ustawodawca warunkuje zastosowanie przedmiotowego zwolnienia od tego by nie zmienił się charakter zbywanego gruntu, a nie jego status prawny. o tym jaki charakter ma dany grunt decyduje natomiast sposób jego faktycznego wykorzystania. o utracie przez grunt charakteru rolnego może zatem świadczyć faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntu łączące się ze zmianą dotychczasowego przeznaczenia. Dlatego też brak jakiejkolwiek wiedzy zbywającego grunt rolny o zamiarach nabywcy co do sposobu wykorzystywania tego gruntu, eliminuje możliwość zastosowania przez zbywającego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.

Należy wskazać, iż okoliczność, czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży utraciła, czy też nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, iż spełnia przesłanki do zwolnienia, czy to w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, czy też w postępowaniu podatkowym. Różnica polega jedynie na tym, że w postępowaniu podatkowym organ podatkowy prowadzi postępowanie dowodowe w celu ustalenia dokładnego stanu faktycznego, zaś indywidualną interpretację wydaje jedynie w oparciu o stan faktyczny opisany przez Wnioskodawczynię. Niemniej, w obu tych postępowaniach, dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, spełnione muszą być te same przesłanki określone w tym przepisie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w chwili zakupu nabywca mając świadomość charakteru prawnego nieruchomości nie określił celów dla których nabywa grunty.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie może skorzystać ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie są Jej znane zamiary z jakimi nabywcy nieruchomości dokonali jej zakupu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty w dniu 7 maja 2010 r. postanowieniem o pozostawieniu bez rozpatrzenia nr ILPP1/443-161/10-4/NS.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl