ILPB1/415-155/08-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 5 maja 2008 r., reprezentowanej przez Pełnomocnika, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej mieszkania - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej mieszkania.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 marca 2008 r., znak ILPB1/415-155/08-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 27 marca 2008 r., a w dniu 5 maja 2008 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zamieszkała u córki. Po upływie roku od tego faktu, mieszkanie Wnioskodawczyni zostało wynajęte na cele mieszkalne firmie, która zakwaterowała w nim swoich pracowników.

Blok mieszkalny, w którym znajduje się przedmiotowy lokal, został oddany do użytku w 1977 r., a mieszkanie zostało wykupione przez Wnioskodawczynię i jej małżonka od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w 1999 r.. Zgodnie z oceną rzeczoznawcy, kosztowało wówczas 68.609,54 zł.

Po śmierci małżonka w 2005 r., Wnioskodawczyni odziedziczyła w spadku, zgodnie z zapisem testamentowym, część współwłasności mieszkania. Wówczas urząd skarbowy w 2006 r. naliczył podatek od spadków i darowizn od składnika majątku o wartości 120.000 zł, z czego wynikałoby, że mieszkanie to zostało wycenione przez urząd skarbowy w 2006 r. na kwotę 240.000 zł.

Wnioskodawczyni podaje, iż ceny mieszkań przy tej samej ulicy, w tym samym lub podobnym budownictwie i o podobnym standardzie w 2007 r. wahały się między 380.000 zł a 420.000 zł. Przedmiotowe mieszkanie było przez ubiegłe lata ulepszane, ale nie zostały zachowane rachunki, które mogłyby ten fakt potwierdzić, nigdy wcześniej nie było amortyzowane.

W związku z najmem mieszkania oraz wynikającym z tego faktu szybszym i bardziej intensywnym jego zużywaniem, Wnioskodawczyni ma zamiar amortyzować mieszkanie dla celów podatkowych. Wnioskodawczyni posiada sprzeczne informacje co do ustalenia wartości początkowej mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką wartość początkową mieszkania należy przyjąć do celów amortyzacji przy rozliczaniu najmu na zasadach ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro do celów podatku od spadków i darowizn urząd skarbowy naliczył wartość mieszkania od aktualnych w tym okresie cen rynkowych, to i początek amortyzacji powinno się liczyć od aktualnych cen rynkowych, a amortyzacja uproszczona nie odzwierciedla cen faktycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Podstawą odpisów amortyzacyjnych jest ustalenie wartości początkowej środka trwałego. Wartość początkową budynków i lokali ustala się dla celów amortyzacji podatkowej zgodnie z zadami ogólnymi, tj. w myśl przepisów art. 22g ust. 1 - 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub według zasady szczególnej (uproszczonej) określonej w art. 22g ust. 10 cytowanej ustawy.

W myśl art. 22g ust. 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

Natomiast w myśl art. 22g ust. 3 cytowanej ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż zgodnie z treścią art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeśli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji, o której mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; wartość początkowa mieszkania może zostać ustalona w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.