ILPB1/415-159/10-2/KŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2010 r. (data wpływu 3 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka podjęła starania o uzyskanie dofinansowania projektu w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, tj. wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B. Innowacyjny system B2B, będący przedmiotem projektu, ma na celu automatyzację wymiany informacji handlowych pomiędzy, Wnioskodawcą, a podmiotami współpracującymi (swoimi dystrybutorami), związanych z uzgadnianiem i realizacją procesów handlowych i logistycznych. Dzięki nowemu systemowi B2B wszystkie zachodzące między firmami procesy będą maksymalnie uproszczone i zautomatyzowane. Bezpośrednim efektem wdrażanego systemu będzie osiągnięcie maksymalnego skrócenia czasu wymiany informacji, natomiast pośrednim efektem wdrożenie tych rozwiązań będzie poprawa jakości komunikacji z partnerami firmy wnioskującej, lepsze dopasowanie oferty do obecnych, aktualnych trendów rozwoju rynku, jak i zwiększenie szybkości reakcji na wymagania rynku. w związku z powyższym spółka poniesie wydatek związany z opracowaniem projektu wniosku o dofinansowanie wraz z załącznikami, w tym w szczególności biznes planu. Po zawarciu umowy o dofinansowanie i wypłacie przyznanego dofinansowania udzielenie merytorycznej pomocy przy prowadzonej przez niego bieżącej kontroli zgodności realizowanego dofinansowania projektu z zapisami umowy o dofinansowanie. Udzielenie merytorycznej pomocy w konstruowaniu treści korespondencji, prowadzonej z Instytucją Wdrażającą. Udział w wizytach monitorujących, prowadzonych przez jednostki upoważnione do monitoringu w okresie realizacji i rozliczania projektu w ramach umowy o dofinansowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego poniesiony w przyszłości przez spółkę wydatek na opracowanie wniosku o dofinansowanie, biznes planu oraz dalsza kompleksowa pomoc podczas wizyt monitorujących, może zostać odniesiony w ciężar kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są m.in. koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. z uwagi na to, że wydatki na opracowanie wniosku o dofinansowanie, biznes planu oraz dalsza kompleksowa pomoc podczas wizyt monitorujących, nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ocenie spółki stanowią koszty uzyskania przychodu nie powiązane bezpośrednio z przychodami, zgodnie więc z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są potrącane w momencie poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ zauważa, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) w art. 21 ust. 1 mówi o zwolnieniach od podatku dochodowego.

Jednakże mając na uwadze kontekst zawartych informacji tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawca określając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego miał na uwadze przepis art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. w takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Ponadto, koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jednakże warunkują ich uzyskanie. Podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie każdorazowo wymaga dokonania indywidualnej oceny.

Zaznaczyć należy, iż zasadnym będzie uznanie powyższych wydatków, jako kosztu pośredniego związanego z prowadzoną przez Spółkę działalnością. a zatem stosownie do art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedmiotowe wydatki są potrącane w dacie poniesienia kosztu, tj. w dniu ujęcia kosztu w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku).

Jednakże podkreślić należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie istnienia takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego uznać należy, iż poniesione w przyszłości przez Spółkę wydatki na przygotowanie projektu wniosku o dofinansowanie wraz z załącznikami i wydatki na działania monitorujące po otrzymaniu dotacji, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.