ILPB1/415-1296/11-4/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 23 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1 oraz art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 stycznia 2012 r., znak ILPB1/415-1296/11-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 stycznia 2012 r., a w dniu 23 stycznia 2012 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 18 stycznia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnikiem jest wspólnik spółki cywilnej.

Umową spółki ustanowiono dwóch pełnomocników - małżonków wspólników spółki. Obaj pełnomocnicy mają zarówno prawo jak i obowiązek do samodzielnego reprezentowania spółki w zakresie zwykłego zarządu oraz do prowadzenia spraw spółki. Zgodnie z umową spółki spółka zobowiązana jest do pokrycia (albo refundacji) kosztów podróży służbowych. Małżonkowie właścicieli nie są pracownikami Spółki, nie pobierają również żadnego wynagrodzenia za prace wykonywane na rzecz Spółki. Pomiędzy każdym wspólnikiem, a jego małżonkiem istnieje wspólnota majątkowa. Jeden małżonek wspólnika prowadzi działalność gospodarczą drugi natomiast nie.

Spółka sprzedaje towary handlowe typu zawiasy do szafek umywalkowych, umywalki, armaturę łazienkową, akcesoria łazienkowe i towary podobne. Towary handlowe Spółka sprowadza z Chin. Są to zamówienia o dużej wartości. Z uwagi na duże ryzyko gospodarcze istnieje konieczność sprawdzenia w Chinach towaru przed zakupem i/lub przed wysyłką do Polski.

W celu sprawdzenia jakości sprowadzanych z Chin towarów jak również w celu nawiązania nowych relacji handlowych w Chinach właściciele Spółki jak również jej pełnomocnicy wyjeżdżają do Chin w celach służbowych. W związku z tym spółka ponosi koszty typu diety, opłaty za przelot samolotem, przejazdy taksówkami, pobyt w hotelach itp.

Z uwagi na fakt, że właściciele spółki nie zawsze mogą wyjechać za granicę (mają inne obowiązki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz z przyczyn rodzinnych) istnieje konieczność wyjazdu do Chin jednego bądź obu pełnomocników spółki - małżonków wspólników. Małżonkowie wspólników dysponują wiedzą merytoryczną niezbędną do oceny jakości towaru handlowego oraz znajomością języków obcych.

Istnieje również konieczność wspólnego wyjazdu zarówno wspólników spółki jak również ich małżonków - pełnomocników Spółki. Szczególnie, gdy prowadzone są rozmowy handlowe z partnerami w Chinach. W takich sytuacjach konieczne jest podjęcie odpowiednich decyzji co do współpracy, a każdy ze wspólników i pełnomocników dysponuje odmienną specjalistyczną wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty związane z podróżami służbowymi małżonków wspólników spółki cywilnej będących pełnomocnikami tej spółki są kosztami uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Koszty związane z wyjazdami zagranicznymi pełnomocników spółki - małżonków wspólników są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów. Art. 23 nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów diet i innych należności za czas podróży służbowej pełnomocnika spółki - małżonków Wspólników spółki. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera jedynie regulację, zgodnie z którą nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych przedsiębiorcy i osób współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Dodatkowo zgodnie z zapisami umowy Spółki spółka jest zobowiązana do pokrycia kosztów podróży służbowych pełnomocników spółki.

Wnioskodawca powołując się na przepis art. 22 ust. 1 uważa, że koszty związane z podróżami służbowymi małżonków wspólników spółki cywilnej będących pełnomocnikami tej spółki są kosztami uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z tym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, określony wydatek nie może być również wyszczególniony w katalogu negatywnym - wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, ujętych w art. 23 ww. ustawy oraz musi być należycie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy, nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż podróże służbowe małżonków wspólników spółki cywilnej będących pełnomocnikami tej spółki nie stanowią wartości pracy własnej nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 23 ww. ustawy jako wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów, zatem mogą stanowić koszt uzyskania przychodu z tej działalności.

Powyższe oznacza, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość diet związanych z podróżami służbowymi pełnomocników do wysokości nieprzekraczającej wysokości diet określonych dla wskazanej grupy pracowników w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. W odniesieniu do zagranicznych podróży służbowych jest to rozporządzenie w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Wskazać przy tym należy, iż zgodnie § 2 ww. rozporządzenia, z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż koszty związane z podróżami służbowymi małżonków wspólników spółki cywilnej będących pełnomocnikami tej spółki są kosztami uzyskania przychodów do wysokości wskazanej w ww. rozporządzeniu dotyczącym ustalania należności z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.