ILPB1/415-1317/11-4/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 8 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia zwróconej prowizji - jest prawidłowe.

W dniu 25 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia zawróconej prowizji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 oraz 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 30 stycznia 2012 r., znak ILPB1/415-1317/11-2/AA, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 1 lutego 2012 r., i w dniu 8 lutego 2012 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podaje, że jednoosobową działalność gospodarczą założył 1 stycznia 2009 r. Była to działalność podmiotowo zwolniona z podatku VAT, gdyż Zainteresowany zajmował się pośrednictwem ubezpieczeniowym, na podstawie umowy agencyjnej z X. Wynagrodzenie otrzymywał w formie prowizyjnej na podstawie podpisanych umów ubezpieczeniowych.

W podpisanej przez Wnioskodawcę umowie agencyjnej z firmą X, znajduje się zapis, iż: w przypadku odstąpienia od umowy ubezpieczeniowej przez klienta z którym ją podpisał w przeciągu 2 lat od daty jej podpisania, zobowiązuje się do zwrotu całego wynagrodzenia jakie otrzyma za tę umowę. Zainteresowany informuje, iż współpracę z firmą X zakończył w dniu 14 stycznia 2010 r. poprzez rozwiązanie za porozumieniem stron, gdyż nie otrzymywał już wynagrodzenia od pewnego czasu w związku z brakiem zleceń.

W dniu 27 lipca 2011 r. Wnioskodawca otrzymał pismo od firmy windykacyjnej reprezentującej X w formie przedsądowego wezwania do zapłaty na kwotę 5906,78 za rozwiązanie umowy ubezpieczeniowej przez Jego byłych klientów.

Ponadto Zainteresowany informuje, iż ww. należność spłaca ratalnie co miesiąc po 540,70 zł, a do 31 grudnia 2011 r. zostało spłacone 2662,80 zł.

Wnioskodawca informuje, iż nie prowadzi działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza została założona przez Zainteresowanego 22 grudnia 2008 r., następnie zawieszona 29 grudnia 2009 r., po czym zamknięta 26 kwietnia 2010 r. i od tej pory działalności już nie prowadzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy należy się zwrot zapłaconego w 2009 r. podatku dochodowego od kwoty 5906,70 zł, którą zwraca z powrotem dla firmy X.

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie kiedy Jego były pracodawca, tj. firma X, zażądał zwrotu wynagrodzenia w kwocie 5906,78, od której to zapłacono podatek dochodowy do US, powinien otrzymać zwrot całego zapłaconego podatku dochodowego od tej kwoty. Wynika to z tego, iż dochód ten został faktycznie odebrany, a koszty z tytułu jego uzyskania poniósł Zainteresowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Na wstępie zauważyć należy, iż będące przedmiotem wniosku przepisy ustawy z dnia o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanego przepisu, który prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe, choć nie ma znaczenia czy już je faktycznie uzyskał.

W przedstawionej sytuacji, Wnioskodawca w przeszłości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmował się pośrednictwem ubezpieczeniowym, na podstawie umowy agencyjnej, otrzymywał wynagrodzenie w formie prowizyjnej. W dniu 27 lipca 2011 r. Zainteresowany otrzymał przedsądowe wezwanie do zapłaty na kwotę 5906,78 zł, za rozwiązane umowy ubezpieczeniowej przez byłych klientów. Wnioskodawca wskazuje, iż zamierza spłacić całość swojego zadłużenia.

Zasadnym jest zatem zmniejszenie przychodów do opodatkowania, ale w stosunku do tego okresu, w którym wykazane zostały przychody nienależne.

Mając zatem na względzie powyższe należy stwierdzić, iż kwota 5906,78 zł wpływa na zmniejszenie wcześniej uzyskanych przychodów. Fakt ten powinien zostać uwzględniony w wielkości przychodów uzyskanych w 2009 r., poprzez ich zmniejszenie w okresach sprawozdawczych, w których przychody te powstały.

Ponadto wskazać należy, iż to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca może ubiegać się o zwrot zapłaconego w 2009 r. podatku dochodowego od kwoty 5906,70 zł, którą zwraca z powrotem dla X.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.