ILPB1/415-1366/09-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 17 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 19 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 stycznia 2010 r. znak ILPB1/415-1366/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 stycznia 2010 r., a w dniu 19 stycznia 2010 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 16 stycznia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy z homologacją na samochód ciężarowy. Wnioskodawca chce uiścić opłatę wstępną (czynsz inicjalny) w wysokości 45% wartości samochodu.

Umowa leasingowa będzie zawarta na okres dwóch lat. Wnioskodawca jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą, rozliczaną poprzez podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą uproszczoną.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą uproszczoną, może zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów w dniu jego poniesienia, udokumentowanego wystawioną fakturą.

Stosując uproszczoną metodę ewidencjonowania wydatków opłatę wstępną można zaliczyć jednorazowo do kosztów w dacie wystawienia faktury ją dokumentującej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, iż:

* umowa leasingu zostanie zawarta na 24 miesiące,

* wartość początkowa samochodu wyniesie 84.262,30 zł netto,

* opłata wstępna (45%) wyniesie 37.918,04 zł netto,

* miesięczna rata leasingu wyniesie 1.596,98 zł netto,

* wykup samochodu (19%) za kwotę 16.009,84 zł netto.

Koszty ubezpieczenia samochodu ponosi korzystający w wysokości 309,66 zł na miesiąc.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłata wstępna powinna być zaliczona przez podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych jednorazowo w dniu wystawienia faktury dokumentującej tę operację do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, leasing jest uważany za operacyjny.

Wnioskodawca podał, iż opłata wstępną dotyczy nie tyle samego czasu trwania umowy leasingu, lecz prawa do skorzystania z usługi leasingowej. Opłatę wstępną należy wnieść zanim leasing zostanie uruchomiony (wyrok z dnia 1 lipca 2009 r. sygn. akt i SA/Gd 269/09 WSA w Gdańsku - orzeczenie, iż taka opłata jest kosztem jednorazowym).

Opłata wstępna ma charakter samoistny, nie przypisany do poszczególnych rat leasingowych. Nie można zatem uznać, że dotyczy całego okresu na jaki została zawarta umowa.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą uproszczoną może zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów w dniu jego poniesienia udokumentowanego wystawioną fakturą.

Stosując uproszczoną metodę ewidencjonowania wydatków opłatę wstępną można zaliczyć do kosztów jednorazowo, gdyż ma ona charakter samoistny, nie jest przypisana do rat leasingowych.

Ponadto opłata wstępna dotyczy nie czasu trwania leasingu, a prawa do skorzystania z usługi leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle art. 23b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodu korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa spełnia następujące warunki:

* została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,

* suma ustalonych w umowie opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Przepis art. 23b ust. 2 określa, że opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w tym artykule.

W związku z powyższym, jeżeli spełnione zostały wymienione warunki, korzystający ma prawo ujęcia w kosztach opłat ustalonych w umowie leasingu, w tym opłat inicjalnych. w świetle postanowień art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Powyższe oznacza, iż wydatki stanowią koszt w dacie ich poniesienia bez względu na fakt jakiego okresu dotyczą.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Tak więc wydatek związany z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej należy zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jego poniesienia. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tekst jedn.: prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z analizy przedstawionych informacji wynika, iż Wnioskodawca wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu. Nie stosuje zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe. w konsekwencji - przy tej metodzie ewidencjonowania kosztów - Wnioskodawca nie ma obowiązku stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie, jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W związku z powyższym wydatek związany z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej, winien być zaliczony jednorazowo w koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.